Kwijtscheld 0 0 3 Il I Tien jaar Gouden Delta in boekvorm vastgelegd o <-2 o gï io frl 2 3 3? 31 -► PI O. - 5 z n ro M V) re re Op 2 november, Allerzielen, 1983, droeg de toenmalige redaktie van De Gouden Delta het blad ten grave in de Oosterschelde. Nu, een jaar later, een maand voordat uitgever V.M.Z. (Vereniging Milieuhygiëne Zeeland) op zal gaan in de Zeeuwse Milieufederatie, hebben twee redaktieleden, Kees Slager en Ad de Jong, een boek samengesteld met het aardigste uit tien jaar Gouden Delta. Voor zover je van aardig kunt spreken, want er zijn in die periode veel misdaden tegen het milieu gepleegd. Behalve collages en artikelen uit de periode 1974-1983 is er een artikel over de aard en invloed van de Gouden Delta in opgenomen, een feuilleton dat enkele jaren aaneen verscheen en een fotoalbum. Onder de titel van Trovocatie tot educatie' beschrijft Ad de Jong de snelle gang van spontane milieustrijd in de vrije tijd tot beroepsmatig milieuwerk van achter het bureau. Een verkorte versie van dit artikel volgt hieronder. Het boek verschijnt half december in de boekwinkel onder de titel: 'De Gouden Delta, tien jaar hangen en wurgen.' Van provocatie tot educatie O O 03 r-+ "O C c/5 3 c —1 0 3 03 0 D C/5 0' 17 D' cq Z 0' c N 0 0 03 q I q_ 03 3 t3 a o c/5 0 c7 0 C 3 c/> D' ro cq 05 00 00 0 O 2 CL CL 0 a c cq 03 cd "0 O OJ x». 03 O :x O ■o c 03 O O CD T5 cq O X 03 03 D cq C/3 n" cd ■o cd co cd O cd co O. cd co -1 O X 03 03 O 17 cd O C cd O O CL cd cd 3 O O 3 "O 03 03 CL - cd C/3 2 03 03 3 03 CT O 3 3 CD 3 0 3 CT 0 N 0 t O O 03 CL 0 03 c (O 0 co 0 0 3 CL O O T3 O C/3 O O a 0 0 3 03 03 Nin 0 03 o o ®g§ H 5" b m Q. 03 §=>03 3 -> 0 O Q3 2 CL C/5 O O- 03- 0 3 c_ 03 O "g o co 3 O 0 2- 03 03 0-Q J® 0 3 03 2 <t> 3 0- 5- cd 2- S m O -« 3 0 1 CL 3 0 00^: 0 Q. -2® 0 - 3 O C7 O 0 ^5 0 -*"o 73 0) - 3 C/3 3 §8 2* X 03 Si 8 D 5 O x CO 0 ÖT ca O- -15 5. 0 CD 3 0 >a? SjF CL 0 0 0- 03 X" 3 0 - 3 H 0 ■o "O 0 (Q 3 B O 3 O S 3 P «r 3 S SS 3 W 9 o O q w z 0 - X 0 2 a. 0 0 C/5 0 03 C7 O 3 ZJ 0 0 cr rn 3 o O X 3 w 3 5-3^ X (re Q- n ft 3 -I O 5 o ft "O 1.? 2. 3 p 2- x 70 t/J 03 £5 0 N.i* S1 7: 3 c O X C c 3 - 3 c Q. C 0 3 ft 2. 0 3. x 3- 3 i ere ft N 3 ft Cl i? 0 0. *-*■ o» c O 0 3 7 7S cl 2 23 2* 3 da B» 0 H 0 -1 P5 ft ft m 3 o 3 3 o' =r3 0 3 3 o ft ft 3 x N PI PI C C/3 3 N o O 3 I 03 ft ft' ft ft "0 3 ft X R-> 5 O CT ft o z ft 33 3,5 PI 0 Z 0 TO 1 CT X z O P5 Z G N o ft c o 3 O. ft 3 *0 m a. 0 00 0 3 qo o o 3 2 Cl CL ft_ cr c O G X O rn s* z PI PI H O H 2 G Pi X rn 5 Cl ft "ST! ft oe ere O •3 O a o 2 x G G X P3 X Lm PI c/5 TC O •o O —1 3 c 3 N m •zzn 3 3 X 1 &9 CB T? £/T Johan Tulp kli pag 3. H O •v G 3 C/5 7- x c; 3 0' 3 n O 2 0 3 3 X G Z C/3 H 2sr Q. SS 2 3 - 3 J: 3 X- a> C6 2. 0 ïs 0 0 33 a (re 0 2 3 E. rï'cre a> Cl ro Cl ro t/i CL Z 0 X 0* 3" 3 0 a "O 0 0 00 0 3 3- S" o_ -1 CL ro ro 3 m Cï -1 2 3 Cl 3 3 S rÖ' 0 0 O O -1 O ffl ro 3 63 0 2 X n> 0 c 3 7 3 3 3 i' ro 3 O 3 S ro (re ro ro —1 X ro ro -1 r* r» -1 2. 5' <3:cro x ro c/3 3 VI T "1 C Vi 0 0 3 X c T N ro C •-0 70 3 0 -< n CT -j- 2. 