Stoelendans 3 Sexclub Hij wordt gemalen, met behulp van water uitgeloogd, de verkregen suikeroplossing wordt met gebluste kalk gereiningd (onder meer om te voorkomen dat er een mengsel van druivesuiker en vruchtesuiker zou ontstaan, wat juist als voedingsmiddel beter door het lichaam wordt opgenomen). Dan moet door indamping nog de melasse worden afgescheiden en blijft- er de doodsbleke suiker over. Het verbrandt in je lichaam bijna even snel als boven een vlammetje, het is een shot energie die het lichaam te snel moet verwerken. Doorgaans zitten de suikers ingepakt in andere stoffen en maakt het lichaam de energie veel langzamer vrij. Uit de meeste voedingsstoffen weet het lichaam suikers te halen, zodat klontjes van de biet niet nodig zijn. Bovendien doet het eten van pure suiker de behoefte aan suiker stijgen. Door de vlugge verteerbaarheid stijgt namelijk het glucose gehalte in het bloed en wordt de pancreas geprikkeld. Dit orgaan doet door de verhoogde insulineafscheiding het suiker gehalte in het bloed dalen onder het gemiddelde: we krijgen zin in weer iets zoets. Dan kun je het nog hebben over de tanden, suikerziekte, maar de boodschap is duide lijk: de biet hoeft niet. Honing is beter. Suikerpot In de jaren zestig kon je een links huis herkennen aan de suikerpot. Zat er de bruine rietsuiker in, dan was het links. Men dacht toen met het kopen van rietsuiker boeren in ontwikkelingslanden te steunen. Nog afgezien van het product -rietsuiker is even slecht als bietsuiker, omdat het door de bewerking ook vrijwel alle voedingsstof fen heeft verloren- bleek al gauw dat de wereldwinkels geen arme boeren steunden, maar grootgrondbezitters. Bovendien heft de EEG zulke hoge invoertarieven op rietsuiker dat deze alternatieve suiker onbetaalbaar is. De bietsuiker wordt zo kunstmatig goedkoper gehouden. Op deze manier ontstaan zeer merkwaardi ge situaties. De fabrieksprijs voor suiker in de EEG was begin 1984 174 gulden per honderd kilo tegen een wereldmarktprijs van 55 gulden. Toch exporteert de EEG suiker en niet zo weinig ook: in 1981 5 miljoen ton. Daar moet veel geld op worden toegelegd. Als je voor het gemak het verschil tussen de EEG-prijs en die van de wereldmarkt op 120 gulden stelt, dan moet de EEG er 6 miljard gulden bijleggen. Dat betalen wij dus. Helpen Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor de consument. Het suikergebruik per hoofd van de bevolking ligt in Nederland op ongeveer 38 kilo per jaar, al acht kilo zeventig overigens. De minimumprijs van suiker is nu 2,31 gulden, dus we betalen rond 57 gulden per jaar teveel aan suiker. En dan zijn we er nog niet, want het directe suikerverbruik mag wel dalen, maar het indirecte gebruik stijgt met sneltreinvaart. De voedingsmiddelenindustrie doet name lijk steeds meer suiker in haar producten. Het zal bekend zijn: jams, frisdranken, vruchtenyoghurts bevatten veel suiker. Het 'gezonde' roosvicée voor de kleine bevat 55 procent suiker en een zakje rozijnen is bijna suiker met een gehalte van 65%. Alles bij elkaar opgeteld, betaalt de consument een flink bedrag om de Europese boer (in Amerika wordt volgens hetzelfde systeem gewerkt) aan een inkomen te helpen. En de boeren, zeker in Nederland, mogen graag suikerbieten telen, want het is met de aardappel nog steeds het gewas dat het meeste opbrengt. De EEG koopt de voorraden op als de prijs beneden een bepaald minimum zakt. Ooit was dat een goede sociale maatregel, die de boeren verzekerde van een inkomen. Nu is dat doel al lang voorbij geschoten en kun je het een a-sociale maatregel