In Memoriam
opschorten.
Heftruck
De manier waarop August de Meijer
omgaat met arbeidskrachten, die via Start
binnekomen is, zacht gezegd ook nogal
merkwaardig. Een voorbeeld: een man uit
Othene werkte via Start bij het bedrijf,
maar begin '84 werd hij in vaste dienst
genomen, met een proeftijd van één jaar.
Al die tijd reed hij op een heftruck, maar op
de laatste dag van zijn proeftijd werd hij
ontslagen omdat hij niet goed op een
heftruck zou kunnen rijden. Intussen is die
man weer via Start bij August de Meijer
aan het werk alsheftruckchauffeur!
De heftruck speelt overigens een grote rol
bij het aannemen van vast personeel. De
direktie beloofde -onder druk van de
ondernemingsraad- verleden jaar om
dertien man extra in vaste dienst te nemen.
Eind maart was er één aangenomen. De
rest -circa 20- zakte voor het examen
heftruck-chauffeur, die het bedrijf zelf
afneemt.
Hoe dat toegaat, ondervond een inwoner
van Sluiskil, die al eerder via Start als
heftruckchauffeur bij het bedrijf had
gewerkt. Hij mocht proefrijden maar kreeg
te horen, dat hij te traag was. Daarop vroeg
hij nogmaals een examen aan en die keer
vond men, dat hij te snel reed. Zowaar er
volgde een derde proef en toen was het
eindoordeel, dat hij nu de juiste snelheid
had, maar dat hij nog een rijpingsproces
moest ondergaan alvorens geschikt te zijn
om in vaste dienst te worden aangenomen.
Leegloop
Tot slot nóg één aktiviteit van August de
Meijer waarbij men vraagtekens kan
zetten. Voor een havenbedrijf is het
mogelijk om wegens zogenaamde 'leeg
loop' 40% van de loonkosten te declareren
bij het Algemene Werkloosheidsfonds.
Immers, in de havei\gebeurt het nogal eens
dat er geen werk is op het moment, dat er
geen schepen voor de kade liggen.
August de Meijer maakt van deze regeling
gretig 'gebruik' door schepen zo vlug
mogelijk te laten lossen, de lading op de
kade te laten staan en dan -als het schip
vertrokken is -wegens leegloop 40%
loonkosten te verhalen bij het fonds.
Intussen is het personeel dan volop bezig
met 'leegloop', dat wil zeggen, druk aan het
werk om alle spullen, die nog op de kaai
stonden in de loodsen te brengen.
We hadden direkteur Van den Ban ook
met deze aantijging willen confronteren,
maar reeds lang voordat we daar aan toe
waren in ons gesprek, had hij ons
meegedeeld, dat hij met de pers niet in
diskussie wenste te gaan over zaken, die
met zijn bedrijf te maken hebben.
André van Himme
Anton Constandse is dood.
'Ik ben geen Zeeuw en nauwelijks een
Nederlander. Ik zou een wereldburger
willen wezen, een burger van Nergens-
huizen', schreef hij in het allereerste
nummer van Nieuw Zeeland. Toch was
Anton een Zeeuw. Het huis, waarin hij in
1899 werd geboren, staat nog steeds aan
de haven van Brouwershaven.
Voor ons van Nieuw Zeeland was hij een
inspiratiebron. Niet alleen omdat hij zo
belangstellend was voor het wel en wee
van ons blad. Hij was voor ons het
voorbeeld van een Zeeuw, zoals we
zouden wensen dat er veel meer waren.
Iemand, die z'n hele lange leven
schrijvend en sprekend heeft gestreden
tegen autoritaire structuren, tegen kerk,
kapitaal en koningshuis. In meer dan
honderd boeken en brochures, in duizen
den commentaren en redevoeringen in
grote en kleine zalen, in kranten en
krantjes, voor radio en t.v.
Al in 1927 raakte hij in de gevangenis
omdat hij schreef: 'Wekt de mariniers op
tot muiterij, de arbeiders tot staking, alle
mensen tot verzet. Oorlog tegen oorlog!'
Natuurlijk hadden de Duitsers de pest
aan hem. Het koste hem vier jaar in hun
afschuwelijke kampen. Maar Constandse
kwam er ongebroken uit. Zijn oorlog
tegen de oorlog en vóór het anarchisme,
waarin hij de grondgedachten vond voor
een humane levens- en wereldbeschou
wing. Tot vlak voor zijn plotselinge dood
was hij strijdbaar. Strijdbaar op veel
gebieden. Hij beschreef het zelf in Nieuw
zeeland: 'Vóór radikale sociale hervor
mingen, democratische omgangsvormen,
een lustlievende en anti-sombere moraal,
anti-militairisme en tégen autoritaire en
godsdienstige taboes en opgedrongen
gezag.'
Anton is dood, maar z'n gedachten
blijven levend. Voor ieder die wil lezen in
zijn boeken en brochures.
K.S.
11
