HULST ZIT ER NIET MEE. Kun je amfibisch recreëren in een speerpunt? 3 Schedelmeter Donkere vlekken Brieven K-IMsistlP UIT HET ZEEUWSE ZAKENLEVEN Chantage Kritiek De nieuwe Zeeuwse toeristische huisstijl: HIEUW ZEELAND Übermenschen Hulst heeft al vijftien jaar een 'stedenhuwelijk' met het West- duitse Michelstadt (ten zuiden van Frankfurt). En omdat in Michel stadt het stadhuis vijfhonderd jaar bestaat, vieren ze daar het hele jaar feest. Reden voor gemeente lijke vertegenwoordigers van Hulst om veelvuldig snoepreisjes naar het stadje in Hessen te maken. Nu hóren dit soort uitwisselingen bij stedenhuwelijken en dus was er niets bijzonders aan de hand. Tot begin mei- er op het gemeentehuis van Hulst een brief arriveerde, ondertekend door twee inwoners van Michelstadt. In die brief werd er op gewezen, dat tijdens de stadhuis-feesten in Michel stadt ook twee inwoners tot 'erebur ger' benoemd zouden worden. Die twee inwoners -aldus de brief- zijn echter allebei aktief lid van Hitler's nazi-partij geweest. De briefschrijvers vroegen om hun 'appèl' aan alle raadsleden bekend te maken. Wat deed het Hulster college van B. en W.? De brief werd niet aan de raad doorgegeven. De zaak werd doodge zwegen en de reisjes naar Michelstadt (er is dit jaar al vier keer een afvaardiging naar Duitsland geweest) gingen gewoon door. Een maand later stuurden de veront ruste Duitsers een brief naar het dagblad De Stem. Toen kwam de zaak in de publiciteit. Van de kant van B. en W. werd meegedeeld, dat ze geen aanleiding zag om zich te bemoeien met deze zaak. Men bleef de uitnodi gingen om naar festiviteiten te gaan aanvaarden. Zo kon het gebeuren, dat burgemeester Molthoff op 19 juni aanwezig was toen één van de twee omstreden inwoners inderdaad tot ereburger werd uitgeroepen. Weet men bij de gemeente Hulst wat er nou precies aan de hand is in hun zusterstad? Voorlichter D. Hollaardt, deelt des gevraagd mee, dat ze geen kontakt hebben opgenomen met de groep verontruste burgers. Wél met het gemeentebestuur. 'Daar hebben ze ons duidelijk gemaakt, dat die twee mensen na de oorlog zijn gedenazifi- ceerd. Verder heeft de meerderheid van de gemeenteraad (36 tegen 7 stemmen) de benoeming goedge keurd. Wat moeten we ons daar dan nog mee bemoeien?', aldus Hollaardt. Kent hij de twee omstreden inwoners? H: Eén van hen, de heer Hartmann kennen wé. Die is al sinds jaar en dag- helemaal vrijwillig- bezig om het archief van Michelstadt in te richten. We bellen met Duitsland en spreken met één der verontrusten, de heer Damhuis: 'Inderdaad is Hartmann hier archivaris en wij vinden dat alleen al een merkwaardige constellatie: een man met een aktief nazi-verleden, die het officiële stadsarchief beheert. - Wat betekent het -zo willen we weten dat de beide heren 'gedenazificeerd' zijn? 'Niet zo erg veel', is het antwoord, want intussen weten we van de andere kandidaat-ereburger, de heer Magt- sam, dat hij tijdens de oorlog bekend stond als 'de schedelmeter van Mi chelstadt'. Zoals u wellicht weet, dachten de nazi's, dat ze aan de omvang van de schedel konden aflezen of iemand wel of niet tot het superieure- Arische Ras behoorde. Magtsam mat dus de schedels van de inwoners.' Er zijn, zo vertelt Damhuis, de laatste maanden nog veel meer verhalen over de twee omstreden ereburgers boven water gekomen. Meestal afkomstig van oudere inwoners, die ze nog kennen van vroeger. Maar vóór hij die verhalen wil doorvertellen, moeten ze eerst nagetrokken worden. Dat is moeilijk. 