te noemen ten opzichte van de consument, om over de boeren in de derde wereld nog maar te zwijgen. Rampspoed En dan maar ontwikkelingshulp geven. En jaar-in-jaar-uit maar van die wanstaltig lelijke knollen telen op de Zeeuwse klei. De biet moet weg. Want de gevolgen zijn heel direct merkbaar voor de boeren in ontwikkelingslanden. De dumping van de overproductie aan suiker in de EEG drukt de prijzen op de wereldmarkt. Amerika, ook een bietsuiker land, is de import van de rietsuiker op het ogenblik dramatisch aan het beperken. Het gevolg: _In_ de Filippijnen, waar rietkappers in ivöi met 1,75 per dag een zeer minimaal loontje hadden, zakten de lonen nog verder. Stakingen, weer gevolgd door hard politieoptreden en zelfs doden zijn het resultaat. Ik zei het al in het begin: de biet zorgt voor rampspoed in alle geledingen. Zeeland draagt daar flink aan bij. Van de 20.000 hectare die dit jaar met de lelijke knollen zijn begroeid, komt 1 miljoen ton bieten. Zestien procent daarvan zien we terug als poeder, kristalsuiker of we proeven 't in andere producten. Het is de smaak van zoetheid en macht. Ad de Jong Niet alleen rond de mogelijk twee Zeeuwse PvdA-kamerzetels wordt nu gedanst, ook zetels van wethouders en zelfs van een burgemeester (Vlissingen) en een gedepu teerde (Boersma) komen vrij voor PvdA'ers met stevige ellebogen. Neem nou Middelburg: 'Het is een goede zaak voor de bestuurbaarheid van de gemeente', zo sprak de heer Wenen (pseudoniem) desgevraagd, 'dat wethouder Gilissen nü aangeeft dat hij wil stoppen met zijn werkzaamheden. De tijd van zijn regenteske rechtlijnigheid, goed op het sportveld maar dodelijk in een zich steeds ontwikkelende wereld, is echt voorbij. Zeer zeker nu de gemeente geleid wordt door een verfrissende zuidelijke dynamiek.' Gillissen is er nu ook zelf van overtuigd, maar dat dit betekent dat zijn partijgenoot en tegenstander wethouder Schoenmakers nu ruim baan krijgt in Middelburg is niet zeker. Sommigen zien dit Zeeuwse talent als de toekomstige kuituurminister in kabinet Den Uyl 2. Onze Tjeu blijft hoge ogen gooien om kamerlid te worden, al wordt hij wat zenuwachtig de laatste tijd, wellicht neemt hij Gré mee als Jaap opstapt als kamerlid en burgemeester van Vlissingen wordt. Gefluisterd gaat rond, dat de opvolging van paul al geregeld is en dat Daan hem als gedeputeerde opvolgt. Dus komt er weer een leuke stoel in Vlissingen vrij. In het laatste nummer van Nieuw zeeland werd aangekondigd, dat raadsleden van PvdA en PPR in de Goese raad schriftelijk vragen zouden stellen over de rol van de sociaal rechercheur in de sexclub-affaire in Bergen op Zoom. Maar er volgden geen vragen. Was burgemeester Blanken er toch in geslaagd om de affaire in de doofpot te krijgen? Ja en nee. De raadsleden werd beloofd dat er een onderzoek zal komen, maar dat ze maar liever geen officiële vragen zouden stellen (dan hoefde de PZC er ook niet over te publiceren). Het onderzoeksresultaat zal wel besproken worden in een commissiever gadering en als dat onbevredigend is, kunnen de raadsleden alsnog de zaak aan de grote klok hangen. De vraag is of het zinvol is om informatie in te winnen bij de leiding van het Bergse politiekorps. Op 7 november dient voor de ambtenarenrechter te Den Bosch de zaak tegen de pilsdrinkende politieman (die de sexclubaffaire naar buiten bracht). De verwachting is dat dan de advocaat van die agent (als hij de kans krijgt) onthullingen zal doen waaruit blijkt, dat ook de korpsleiding niet brandschoon is.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1985 | | pagina 4