HET LAAT ZEEUWSE Hoedekenskerke i op het nippertje. Maar waar staat Boertien als zich weer zo'n situatie voordoet? Er zijn trouwens wel meer situaties te bedenken waarbij het bedrijfsbelang van Shell (pompen) niet hetzelfde is als het provinciaal belang. Kortom, waarom moest de heer Boertien zo nodig commissaris van Shell worden? Toch niet omdat hij van het rijk een hongerloontje ontvangt; Commissarissen der Koningin verdienen nog altijd het hoogste salaris dat aan politieke functionarissen in Nederland wordt uitgekeerd. Dat wil zeggen f 162.000 per jaar aan loon plus een aardige grijpstuiver aan onkostenvergoedingen. Trouwens, een andere vraag, wie had van een oud-minister van Ontwikkelingssamenwer king verwacht, dat hij adviseur zou worden van een bedrijf, dat nog kortgeleden aan de paal is genageld omdat het de olieboycot tegen Zuid-Afrika en Rhodesië saboteerde en daarmee de apartheidsregimes duidelijk steunde. Delicate positie Voorlopig is er geen antwoord op die vragen. Maar Boertien krijgt z n zin: vanuit het forum waaraan hij kennelijk wél verantwoording wil afleggen, zullen er vragen komen. Weliswaar bleek PvdA-fraktieleidster, mevr. Cor Van Zanten niet eens te weten dat Boertien commissaris van de Koninklijke Shell is geworden, maar zij kondigde aan het zeker in de fraktie te brengen en daarna wellicht in de staten: Wij vinden dat de leden van GS een volle dagtaak hebben, die geen bijbanen toelaat, behalve die eventueel voortvloeien uit hun portefeuille. Maar dat is hier zeker niet 't geval. Ik vind dat zo 'n commissaris verschrikkelijk uit moet kijken als hij zo'n baan krijgt aangeboden, wat dat voor gevolgen kan hebben. Hij heeft nu eenmaal een delicate positie. Hans Dupré (PSP/CPN): 'Ja, ik wist het en het verbaasde me, want ik had dat helemaal niet verwacht van Boertien. Ik ga zeker schriftelijke vragen stellen. Maar dan meteen over alle bijbanen van alle leden van GS. Want intussen is Barbé ook commissaris van De Schelde geworden.' Jopie Boogerd (D'66): 'We hebben het in de fraktie besproken en op het punt gestaan om schriftelijke vragen te stellen bij de begro tingsbehandeling, maar uiteindelijk is het niet gebeurd. Misschien had het wel gemoeten, maar ja, als je als kleine fraktie met zoiets komt werkt het soms averechts. Maar wij vinden dat ook het commissariaat van Barbé er bij betrokken moet worden. Daar is de kans op tegenstrijdige belangen nog veel groter dan bij Shell.' N.Z.: 'Maar Barbé zit daar namens het CEOS, waarin de provincie dik meedoet. Dus in feite 'n beetje namens de provincie.' Mevr. Boogerd: 'Ja, dat van Boertien is inderdaad van 'n andere orde. Dat is puur privé. Maar toch vind ik dat we als staten alle bijbanen maar eens onder de loupe moeten nemen.' Op 9 november zijn de algemene beschou wingen. De vergadering is openbaar. Kees Slager Frans Boogaard 4 Kees Hendrikx Het ziet ernaar uit dat vijf kleine scholen in Zeeland geen toestemming zullen krijgen om een nieuwe basisschool te vormen. Als de nieuwe wet op het basisonderwijs in augustus 1985 in werking treedt zullen zij dan moeten sluiten. Dat is het gevolg van de Herstrukturerings-operatie Scholenbe stand Basisonderwijs. Om een koude sanering aan het eind van de tachtiger jaren te voorkomen heeft het Ministerie van Onderwijs de school- en gemeente besturen opgeroepen om te komen tot een betere spreiding. Dat betekent dat er landelijk ongeveer 800 scholen moeten verdwijnen. Zo'n spreidingsplan zal besparend werken, dat is duidelijk. Scholen met minder dan 23 leerlingen worden 'niet meer levensvatbaar' genoemd, en dan zeker niet in een kleine woonkern, waar zij naast een andere basisschool bestaan. Alleen 'levensvatbare scholen' zullen een nieuwe bassisschool mogen vormen. Het leerlingenaantal is echter niet het enige kriterium. Het bestuur van de provincie Zeeland heeft bij de beoordeling een 'Adviesgroep Vorming Basisscholen' ter beschikking. Deze groep formuleerde nog een aantal kriteria en voorziet Gedeputeerde Staten van individuele adviezen. De kriteria worden door de provincie vrij soepel gehanteerd. Het beleid is hier duidelijk vriendelijker dan staatssecretaris Van Leijenhorst met zijn operatie oorspronkelijk heeft bedoeld. Als er maar stevige argumenten konden worden aangedragen waren G.S. in een aantal gevallen bereid om een kleine school nog een kans te geven. De verkeerssituatie of het feit dat de school de laatste in een woonkern was werd in zo 'n geval als een belangrijk argument geaccepteerd. Door deze aandacht van de provincie voor bijzondere omstandigheden kunnen scholen in Terhole, Zandstraat, Gapinge en Ritthem hoogstwaarschijnlijk blijven bestaan. In Kerkwerve, Noordwelle, Serooskerke, Elle- woutsdijk en 's-Heer-Abtskerke hoeft men zich inmiddels geen zorgen meer te maken. Deze scholen zullen in de toekomst wel aan 23 kinderen moeten zien te komen. Als de toestemming eenmaal definitief is, zal een wens van de provincie: 'In elke woonkern minstens één school' in vervulling zijn gegaan. Ondanks de geschetste ontsnappingsmoge lijkheden zullen er in Zeeland vijf scholen moeten verdwijnen. De problemen ontstaan vooral in kleine woonkernen, waar twee scholen van verschil lende richting naast elkaar bestaan. Dat is het geval in Hoedekenskerke, Zonnemaire, Groede/Nieuwvliet, Domburg en Goes. In Domburg zal de protestants-christelijke school verdwijnen; in de andere dorpen is de openbare school het slachtoffer van de bezuinigingen. Zowel in Hoedekenskerke als in Zonnemaire staat er naast de openbare school een p.c.- school met een groter aantal leerlingen. In Groede/Nieuwvliet kunnen er geen twee openbare scholen blijven bestaan naast een gefuseerde r.k./p.c.-school. De gemeente Goes heeft becijferd dat er in de gemeente één school te veel bestaat. Waarschijnlijk zal daar de H. v.d. Veen- school het slachtoffer worden. De Domburgse p.c.-school tenslotte ver dwijnt omdat er binnen drie kilometer afstand -in Aagtekerke- eveneens een school van die richting bestaat. Pas op 19 juni 1984, vlak voor het begin van de vakantie, is het lot van deze scholen bekend geworden. Tot 1 juli konden belanghebbenden beroep aantekenen tegen de beslissing van Gedeputeerde Staten (de

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1984 | | pagina 4