'We leven nu al weer als
ratten op een vuilnisbelt'
De Windhoek in Vlissingen
'Woonwagenbewoners, waarheen?' is de titel van de tentoonstelling, die tot en met 14 maart in de Zeeuwse
Bibliotheek te Middelburg wordt gehouden. Een tentoonstelling, die bedoeld is om begrip te kweken voor het
leven van de woonwagenbewoner, zo meldt het persbericht van de provincie, 'opdat wordt gebroken met het
bijna tot gewoonte geworden bezwaar dat huisbewoners uiten als er een woonwagencentrum in hun buurt moet
komen.'
De brochure, die aan alle scholen voor voortgezet onderwijs in de provincie is toegestuurd in de hoop dat ze
komen kijken, zet zich af tegen oude vooroordelen: 'Woonwagenbewoners eten niet rond een kampvuur.
Ook zijn het geen kinderdieven of bedelaars. Werkschuw of a-sociaal zijn ze evenmin. Over het algemeen zijn
het werkgrage Nederlanders met strenge normen over hoe je met het huwelijk omgaat of met de familie.
Ze zijn zuinig op hun spulletjes en hun wagens zijn brandschoon.'
Voor alle duidelijkheid: dit is geen specifiek Zeeuwse expositie, maar een door het land reizende tentoonstelling
van het Landelijk Platform Woonwagenbewoners. Vandaar dat Nieuw Zeeland naar een echt Zeeuws kamp trok
met de vraag 'Woonwagenbewoners, waarheen?'
Als je vlakbij de afslag naar de
Olau-lijn een weggetje links inslaat,
kom je na een kilometer bij het
Vlissingse kamp De Windhoek.
Ver weg van de bewoonde wereld,
maar toch nog maar een jaar of
zes geleden opgericht. Al van ver
geeft een zwarte rookpluim van
brandende autobanden aan, waar
we moeten zijn. Want ook de
bewoners van De Windhoek leven
grotendeels van de autosloop.
Naast de bergen autowrakken zijn
twee straatjes gemaakt, waaraan de
woonwagens staan, de een nog
groter dan de ander, met keurige
hekjes en tuintjes er omheen.
'Toen we hier kwamen was dit een mooi
kamp. Het vyas iets unieks voor Zeeland',
zegt Klaas Otto (38) bij wie we op bezoek
zijn. Klaas is voorzitter van de bewoners-
groep. En in die functie heeft hij op het
moment dat het kamp werd geopend, al
voorspeld, dat het mis zou lopen: 'Ik heb
gezegd tegen de verantwoordelijke wethou
der: Wat je nu toelaat wordt de ondergang
van De Windhoek'. En het is zo gebeurd.
Vier weken geleden heb ik in het
gemeentehuis nog gezegd: Het is jullie eigen
schuld, wat er nu met het kamp gebeurt.
Want we leven nu al weer als ratten op een
vuilnisbelt. Terwijl dit zo'n mooi kamp was.
En het had zo mooi kunnen blijven.'
We zitten al meteen middenin de ellende
dus. Wat is er dan allemaal mis met De
Windhoek?
Klaas: 'Toen dit centrum er zou komen (We
zaten toen nog op een terrein, waar nu het
nieuwe PZC-kantoor staat) kregen we
inspraak over hoe het nieuwe kamp zou
worden. Nou, toen hebben we allerlei
ideeën zitten opperen op zo'n avond, maar
't slot van 't liedje was dat ze precies hebben
uitgevoerd, wat ze allang van plan waren.
En toen heb ik voorspeld, dat het mis zou
gaan.
We hebben bijvoorbeeld gevraagd om de
toegangsweg naar het sloopterrein niet
dezelfde te laten zijn als de weg naar het
kamp. Maar dat kon niet, want dat was te
duur. Dus kwam er één weg, die totaal
kapot gereden wordt door het vrachtver
keer. 't Is een hartstikke gevaarlijke weg.
Als het even regent is het een blubberbende.
Als de vrouwen de kinderen naar de bus of
naar school moeten brengen moeten ze
door die troep.'
Speelterrein
Zijn vrouw Joke (37) valt hem bij: 'Ze
hebben het speelterreintje zó aangelegd, dat
niet één van de ouders er uitzicht op heeft.
We hadden gevraagd om dat speelterrein
midden tussen de wagens te leggen. Dan
heb je toezicht en het is nog gezellig ook.
Maar nee, zij wisten beter. Nu hebben ze het
naast een stuk braakliggende grond ge
maakt. Maar ja als je naast een sloopterrein
een stuk grond braak laat liggen, dan vraag
je er natuurlijk om, dat daar autowrakken
op gezet worden. Dus wij hebben gezegd:
als je toch zoveel grond hebt, geef iedereen
dan een groter sloopvak, dan hou je de zaak
in de hand. Ze hebben het niet gedaan. Ga
nou maar kijken, 't is één grote bende.'
Klaas: 'Het stuk grond, dat we toegewezen
hebben gekregen voor de sloop is zo slecht
•gedraineerd, dat je er met lieslaarzen naar
toe moet als het even heeft geregend. Dan
vraag je of ze eens komen kijken en er iets
aan doen. Maar ze besteden er gewoon geen
geld aan.'
Joke: En dan de schuurtjes. We huren hier
allemaal een eigen schuurtje van het
woonwagenschap. Maar die hebben ze zo
verschrikkelijk stom ingedeeld! Er zit een
w.c. en een douche in, maar als je 's winters
onder de douche staat en er komt iemand
het schuurtje in om naar de w.c. te gaan, heb
je gegarandeerd een kou te pakken. Wantje
krijgt de volle laag kou in de douche. We
hebben het toen wel gezegd, maar ze hebben
zch er niets van aangetrokken. Ze hadden
hun plannen klaar en ach, die inspraak
dat was alleen voor de vorm. Luisteren
doen ze niet naar mensen die er in moeten
leven.'
Klaas: 'Maar intussen betalen we nu al wel
189 gulden per maand aan huur voor een
simpele staanplaats met schuurtje en een
sloopvak. En elke week moetje 12 gulden
50 'service-kosten' neertellen. Maar we
hebben in al die jaren bijna geen service
gehad.'
Discriminatie
En als het woonwagenschap (dat de centen
int en voorde service moet zorgen)eindelijk
iets doet, dan zijn er wel andere instanties
die er voor zorgen, dat het misgaat. Een
voorbeeld van Klaas: 'In augustus van
verleden jaar waren er 'n paar straatlan
taarns kapot op het kamp. We hebben
gevraagd of dat vóór het donkere seizoen
gerepareerd kon worden. Na veel heen en
weer geschrijf, bleek dat wij hier zélf onze
straatverlichting betalen. Geen straat in
Nederland, waar de bewoners zelf de
straatlantaarn-verlichting betalen, maar
hier wél. Maar goed, toen besloot het schap
om de reparatie te betalen. De PZEM kreeg
opdracht. Dat was begin januari. Vier
weken geleden heeft onze secretaris gebeld,
waar ze bleven. Ja, ze hadden de opdracht
inderdaad binnen en ze zouden binnen tien
10