0 0 c s O -1 H 1 0 3 "O rö' T 0 0 r- Cl 5' 2 ro ro 0 2 2 a> w S ro O Cl 3 9- C/3 -* ro ro 3# C/3 n QS 3 O X 3 ró' P 33 ro "3 0 0 0 "O 33-a X T0 na ■00' "0 "~i w 2 S 0 3 K» G C/) 0 «s 70 p C/3 7. 3 c c/i ro C N 3* ro cr c 1 ro 3 (TO 3 55 so 3 VI O 0 ■0 3- ro ro 3 5' VI ro ■O g 0 03 ore m ■9 3 ro 3 ro 3 0 33 ON 3' ere O 3 X ro O H Wie hoort er nog iets van de aktiegroep Oosterschelde Open? Of van Stop Borssele of welke aktiegroep dan ook? Van milieustrijd is nauwelijks sprake meer. Milieueducatie is het sleutelwoord gewor den. 'Weinig jonge mensen zijn meer in het milieu geïnteresseerd', is Hans Banninks ervaring. 'Die moetje warm zien te krijgen, want zij zullen het straks toch moeten gaan overnemen.' Vanaf de oprichting is Hans Bannink bij de Vereniging Milieu-hygiëne Zeeland betrokken geweest, de laatste jaren als voorzitter. Ook als de VMZ per 1 januari 1985 is opgegaan in de Zeeuwse milieufede ratie (samen met het Zeeuws Coördina tieorgaan), blijft hij zich voor het milieu inspannen. Maar wel onder totaal andere omstandigheden dan in de jaren zeventig. Bestuurders en bedrijven maken zich in die tijd vaak ronduit belachelijk als ze te maken krijgen met het fenomeen aktiegroep. Neem de affaire Stikkelorum. Stikkelorum onder handelde namens de PZEM met bedrijven over de energiekontrakten. 'Hoechst wei gert met hem te onderhandelen, omdat zijn vrouw secretaresse was bij ons, bij de VMZ', vertelt Bannink. 'Hoechst was bang dat hij bedrijfsgeheimen aan haar zou doorgeven.' Beide partijen stonden diametraal tegen over elkaar. Overheid en bedrijfsleven werden in Zeeland bovendien van ganser harte gesteund door de provinciale krant. Na de eerste akties van Oosterschelde Open noemde de PZC de aktievoerders 'Tupama- ros'. De krant werd dan ook wel eens gepakt bij akties. Bijvoorbeeld in december 1974, toen raambiljetten werden geplakt die verdacht veel weg hadden van die van de PZC. De direktie en hoofdredaktie distan tieerden zich van de plakaktie in een officieel kommentaar: 'Zij hebben-en dit niet voor de eerste keer- hun toevlucht genomen tot een onrechtmatige daad. Kennelijk gaat het hier om een groep voorstanders van een open Oosterschelde, die zo weinig moed heeft dat ze niet met open vizier voor haar zaak durft uit te komen.' Bestuurders reageerden al even onbenullig. Of even bot, zoals gedeputeerde Schlinge- mann. Een lid van Oosterschelde Open geeft een voorbeeld. 'Schlingemann zat een keer met Van Leeuwen in een forum. Hij moest eerder weg, maar hij gaf Van Leeuwen als aktiegroeplid geen hand.' Het was oorlog. 'Een keer op Kapelle bij een of ander hoorzittinkje. Daar zou ook De Bijl van Provinciale Waterstaat komen, maar hij was te beroerd en toen zijn we hem gaan halen. Ik en Rinus Harthoorn. Die was toen gewapend en al. Kun je nagaan wat voor onverstandigheid. Hoe gaat dat. Je zit op zo'n vergadering tot half negen, 't Was helemaal niet gezellig op die rot-vergade- ring toen. Dan vraag je: Wat? Is die vent er niet? Wat verdommeWij met z'n tweeën naar Middelburg. Met een bloed gang. We hebben aangebeld toen kwam zijn dochter naar de deur. 