Antwerpse industrie:
'Wij stinken niet
De 'tijdbom' van Benegora
10
Benegora (afkorting voor Belgisch Nederlands Grensoverleg Regio Antwerpen) is een aktieve milieuclub,
die aan weerszijden van de grens opereert met als belangrijkste doel: de milieu-overlast van de fabrieken in het|
Antwerpse bestrijden. Benegora toonde in 1980 al eens aan, dat die Antwerpse industrie zoveel zwaveldioxyde
(S02) de lucht instoot, dat van de vijf zwaarst vervuilde gemeenten van Nederland er drie vlak over de grens met|
Antwerpen liggen (Sas van Gent, Putte en Koewacht).
Dat er sindsdien niet zo erg veel verbeterd is, blijkt uit een verleden najaar verschenen rapport 'Tijdbom vóo^
Volksgezond'. Dat rapport was aanleiding voor de gezamelijke industriëlen uit het Antwerpse voor een
tegenaanval. Daarover op deze pagina een bijdrage van Benegora-medewerker Izaak van Cruijningen.
'De bevolking eist enerzijds de welvaart.
Dan zal men aan de andere kant ook
moeten aanvaarden dat de chemische
industrie soms wat geurtjes verspreidt
Deze gedenkwaardige woorden werden
onlangs uitgesproken door bestuursleden
van VIBNA, de Vereniging van Industriële
Bedrijven van Noord-Antwerpen. Hoezeer
die bedrijven 'geurtjes' weten te produce
renVraag dat maar aan de bevolking in
de dorpen rond het Antwerpse.
Met meer dan honderd waren ze gekomen
naar een bijna te kleine zaal in het superluxe
Parkhotel te Antwerpen. VIBNA zou een
'informatievergadering' houden voor de
gemeentebesturen uit de Antwerpse en
West-Brabantse regio, terwijl tevens de pers
was uitgenodigd. Dit leidde tot een collectie
driedelige kostuums met attaché-cases,
waartussen zich enkele spijkerjasjes hadden
genesteld en een tweetal dames (van de
krant).
Aanleiding tot het verstrekken van informa
tie was de 'tijdbom' die milieuvereniging
Benegora onder het Antwerpse industrie
gebied had gelegd. Ze deed dat twee
maanden eerder met een rapport als titel:
'Tijdbom voor de volksgezondheid'. Dat
rapport gaat over de gevaren van giftige en
kankerverwekkende stoffen, die in de
Antwerpse industrie worden geproduceerd,
getransporteerd en opgeslagen.
Uit allerhande openbare gegevens stelde
Benegora lijsten samen van soorten en
hoeveelheden die bepaalde bedrijven in het
Antwerpse gebied verwerken. Met die
gegevens kwam de milieuvereniging tot een
geschat totaal over het gehele industriege
bied. Vervolgens werd uitgerekend hoeveel
in de lucht verdwijnt door verdamping,
verliezen en ongelukjes. De conclusie was,
dat per dag drie tot vijf ton aan giftige
dampen de lucht in gaat, waarondereen ton
kankerverwekkende.
Pottenkijkers
VIBNA, waarvan bijna veertig fabrieken lid
zijn, reageerde kort na het verschijnen van
de 'tijdbom' met termen waarmee ze
kennelijk zeer goed vertrouwd zijn: de
milieuvereniging werd beschuldigd van
'intellectuele pollutie'. Vervolgens werd
geruime tijd gestudeerd op een verweer, dat
tot doel had om het lastige en lasterlijke
rapport, liefst samen met de gehele
milieuclub, te vernietigen. Op vele punten,
zo blijkt uit de tien attacks waartoe VIBNA
zich had beperkt, is Benegora tekort
geschoten.
De samenstellers van de 'Tijdbom' geven
dit ruiterlijk toe. De oorzaak is overigens de
onmogelijkheid om aan behoorlijke infor
matie te komen. Een treurig feit op zich,
omdat er door industrie en (Belgische)
overheid kennelijk veel aan gelegen is om
pottekijkers op een afstand te houden.
Aan de andere kant ontweek VIBNA een
fundamentele discussie over de kern van het
Benegora-rapport. De uitstoot van stoffen is
niet aangevochten, alleen over de hoeveelheid
is men het niet eens. Hoeveel verlies er in
werkelijkheid optreedt durfden de Ant
werpse industriëlen niet te zeggen
'De cijfers van Benegora zijn zelfs nog aan
de lage kant', zo luidde de reaktie van
schepen Mangelschots uit Antwerpen. Een
Benegora-medewerker: 'Zelfs al zouden ze
gehalveerd moeten worden, dan nog is er
reden tot bezorgdheid!'
Aquarium-pompje
Ook als het gaat om 'gewone' luchtveront
reiniging, dan wast VIBNA de handen in
onschuld. 'Uit niets blijkt dat wij de normen
overschrijden', zo stelt de vereniging van
industriële bedrijven. Ze zwaaien daarbij
met grafieken van S02 en NOx, die hen nog
gelijk geven ook! Dat ondanks die normen
de bossen, de beelden en op termijn ook de
mensen kapot gaan, lijkt vooralsnog niet
hun zorg. Misschien klopt er iets niet aan
die normen.
Over de stank die door het Antwerpse
industriegebied wordt geproduceerd, repte
VIBNA in haar reaktie met geen woord.
Dat onderwerp kwam pas ter sprake na
afloop van de bijna twee uur durende
monoloog, en leek de heren tamelijk te
Tijdbom onder de volksgezondheid is een
uitgave van milieuvereniging Benegora.
Het bestaat uit een rapport met bereke
ningen en een verantwoording. Prijsf. 10,-
Daamaast is er een bundel bijlagen met de
opsomming van produkten waarvan men
mag vermoeden dat ze in de genoemde
bedrijven voorhanden zijn. Tevens zijn
voor zover bekend hoeveelheden vermeld.
Prijs van de bijlage is f. 15,-.
Ook de reaktie van VIBNA is bij Benegora
te bestellen. Prijs f. 10,-.
De genoemde prijzen zijn exclusief
verzendkosten. Bestellen kan telefonisch
op 01640-51481 of door overmaking van
het betreffende bedrag op postgironum
mer 2696217. t.n.v. Benegora in Putte.
S.v.p. duidelijk vermelden om welk(e)
dossier(s) het gaat.
verrassen. 'Ja. er wordt wel eens geklaagd,
maar vaak onterecht!' Een mevrouw had 'ns
gebeld, en er was onmiddelijk iemand naar
haar toe gegaan. Wat bleek, ha, haHet
waterpompje van haar aquarium stond op
punt van doorbranden. Geen wonder dus
dat het stonk, enmaar góed dat we even
zijn gaan kijken', zo gekscheerden de H.H.
industriëlen.
Zelfs een verontwaardigde schepen van
Stabroek, die dus letterlijk onder de rook
woont van fabrieken en die toch wel op iets
meer begrip hadden gerekend, ging onver-
richterzake weer zitten. Een volle zaal met
burgemeesters, schepenen en wethouders,
gemeenteraadsleden en journalisten hoorde
de VIBNA-voorzitter zeggen: 'Wij ervaren
een groeiende intolerantie. En dat terwijl wij
er alles aan doen om de VIBNA-bedrijven zo
veilig mogelijk te maken en zo goed mogelijk
zorg te dragen voor het milieu. Zo'n
onverdraagzaamheid is dan toch onaan
vaardbaar.
Izaak van Cruijningen
