De goede smaak der burocraten Dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn, is bekend, maar dat dit ook gezegd kan worden van de Terneuzense Welstands kommissie, dat is nieuw. Mevrouw Van Wolferen is een van de Terneuzenaars die met deze ondoorgronde lijkheid te maken heeft. Woonachtig in de nieuwbouwwijk Oude Vaart, komt zij eind 1983 voor het eerst met de plaatselijke autoriteiten in konflikt. Dit vanwege het plaatsen van een berghokje. De afmetingen: hoogte 171 cm, breedte 82cm. en lengte 170 cm. Het meteriaal: gegalvaniseerd plaat staal met als kleuren bruin en beige. Omdat het berghokje slechts een vloeroppervlak heeft van 1,39 m2 heeft en het niet aan de grond vast zit, denkt zij dat hiervoor geen bouwvergunning nodig is. Niets is minder waar, zo blijkt kort na de plaatsing uit een brief van de gemeente Terneuzen. Zij wordt voorde keuze gesteld: ofwel de berging verwijderen, of alsnog een bouwvergunning aanvragen. Zij kiest voor dat laatste. Tot haar verbazing wordt haar bouwaanvraag afgewezen. De reden: de Welstandskommissie is van oordeel dat de berging voor wat betreft kleur, materiaal gebruik en vormgeving niet past bij de bestaande bebouwing. Mevrouw Van Wolferen begrijpt er niets van, temeer omdat eerder landelijk in de publiciteit was, dat in de nabije toekomst voor het plaatsen van dergelijke bouw werkjes geen vergunning meer nodig zal zijn. Zij gaat dan ook tegen de weigering van het lokale bestuur in beroep tot bij de Raad van State. Helaas zonder resultaat, daar ook dit orgaan, alle redelijke argumenten ten spijt, mét de gemeente Terneuzen van mening is dat de berging niet past bij de bebouwing. Immers zeg nou zelf: niets is toch mooier dan dat alle woningen in een bepaalde wijk met dezelfde stenen worden opgetrokken, de vormgeving niet of nauwelijks van elkaar verschilt, alle berghokjes en schuttingen exakt gelijk zijn aan elkaar.... Niemand is het toegestaan om van dat hermonieuze geheel af te wijken, ook mevrouw van Wolferen niet. Mevrouw van Wolferen krijgt van de gemeente Terneuzen, die zich gesteund weet door de Raad van State, een brief waarin staat dat zij vóór 14 augustus 1985 de berging moet afbreken. Immers als de gemeente haar toestaat om de berging te laten staan, dan moet men dit ook in andere gevallen doen, zo is er verder in de brief te lezen. Toch leert een ritje op de fiets door Terneuzen, dat er op andere plaatsen wel degelijk dezelfde berghokjes in de tuin staan. Kanon Maar wat het geheel ondoorgrondelijker maakt is het feit dat je bij een bezoek aan de Markt, gekonfronteerd wordt met een gietijzeren kanon waarbij op minder dan vijf meter afstand een plastic reklamezuil van een raket-achtige vormgeving is geplaatst. Bovendien is op enkele meters van het kanon in een verloren hoek een wat antiek aandoend scheepsanker neerge- pleurd. Het rommelige geheel staat naar alle waarschijnlijkheid model voor de werkwijze van de Welstandskommissie, want dit alles staat voor het kantoor van Openbare Werken, waar de kommissie zitting houdt. 'Dergelijke zaken zijn ook moeilijk te verklaren en er is altijd een verschil van mening over mogelijk'zegt V.V.D.-wethou der Doorduyn die tevens voorzitter van de Welstandskommissie is. Verder verklaart hij: 'De beoordelingen van de kommissie zijn uiteraard beoordelingen vanuit het eigen gezichtspunt van de leden van die kommissie. Op de vraag of hem als V.V.D.'er de door zijn partijgenoot Winsemius aangekondig de afschaffing van het voor kleine bouw werkjes aanvragen van een bouwvergun ning aanspreekt, zegt hij: 'Ook ik ben voorstander van een soepelder benadering, maar met dien verstande dat ik vind dat de uitwassen blijvend moeten kunnen bestreden worden. N.Z.: 'Maar als u hiervan een voorstander bent, waarom loopt Terneuzen dan niet op deze aangekondigde versoepeling vooruit? Doorduyn: 'Eerst moet deze nieuwe wetge ving van kracht worden en ons hiertoe mogelijkheden bieden. N.Z.: Maar de huidige wetgeving biedt toch nu al ruimte voor een soepeler benadering? Doorduyn: 'Dat is juist, maar wij zijn nu eenmaal in nieuwe woonwijken wat kritischer dan in wat oudere. Het ziet er dan ook naar uit dat dat de kon likten tussen de Terneuzense burgers en i in gemeentebestuur over de eisen van wels nd, nog wel enige tijd zullen blijven voortbestaan. Maar er is één troost: als de nieuwe regelgeving van kracht wordt kunnen zij die eerder hun schutting, berghokje en vogel hok moesten afbreken dit opnieuw opbou wen. Over de regel: 'Besturen is vooruit zien', zullen wij het niet hebben. André van Himme Dit hokje moest mevrouw van Wolferen afbreken: het past niet volgens de Terneuzen se welstandsnormen. Een antiek kanon naast een rommelige, plastic reklamezuil, dat vindt de Welstands kommissie heel erg bij elkaar passen....

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1985 | | pagina 9