Hete soep en liefde
door Ma Samarpan Vanita
Een dame was eens verliefd.
Zij pakte een bouillonblokje heel mooi in en schreef er een brief bij.
Hoi lieve heer,
Een bouillonblokje is geen soep.
Ook al zou ik u vertellen over de geur, de warmte, het vocht
en de verrukking van een goede soep, dan nog weet u niet
wat het is. Al zou u aan dit blokje likken en dromen over de
soep, ook dan zult u nooit weten hoe soep smaakt.
Ik kan het ook niet opsturen, want dan wordt de soep koud.
Dat is vies want warmte hoort bij soep. Ik wacht op u.
Veel liefs van een dame.
Dit stuurde zij op naar een heer. Per kerende post kreeg zij de
volgende brief terug:
L4
Dag dame,
Dank u hartelijk voor de ui en uw uitnodiging.
Helaas moet ik er veel van huilen, nog meer uien zou teveel zijn.
Ik stel voor om samen een treinreisje naar de grote stad te maken.
De heer.
X^r\
-ft -{uzeJ
UyCb-
Zij schreef hem ongeduldig terug.
Vierkant is niet rond en een bouillonblokje is geen ui.
Waar huilt u eigenlijk om?
En met een pan soep in mijn handen kan ik niet reizen, de
zorg voor het rechthouden zou te groot zijn en ik wil geen
vlekken op mijn goede goed.
U zult moeten komen en ook nog zelf proeven.
Want al zou ik een zwembad vol soep maken en u erin duwen,
u zult moeten eten om te weten wat soep is.
Ik wacht nog steeds op u.
Dag Heer!!!
De volgende dag kwam hij bij haar binnen en genoot van de verrukkelijke
hete zoute en vochtige smaak van haar soep.
21
