Misschien Misschien Misschien Misschien Anders Bevelanders Een karakteristiek geven van dè mensen die toevallig samen een provincie bevolken is niet zo simpel. Het verstand zegt dat dat niet kan. Het hart wil dat er iets is dat mensen tot Zeeuwen maakt. Dat iets moet dan meer zijn dan grenzen alleen. Misschien is het eeuwenlang aanzien van zee en land, van eb en vloed toch wel in het bloed gaan zitten. In de zin van een stuk relativerend vermogen. En daarvan afgeleid een voorkeur voor de middenweg. Een afkeer van 'te' nuchter. Misschien is het sinds jaar en dag werken op het water of het wijdse polderland toch wel in de bol geslagen. Nederigheid, kleinheid. Alleen zijn met de elementen. Klaar komen met jezelf (Ik bedoel 'daarmee' in 't reine komen). Eerder naar binnen dan naar buiten gekeerd. Bevindelijk. Niet naar de praatgroep, maar naar de dominee. Of nog beter: zwijgen. Worstelen met jezelf. Je gevoel niet op tafel voor het onder controle is. Misschien is de eeuwenlange knechting door heren en boeren toch niet in de kouwe kleren gaan zitten. Arbeidzaam, volgzaam, 't Is niet anders. Onafhankelijk tegen wil en dank. Geloven dat je je geen zorgen hoeft te maken voor de dag van morgen, maar weten dat niets hebben afhankelijkheid betekent. Sparen dus. Om vrij te zijn. Sparen als milde vorm van strijd voor onafhankelijk heid. Misschien dat van geslacht tot geslacht toch Calvijn vlees en bloed geworden is. Reïncarnatie van de bovenste plank. (Laat ze het niet horen) Dat het zondebesef, het collectieve schuldgevoel een behoorlijke hap van het onbewuste in beslag heeft genomen. Geneigd tot alle kwaad. En zo de waard is vertrouwt hij zijn gasten. Uitkijken dus. Afwachten. Voorzichtig. Eerst de kat uit de boom. Waar het land anders is, de zee minder ruist, de veer losser en en de sociaal-economische verhoudingen verschillen met genoemde, daar wonen andere Zeeuwen.Uitbundiger, royaler, stijver, bekakter. Walchenaren, Vlamingen, Vlissingers, Tholenaren en noem ze maar op. Zo eigenheimerig zijn we wel. Ooit probeerde ik een liedje te maken over de karak teristieke 'Bevelander'. Hier volgt het tot besluit. O ja, nog dit. Op dat shirt van Nieuw Zeeland stï toch hin reclame, ee? Bevelanders, Eigen'eimers Kiekt de katte uut d'n boom Nieuw is goed, mè oud is beter Liever de bestie, as d'n droom Bevelander, Eigen'eimer 't emde is nêêder dan de rok Nooit de perken 's te buuten Spring nooit vadder dan z'n stok Bevelander, Eigen'eimer Knikt van ja en doe van néé Stil an deur gae mie te leven As de golven van de zêê Bevelander, Eigen'eimer Zonder franje, calvinist 't padje deur een deugdzaam leven ei oaltied 't midden nog ewist Bevelander, Eigen'eimer Effen as een sneetje brie Nooit te vroeg en nooit te laete Wat a t'n nie kent, dat vreet 'n nie Bevelander, Eigen'eimer Niks gin buutenissigheid Een vrieë veugel, mè in een kooitje Trouw in deugd en volgzaem'eid Bevelander, Eigen'eimer Slechte diengen bie de vleet Mè vuule waste kom nie buuten Dus gin mens die a dï van weet Bevelander, Eigen'eimer Goed en slecht, mien volk, mien land Eeuwig bin jie te beziengen Mè wien a dat doet ei géén verstand. 1980 Engel Reinhoudt

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1985 | | pagina 29