'Het enige wat ik nog zeker weet is, dat
je voor je eigen mening moet uitkomen'
De teloorgang van het Aksiehuis
Drie jaar lang heeft Middelburg
een Aksiehuis gehad.
In de Simpelhuisstraat, een wat
vergeten straatje vlakbij het
stadhuis, begon een groepje
enthousiastelingen een pandje te
vertimmeren tot een
ontmoetingsplaats annex winkel
voor aktievoerend Middelburg
(en zo mogelijk heel Zeeland).
Op 1 juli werd het pand
ontruimd: het Aksiehuis bestaat
niet meer.
Over dat Aksiehuis en de
teloorgang ervan hield één van
de initiatiefnemers, Peter
van den Berg, een monoloog
tegen Kees Slager.
Het Aksiehuis (foto: Cor Schuilwerve)
6 Het begon met een steungroep voor
totaalweigeraars. Daar kwam het idee op
om in Middelburg een winkel plus
ontmoetingsplaats te maken. Bedoeld voor
aksiegroepen en aktievoerende individuen,
die geen eigen ruimte hadden. Dit pand was
financieel haalbaar. We hebben een vereni
ging opgericht, die het Aksiehuis exploi
teerde. Het werd betaald van de opbrengst
van de winkel en van de bijdragen van de
leden. We hebben nooit subsidie aange
vraagd. Principieel niet. Tot op het laatst is
dat goed gegaan. Het is stukgelopen op het
gebrek aan mensen, niet op geldgebrek.
In 't begin hadden we een aktieve groep van
vijftien a twintig mensen. Die hielpen bij de
verbouwing en die draaiden de winkel, waar
we allerlei aktiemateriaal verkochten. Ach
teraf denk ik, dat we niet op de goede plek
zaten, 't Is wel in het centrum, maar er komt
weinig publiek door dit straatje. Het grote
publiek kende ons niet en daar wilden we
ons toch ook op richten.
Behalve winkel wilden we ontmoetings
plaats voor aktiegroepen zijn. Stop Borssele
had hier z'n materiaal liggen en vergaderde
hier. Akties op 't gebied van vrede en
antikernwapens werden hier voorbereid.
We deden dingen met het antifascisme-
comité. 't Gebeurde ook, dat mensen
spontaan iets wilden ondernemen en dan
uiteindelijk in het Aksiehuis terechtkwa
men. Bijvoorbeeld, die aktie rond het
Turkse gezin, dat ze wilden uitwijzen.
Zoiets, daar had het Aksiehuis een
duidelijke funktie in. Daar was het ook
voor bedoeld; dat wij ze niet gaan zoeken,
maar dat mensen zelf ons weten te vinden.
We hadden ook 'n groepje scholieren, dat
hier kwam. Ze kwamen vaak om 'n beetje te
helpen. Toen zijn ze hier met 'n initiatief
gekomen om iets op te zetten in 't kader van
het jongerenjaar. Dat doen ze nu in
samenwerking met de gemeente.
Gedoe
Dus je kunt zeggen, dat het Aksiehuis wel
degelijk 'n funktie had, tot op het laatst toe.
Maar tegelijk deed zich 'n langzame
ontwikkeling voor: steeds meer mensen van
de oude groep vielen af. Ze gingen
verhuizen, ze gingen zich met andere
aktiviteiten bezighouden zoals het Vredes-
aktiekamp in Woensdrecht en weer anderen
verloren überhaupt hun interesse in
ehdit soort gedoe. D'r vielen dus
mensen af en er kwamen geen nieuwe bij.
Wel mensen, die af en toe iets wilden doen,
maar geen mensen die continuiteit konden
garanderen, waar je op kon bouwen. En dat
is noodzakelijk bij zoiets als dit.
We hebben gezocht naar nieuwe mensen,
want je ziet het natuurlijk aankomen. Dus
dan ga je vragen aan mensen of ze interesse
en tijd hebben. Maar die tijddat is het
punt waarop het steeds doodloopt. Je
denkt: er zijn zoveel mensen zonder werk.
Maar die hebben dan toch hun tijd nodig
voor andere dingen. Je kunt je afvragen of
dat komt omdat het hele aktiewezen op z'n
retour is. Omdat niemand meer weet hoe
het nog kan worden aangepakt, dat het ook
effekt heeft. De strategie is niet meer
duidelijk, hè.
Jarenlang was de hoop gevestigd op
massale aktiviteiten. Maar als dan elke keer
blijkt, dat het weinig uithaalt, al die massa's
in Den Haag en Doodewaard en ook in
Borssele, dan moet je een nieuwe strategie
zoeken. Maar zolang die er niet is, oefen je
ook geen aantrekkingskracht uit.
Golfbeweging
Het is natuurlijk geen typisch Zeeuws
verschijnsel. Je bent onderdeel van de
golfbeweging. Dus misschien hoeven we
onszelf ook niet veel te verwijten. Je vraagt
5