'Het enige wat we nu zeker weten is dat ze allebei lid waren van de nazi-partij en dat ze aktief lid waren. Wij vinden dat ereburgers mensen behoren te zijn, die een representatie van een gemeenschap zijn. Maar mensen met donkere vlekken in hun verleden kunnen dat niet zijn. En deze twee hebben donkere vlekken.' Volgens hem is er binnen het stadbestuur eerst wel gediscussieerd over de benoeming maar daarna was bijna iedereen voor. De burgemeester heeft de groep verontrusten per brief verweten dat ze de menselijke waar digheid bezoedelen. Daar moet Dam huis bijna om lachen: 'Aan zulke opmerkingen kun je zien dat we ons niet ten onrechte zorgen maken over wat er allemaal in Michelstadt ge beurt. Als een burgemeester óns verwijt dat we de menselijke waardig heid bezoedelen terwijl hij mensen, die lid waren van een partij die als geen andere de menselijke waardigheid bezoedelde, tot ereburger benoemt, dan is er iets mis. De groep heeft voor het stadhuis gedemonstreerd toen Hartmann tot ereburger werd benoemd. Maar de politie zette het terrein rond het stadhuis af: geen gewone burger mocht bij de plechtigheid aanwezig zijn. De mensen uit Michelstadt hopen dat inwoners en stadsbestuurders van Hulst (en de Franse zusterstad Rumilly) per brief protesteren bij het stadsbestuur van Michelstadt. Wat B. en W. van Hulst betreft hoeft men daar voorlopig niet op te rekenen. Hollaardt: 'Ook al zouden we weten dat we tijdens een van onze bezoeken de installatie van zo 'n ereburger meemaken, dan nog zullen we niet demonstratief wegblijven.' Damhuis: 'Zodra we alles wat we nu nog aan het natrekken zijn, zwart op wit hebben, bewezen dus, dan zullen ze niet meer aan de feiten voorbij kunnen. Ik denk dat ze dan wel anders zullen reageren.' De enige inwoner van Hulst, die tot nu toe wél brieven naar Duitsland stuurde, is het Pvd A-raadslid Benno Martens. Hij vroeg zowel het comité als de SPD-voorzitter om ophelde ring. Martens: 'Als ik hoor, dat ze daar een ex-nazi het gemeente-archief in z'n eentje laten beheren, dan ga ik me afvragen wat daar niet allemaal verdonkeremaand is over de nazi tijd. En als me inderdaad blijkt, dat die ereburgers zwaar fout waren, zal ik laten merken wat ik daar van vindt als er in september een delegatie uit de raad naar Michelstadt gaat. K.S. Der nachtuigende 01'fane Brief soil den Bürgermeistern von Hulat und Huuiill/ und den dortigen Lokalzeitungen zugeeandt werden. Wir bitten ura ihre Unterschrift OPPEN Elt BRIEF AN DIE BtlRGERINNEN UND BURGER UNSERER PARTNERSTADTE HULST UND RUMILLY Sehr geehrte Hürgerinnen und Biirger! Michelstadt l'eiert in diesem Jahr das 500j&brige Bestehen seines Rathauses. Delegationen aus Ihren Stadten werden zu den Jubilaumsfeiern nach Michelstadt kommen. Darauf freuen wir uns. Doch unsere Freude iet getrübt, denn ia Rehmen der verenstaltungen soil zwei Mannern mit national* sozialistischer Vergangenheit die Ehrenbürgerwürde der Stadt Michelstadt verliehen werden. Dagegen wehren wir uns. Nur Menschen mit untadeliger Ver gangenheit dürfen Ehrenbllrger werden. Die aktive Unter- stützung des waziregimes ist aber ein Makel, der jeglioh# öffentliche Ehrung ausschlieflt. Die Ebrung von ehemaligen Nationalsozialisten ware ein Hohn auf alle Opfer dee Nazi- terrors, die Sie und wir in den Niederlandenin Frank- reich und Deutschland zu beklagen haben. Die Verbreohen dee Naziregimes würden durch dieae Ehrung nachtraglioh entschuldigtder Faschismus wieder aalonf&hig gemacht. Das können wir nicht dulden. Sehr geehrte Bürgerinnen und Biirger unserer Partnerstadte Noch können die skandalösen Ehrungen verhindert werden. Bitte helfen Sie uns dabei 1 Wenn Sie una in unserera Protest unterstiitzen wollen, so schreiben Sie uns, und richten Sie ihren Protest an die Stadtverwaltung von Michelstadt! Es lebe der lieist der Versöhnung und Partnerschaft in einem friedlichen und demokratischen Europa! Eine Gruppe besorgter Biirger Michelstadts c/o Friedrich Griese Vielbrunn D-6120 Michelstadt gezeichnet s Tekening Joop Dam Topman Herr Doktor Wilhelm Hilger van Hoechst bracht een bezoek aan Middelburg als spreker op het congres van de Nederlands-Duitse Kamer van Koophandel. En zoals het een gast betaamt was hij één en al vriendelijk heid toen het over Nederland ging: als Nederland zou besluiten om fosfaten in wasmiddelen te verbieden (om het milieu te beschermen) dan verdwijnt de Hoechst-fabriek uit het Sloe. Herr Doktor zei dat net niet zo