Driftig tikt de geigerteller boven de basaltblokken. De Werkgroep Kernenergie in Zeeuws-Vlaanderen is met de geigerteller op pad gegaan om radio-aktieve straling te meten langs de oever van de Wester- schelde. Op korte afstand van elkaar staan daar tenslotte vier kerncentrales. Op negen punten werd tweemaal gemeten: een maal in september en een maal in oktober. Een plek sprong er uit: het Hellegat. Op beide data constateerde de werkgroep daar een straling die vijf maal zo hoog was als de achtergrondstraling. Het Hellegat ligt ongeveer halverwege tussen Perkpolder en Terneuzen. De acht andere meetpunten, gelegen tussen Hellegat en Doel, gaven volgens de werkgroep normale waarden aan. De werkgroep gebruikte een geigerteller van het type RDX DX-1Dit apparaat meet alleen de gamma- en bètastraling, uitge drukt in milli-Röntgen per uur. Achter grondstraling van 0,1 m.R. per uur is als gewoon te beschouwen, omdat de kosmos en de aardkorst radio-aktieve straling uitzenden. Zoals uit het staatje blijkt zijn er flinke verschillen tussen de eerste en tweede meetdatum. Een mogelijke verklaring is dat de eerste peiling aan het eind van een droogteperiode werd gehouden en de tweede na langdurige regenval in september en begin oktober. Veel radio-aktieve deeltjes kunnen hetzij weggespoeld, hetzij verwaaid zijn. Bij het Hellegat tikte de geigerteller merkwaardigerwijs driftig als hij boven de basaltblokken werd gehouden en niet boven het gras of beton naar de kruin van de dijk toe. Ook niet enkele meters lager boven het slib of Westerscheldewater. De rij basaltblokken met de hogere straling strekt zich over enkele kilometers uit. Op andere plaatsen was bij de basaltblokken geen verhoging te constateren. Over de oorzaak tast de werkgroep in het duister. Het kan zijn dat de basaltblokken van zichzelf een hogere straling hebben en uit andere steenlagen afkomstig zijn dan die langs het overige deel van de Westerschelde. Het kan ook zijn dat bij het storten van de ondergrond van de dijk gebruik is gemaakt van radio-aktieve afvalstoffen. Het zou niet gek zijn als de gemeenten Hontenisse en Terneuzen op een nader onderzoek zouden aandringen om klaarheid in de zaak te brengen. Eveneens onverklaarbaar is de hoger dan normale straling op de meetpunten een, drie en acht (schorren bij Hedwigpolder, de schorren van Saeftinghe bij Emmahaven en het strandje van Perkpolder). Dat de kerncentrales van Doel daaraan schuldig zouden zijn, vindt de werkgroep een te voorbarige conclusie. (Langs de dijken van het land van Saeftinghe werd in hooi een hoge straling gemeten die hier en daar opliep tot 0,6 m.R. per uur. Omdat een controlemeting niet mogelijk was (het hooi was binnengehaald) is dit feit niet in het staatje af te lezen.) 1. Schorren bij de Hedwigpolder0,2 0,1 2. Prosperdorp 0,1 0,1 3. Emmahaven-schorren Saeftinghe0,2 0,1 4. Paal 0,1 0,1 5. Kruispolderhaven0,1 0,1 6. Kruisdorp0,1 0,1 7. Walsoorden-Bleyko 0,2 0,1 8. Strandje bij veer Perkpolder0,4 0,1 9. Hellegat0,5 0,5

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1984 | | pagina 57