'We zijn van de studiegroep van Loef.' 'Komt u maar verder heren.' Pa was aan het boetseren. Met zijn handen vol klei kwam-ie naar beneden. Hij was natuurlijk een dam aan het bouwen.' Ondertussen verschenen overal de O-tjes met het golfje eronder. In fel geel. Anoniem en daardoor ongrijpbaar opererende aktie- groepleden verstoorden politieke bijeen komsten, barrikadeerden de doorgang voor ministers naar Zeeland en plakten, plakten, plakten. Afsluiting moest worden voorko men. 'Het is hier vroeger altijd zo geweest dat de meester, een dominee, een burge mees ter en een wethouder gewoon gelijk hadden en ze hadden dus macht. En al hadden ze ongelijk en wisten ze zelf op den duur dat ze verkeerd waren dan zouden ze dat nooit toegeven. En zo ging het hier in Zeeland precies eender met die oudere bestuurlijke garde. Dat leefde hier nog heel sterk. Het was de eerste aktiegroep in Zeeland die op deze manier optrad. Wie had daarvoor aktie gevoerd? Niemand.' Bij de gewone Zeeuw en de gewone Nederlander kreeg de aktiegroep wel gehoor. Dat bleek uit de reakties op de tientallen- bijeenkomsten over de Ooster schelde. Dat bleek ook uit de tienduizenden bezoekers op de heel gezellige Oosterschel- dedagen in Yerseke. Alleen bestuurders bleven zich verzetten tegen de meest simpele en goedkope oplossing: dijkverhoging. Oosterschelde Open zet bestuurders en Rijkswaterstaat helemaal op het verkeerde been als ze geheime stukken publiceert, waaruit blijkt dat dijkverhoging wel degelijk en snel- mogelijk is. De plannen werden verdonkeremaand uit het bureau Dijkversterkingen in Middel burg. 'Met handschoenen aan en op gymschoenen naar Middelburg. Het zaakje oprollen in een tafelkleed, kopiëren en terugbrengen.' Bestuurders als de tegen woordige dijkgraaf Gilles de Jager probeer den hun positie te beschermen door de aktiegroep 'een gevaar voor de demokratie' te noemen. Soms was daar ook wel reden toe. De Oosterschelde moest open blijven. 'Koste wat kost!', zegt een lid. 'De plannen waren zover, dat op x uur ieder dragline en iedere keet en iedere bulldozer de lucht in kon. Die plannen waren gewoon rond, brandbommen met tijdontstekers! Dat weet ik zeker. We zijn nog wel eens aan het oefenen geweest met brandbommen en rookbommen op de oude vuilnisbelt.' Toen Van Aartsen 'n keer eeri werkbezoek aan Yerseke bracht, stond daar plotseling een kinderkoor met vlaggetjes te zingen. Van Aartsen wuifde minzaam tot hij hoorde wat ze zongen: 'Van Aartsen is een boerelul....' Feestelijk allemaal. En het werkte, een beetje provoceren, uitdagen, spontane akties. Frank Puylaert en Jan Sanderse uit Sas van Gent waren ook 'sponti's'. Het Kanaal van Gent naar Terneuzen stonk geweldig, het schreeuwde bij wijze van spreken om aandacht Niettemin hield Sas van Gent

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1984 | | pagina 66