DE METHODE VAN HECKE
'Hoe laat ik op kosten van de staat
een zeilboot restaureren'
Welzijnswerkers blijken soms erg veelzijdige mensen te zijn, die veel meer kunnen dan alleen maar
vergaderen en methodes bedenken om problemen van anderen mee op te lossen.
Ook in het oplossen van hun eigen problemen zijn ze soms erg inventief.
Dankzij twee van hen, Guus van Hecke en Rien van Boven, weten we nu ook een paar handige methodes
om een karwei door vrijwilligers te laten opknappen.
Methodes die bovendien een aardig belastingvoordeel kunnen opleveren.
De heer Van Hecke, bij leven en welzijn
coördinator bij het Sociaal Centrum in
Goes, richtte samen met collega Rien van
Boven in het najaar van 1982 de Stichting
Zeilvaart Goes op. In het stichtingsbestuur
zit verder onder andere de eega van Van
Hecke, het Goese PvdA-raadslid Marjolein
Ehrens.
Niet lang na de oprichting besloot de
stichting tot de aankoop van de oude
Zeeuwse klipper de 'Avontuur' voor de
sloopprijs van 15.000 gulden. Het uit 1914
stammende schip moest nodig opgeknapt
worden. De begroting daarvoor was niet
mis: alleen al aan materiaal zou dat ruim
twee ton gaan kosten. Een subsidie-aan
vraag voor een bedrag met vijf nullen bij het
Koningin Julianafonds leverde niets op,
omdat de stichting niet in haar doelstelling
had staan dat ze een vrijwilligersproject
was.
De volgende stap, een aanvraag bij de
gemeente Goes om als vrijwilligers-project
in aanmerking te komen, was meteen raak.
Dankzij de medewerking van de direkteur
van het Gewestelijk Arbeidsbureau in
Goes, de heer J. J.C. Vermeulen, kwamen er
zelfs nog drie arbeidsplaatsen van 32 uur bij
in het kader van de werkverruimende
maatregel. Daarnaast mochten maximaal
zeven 'bijstandsjongeren' uit de gemeente
Goes met behoud van uitkering aan de slag
op het schip. Een aantal daarvan is
inmiddels aan het werk gegaan op de
'Avontuur', die ligt afgemeerd in één van de
Goese binnenhavens.
Natuurlijk krijgt niet iedereen die er om
vraagt zomaar een vrijwilligers-project
toegekend. Daarvoor is een toetsingscom
missie in het leven geroepen, die een advies
moet uitbrengen aan het college van B en W
van de plaats waar het project betrekking
op heeft, in dit geval dus Goes.
In de toetsingscommissie zit een zeer
gemêleerd gezelschap. Zo vinden we daarin
naast vertegenwoordigers van gemeenten
en vakbonden, werkgevers en de ministeries
van WVC, Sociale Zaken en Economische
Zaken, ook de directeur van het arbeids
bureau, een projectleider van 'mensen
zonder baan' en tenslotte iemand uit de
doelgroep, oftewel een werkloze.
De commissie vergadert achter gesloten
deuren onder voorzitterschap van de
Borselse PvdA-wethouder Pieter Vollaard.
Het is de bedoeling dat ze unamieme
beslissingen neemt. Voorafgaand aan deze
vergadering, houdt de commissie wel eerst
een hoorzitting waarin de indieners hun
project kunnen toelichten. De commissie
leden kunnen dan ook ter plekke vragen
stellen aan de indiener.
In het geval van de Stichting Zeilvaart ging
dat allemaal niet zonder slag of stoot. Na
kennisneming van alle gegevens hadden
sommige commissieleden namelijk het
gevoel dat het allemaal niet zo volgens de
regels ging. Zo kwam de term 'concurrentie
vervalsing' bijvoorbeeld uitvoerig ter spra
ke.
Een stichting die oude zelboten exploiteert
is namelijk niet uniek in ons land. Zo
bestaat er onder andere de in Zierikzee
gevestigde zeilvloot 'De Zeeuwse Stromen',
die voor een forse vergoeding belangstellen
den over de Zeeuwse wateren en eventueel
verder vervoert. En ook in andere plaatsen
van ons land verhuren tientallen schippers
hun zorgvuldig gerestaureerde schuit om
uit de kosten te komen. Aan de tarieven zijn
geen grenzen gesteld, dus de concurrentie is
moordend. Logisch dat de 'zeilwereld' niet
zo ingenomen was met het bericht van Van
Hecke (oftewel de stichting) met overheids
geld een schip kon opknappen. De overige
schippers hadden dat allemaal uit eigen zak
moeten betalen.
Maar ja, die schippers kenden dan ook de
'Methode Van Hecke' niet. Belangrijkste
stelregel daarbij is: je karwei of 'project' of
hoe je het ook wilt noemen, onderbrengen
in een stichting. En let daarbij ook speciaal
op de doelstelling van die stichting. Want
dat kan de doorslag geven als je voor een
vrijwilligers-project in aanmerking wilt
komen. Uit die doelstellingen moet vooral
blijken dat je met je stichting iets moois wilt
doen; in het algemeen belang van het Volk
of de Samenleving. Als voorbeeld geven we
even de doelstelling van de Stichting
Zeilvaart: 'Het herstellen en/of in de vaart
houden van oude (binnenvaart) schepen en
daarvoor ook een breder 'publiek' zien te
interesseren en te informeren.'
Cultuurgoed
Dat het er daarbij in de praktijk op neer
komt dat de Stichting Zeilvaart gewoon
tegen vergoedingen groepen mensen gaat
vervoeren, is dus niet het belangrijkste. De
nadruk dient te worden gelegd op het feit
dat men hier 'één brok varend cultuurgoed'
(citaat uit de Bevelander) in stand probeert
te houden. Het argument van concurrentie
vervalsing is hiermee dus voor een deel
omzeild, door de nadruk te leggen op iets
veel belangrijkers.
'Bovendien', zegt Van Hecke zelf, 'ken ik
geen één schipper die er helemaal van moet
leven. Of misschien dat er in Brouwershaven
iemand zit. maar die ken ik niet. Verreweg de
meesten die hun zeilschip aan groepen
verhuren hebben er ook nog een andere bron
van inkomsten bij. Dus dat argument van
vervolg op pag. 18