recht voor z'n raap, maar het kwam er wel op neer. We hebben dus de keus: of Hoechst (plus werkgelegenheid) hou den óf doorgaan met het overbemes- ten van het oppervlaktewater met fosfaten. Zoals Pechiney ons al eerder liet weten: óf de kerncentrale openhou den, óf Pechiney (plus werkgelegen heid) vertrekt. Aardige mensen toch, die multinatio nals. Hoechst-direkteur Hilger had tijdens het congres in Middelburg ook nog openlijke kritiek op Nederland én Zeeland. Hij vond, dat de milieubewe ging in Nederland 'sterker is gepoliti seerd dan in Duitsland'. Met als gevolg, dat Hoechst een compromis heeft moeten aanvaarden bij het opslaan van haar'filterkoeken'(afval) bij het Sloe. In Duitsland zou zoiets nooit gebeurd zijn, zo verkondigde hij. Wie de berichten over deregulering plus de algehele anti-milieustemming onder politici op z'n waarde schat, weet dat onze Hoechst-direkteur binnenkort niets meer te klagen zal hebben. (meer zakennieuws op pag II) Zeearm Uit de wind Valt jouw stem. Het land staat vroeg in bloei. Wij wanen De aanwezigen. BEN ELDERS Hoe had u het produkt Zeeland gehad willen hebben? Zoekt u een trailerhelling, een plankzeilcentrum of een amfibisch recreatie project? Of voelt u meer voor een van de concentratiegebieden langs de kust? Een speerpunt dan? Daar heb je alles. Een elkweervoorziening, evenementen, zand, zee, hotels, attractiepunten. Of bent u een kooptoerist. Dan kunt u terecht in de talloze aantrekkelijke koopcentra. Zeeland heeft't allemaal als het Beleidsplan recreatie en toerisme uitgevoerd gaat wor den. Niet-Zeeuwen zullen dan regelmatig advertenties en folders onder ogen krijgen met een vignet dat ingewijden herkennen als de 'Zeeuwse toeristische huisstijl'. Het vignet maakt onderdeel uit van het Toeristische marketing- en promotieplan Zeeland, want g.s. vinden dat Zeeland beter moet worden verkocht. De files van Rotterdammers in Zeeland mogen gerust van 12 naar 20 kilometer. Omdat bepaalde gebieden en wateren rustig moeten blijven, vanwege de bestemming natuurgebied is er in het Beleidsplan een indeling naar drukte gemaakt. Door havens te concentreren in gebieden met de bestem ming primair watersportgebied hoopt de provincie dat de bootjes ook in die gebieden blijven. Ik spreek de vrees uit dat waterspor ters zich niet aan die denkbeeldige grenzen houden. De vrees van natuurbeschermers dat zandplaten in de kom van de Ooster- schelde drukke aanlegplaatsen worden lijkt evenmin denkbeeldig. Hetzelfde geldt voor de concentratiegebie den aan de kust. Mensen klonteren graag samen, maar ze laten zich niet op elkaar stapelen. Op papier kan dat natuurlijk wel. In het Beleidsplan staat: 'In het Noordzeekust- gebied wordt uitgegaan van een ruimtelijk patroon van concentratiegebieden en schei dende zones. De toeristisch-recreatieve ontwikkeling zal moeten plaatsvinden in de concentratiegebieden. Buiten deze gebie den prevaleren het behoud en de versterking van andere belangen'. Als ik amfibisch wil recreëren, dan doe ik dat waar ik wil en ik ben bang dat veel mensen er zo over denken. Er is een kans dat ik een speerpunt bezoek als het strand te vol is. Misschien wordt het dan de Neeltje Jans waar een Maritieme expo zal komen ('waterbouwkundige tech nologie van de pijlerdam en compartimente- ringswerken in relatie met visserij, flora fauna gericht op educatieve en 'special- interest' aspecten'). Cadzand zal het niet worden, want horeca, zwembad, winkels of golfbaan vind ik overal. Speerpunt Vlissingen heeft tenminste nog een 'publiek- trekkend attractiepunt' en een 'multifunctio nele ruimte voor cultuur en evenementen'. Mijn broer wil een dagrecreatief project aan een van de invalspoorten van Zeeland doen. Dat lijkt me niks. Er zijn meer mogelijkheden, want 'ook in het achterland is het beleid gericht op productontwikkeling'. Dat wil ik nog even afwachten, alvorens naar elders te verhuizen. AD DE JONG

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1984 | | pagina 3