jnumenten van frustratie' Dr een pier in Vlissingen ;n 'Het ontwerp berust erin dat alles ver is en onbereik baar' De pier is op zon- en feestdagen gesloten z r en wai rcircus. Dit neemt alle geschiedenissen ich op de piraterij. De Ruyter, de oorlog, de ts aai duizend toeschouwers...' De Eindhovense broertjes Wintermans maakten een pier 'die als een verleng stuk van de stad de toegang begeleidt tot een haven, die op zijn beurt een verlengstuk is van de zee...' ook om te doen de schaal eens te laten zien.' De top van de toren ligt 80 meter boven het gemiddelde waterpeil en de boulevard bebouwing is niet langer toonaangevend, zo laat de maquette overduidelijk zien. Jan Benthem en Mels Crouwel ('de high tech-boys', noemt Fons Elders ze) werken met motto's als 'architectuur heeft niets plechtstatigs' en 'geschiedenis is er vooral om te leren hoe je iets niet moet doen'. Hun pier met kokers en landingsbaan past in hun 'zoeken naar hedendaagse concepten om een zo goed mogelijk functionerend bouw werk te krijgen.' Het duo maakte al jong een vliegende start met een opdracht van de Rijksgebouwen dienst voor een reeks grensposten, telkens uitgaand van eenzelfde ontwerpsysteem. Ze houden er rekening mee dat de grenzen in Europa weg kunnen vallen: de douane kantoren worden dan wellicht wegrestau rants. Onbereikbaar De gebroeders Wintermans hebben als sleutelwoord: zorgvuldigheid. Paul ziet het zo: 'Ik geloof niet datje met architectuur de maatschappij kunt veranderen, maar wel neem ik aan dat je met de zorgvuldigheid die je in je werk steekt een bijdrage aan zoiets als veranderingen levert. Je stelt iets tegenover de manier, waarop goedkope producten worden gemaakt, mensen hun vacanties doorbrengen of fast-food eten. Bij mijn architectuur horen smakelijke restau rants, goede auto's, kortom alle kwaliteits producten.' Het VLaamse kwartet Paul Robbrecht e.s. streeft naar de schepping van 'een onverge telijke plaats'. In de discussie verzette Robbrecht zich tegen de aantijging dat het kwartet zou teruggrijpen op het verleden, het woord amfi-theater doet daaraan denken, maar de vormgeving van de pier met dwarspier en het theater is van deze tijd. het kwartet verwoordt de opzet zo: 'Het ontwerp blijft horizontaal, mee met het landschap, geen hopeloos naar de hemel gerichte torens. Het ontwerp berust erin dat alles ver is en onbereikbaar'De pier is een lijnstuk in zee* Komt hij in de architectuur niet 'boven het alledaagse en de misverstanden tussen mensen uit' (Paul Robbrechts), in taal lukt dat aardig: 'Denkend aan een pier kwam bij ons de associatie op van een Freudiaanse jonge vrouw, wandelend, haar gezicht verbergend achter een voile, moedig de pier opstappend, een weg in zee. Op het eind zal zij onverrichterzake terug moeten keren. Een pier biedt geen uitkomst. Alle pieren- Brighton, Scheveningen, Ostende- blijven weemoedig mooie monumenten van frus tratie.' Groot John Körmeling uit Eindhoven is een man van uitzonderlijke projecten. Hij heeft iets met groot. De 159 meter hoge pier is een voorbeeld. Een onbetekenend gebouw van de PTT in Breda wilde hij karakter geven door er een groot glazen dak ruim overheen te zetten. Hij sloeg de uitnodiging om een minder ingrijpend en kostbaar plan te bedenken af: 'Een goed idee moet je niet loslaten'. De afgelopen vijf jaar trok hij als beeldend kunstenaar een spoor van laserstraal- en andere projecten door België en Nederland. Boven Maasstricht plantte hij met laserstra len op ware grootte een 'kunstfabriek', een gebouw dat je aan en uit kunt zetten.' Körmeling is de enige architect die rekening heeft gehouden met de Zeeuwse volksaard. Zijn pier is op zon- en feestdagen gesloten voor het publiek. Een witte lichtbundel vormt dan via twee spiegels een denkbeel dige pier. Uit de tentoonstelling blijkt dat de architecten met plezier aan het bouwen zijn geweest. De maquettes, de ontwerptekenin gen van de pier (en tekeningen van ander werk), de foto's, de fraaie catalogus, uit alles blijkt dat er veel zorg en aandacht aan deze tentoonstelling is besteed. Er was dan ook een flinke subsidie beschikbaar van het ministerie van WVC. Het zou leuk zijn als de discussie over moderne bouwkunst nu ook nog eens tot mooie bouwwerken zou leiden. Ad de Jong Architectuur voor een zee-land. Vleeshal. Markt Middelburg, tot en met 17 november. Geopend dinsdag tot en met zaterdag 13.00-17.00 uur. zondag 14.00 tot 17.00 uur. 13

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1985 | | pagina 13