Progressief Vlissingen valt na
ier jaar scheldend uit elkaar
Kleinlinkse oorlog op
Walcheren
l l+l=één—1=0?
Het artikel over 'klein links en de
raadsverkiezingen' in het laatste
nummer van Nieuw Zeeland, heeft
zowel in Vlissingen als in Middel
burg voor reakties gezorgd. In
Vlissingen waren vooral de leden
van de PSP en de 'onafhankelijken'
ontstemd over de manier, waarop
de teloorgang van Progressief
Vlissingen in Nieuw Zeeland uit de
doeken was gedaan. Met name
door de PPR-lijsttrekster Riet
Suwijn. Vandaar in dit nummer
een uitvoerig verhaal over hoe het
volgens hen allemaal is misgelopen
in Vlissingen. Overigens doet bij de
komende raadsverkiezingen toch
nog een tweede radikaal linkse
partij mee in Vlissingen en wel de
Socialistische Partij.
In Middelburg doen uiteindelijk
zelfs drie klein linkse partijen mee.
Want naast PPR en CPN blijkt ook
de PSO zich al in december te
hebben laten registreren. Derk
Blom, nu nog raadslid van Pro
gressief Middelburg, is lijsttrekker,
maar zelfs al haalt de PSO een
zetel, dan zal Blom heel kort in de
raad komen omdat hij van plan is
in augustus te verhuizen.
Omdat zijns inziens bepaalde
kanten van de ondergang van
Progressief Middelburg onderbe
licht of verkeerd belicht werden in
Nieuw Zeeland, stuurde Blom ons
een uitvoerige reaktie. We drukken
hem in dit blad af.
'Ik zal al mijn krachten aanwenden
om ervoor te zorgen, dat de PPR bij
de komende verkiezingen niet in de
gemeenteraad komt', roept een
woedende voorzitter van de PSP-
Vlissingen, Leon Riekwel. De vier
man, die met hem zijn meegeko
men, vallen hem bij. Bertus van
Loon zegt: 'Er is koehandel gedre
ven door iemand, die dat zelf altijd
zei te veroordelen. Die wil nu voor
de PPR in de raad. Ik zou het
zonde vinden als die persoon
namens radikaal Vlissingen in de
raad zou komen.'
Henk Veerman: 'Maar als de PPR
tóch in de raad komt
Peter Gillissen: 'Dan ga ik verhui
zen! Maar ik ben het met Bertus
eens: als de PPR niet in de raad
komt, kun je in elk geval proberen
een basis te vormen om over vier
jaar opnieuw als Progressief Vlis
singen mee te doen.'
Progressief Vlissingen, daar gaat het om.
Na vier jaar met één zetel in de. Vlissingse
raad te hebben meegedaan, is het samen
werkingsverband van PPR, PSP, CPN en
'onalhankelijken' uit elkaargcvallen. In het
februari-nummer van Nieuw Zeeland werd
het al vermeld. Maar de lezing, die daarin
door Riet Suwijn (raadslid en PPR'ster)
werd gegeven, heeft de woede van de 'onaf
hankelijken' en PSP'ersnóggrotergemaakt
dan ze al was. Een echtscheiding kan amper
heviger emoties oproepen dan die nu door
de scheiding binnen radikaal links naar
boven komen.
Gewapend met een dikke stapel notulen en
andere paperassen wenst het vijftal (ook de
onafhankelijke Roel Bazuin is present) te
bewijzen, dat niet zij, maar de PPR de
schuld draagt van de; teloorgang van het
samenwerkingsverband.
Het begon allemaal zo mooi, vier jaar
geleden. Terwijl nog bijna nergens in het
land, de kleine linkse partijen elkaar
vonden, lukte het in Vlissingen om met een
gezamelijke lijst de raadsverkiezingen in te
gaan. Progressief Vlissingen (PV) was de
naam, die door .PPR en CPN werd
ingediend en waarbij zich de PSP plus de
'onafhankelijken' aansloten. Riet Suwijn
werd lijsttrekster.
Onafhankelijken
De onafhankelijken waren zes leden van de
PvdA, die uit die partij waren gestapt
omdat ze gefrustreerd waren over de nogal
behoudende koers van de Vlissingse
sociaal-democraten.
Peter Gillissen, onafhankelijke van het
eerste uur: 'Wij meldden ons aan om mee te
doen met PV. Daar hebben ze gezegd:
akkoord, als jullie maar niet zo vervelend
doen als binnen de PvdA. En ze zeiden te
hopen, dat wij ons in de loop der tijd bij een
van de drie partijen zouden aansluiten. Wij
hebben daarop gezegd, dat we wel zouden
zien, maar dat we geen druk in die richting
wilden. Goed, we zijn toen hard gaan
werken aan PV. Er is een kernpunten
programma gemaakt, waarin wij ons prima
konden vinden. Verder zou er een steun-
fractio en een beleidsfractie komen, waarin
de vier groepen gelijkelijk zouden meedoen.
Ook de financiële bijdragen werden over de
vier groepen verdeeld.
Het raadslid zou een steunfraetie naast zich
krijgen omdat ze niet al dat werk alleen kon
opknappen. Elke groep zou minimaal drie
personen leveren. Maar al snel bleek, dat er
van de PPR en PSP hooguit twee mensen
kwamen, één van de CPN maar wel veel
onafhankelijken. Als je dan ook het
evaluatierapportje ziet, dat Riet na een half
jaar maakte, dan schrijft ze: 'Kleine harde
kern overgebleven, waarmee prettig te
werken valt: waarin l'/'R behalve mijzelf niet
meer vertegenwoordigd is: waarmee de vraag
afdoende is beantwoord of l'l'R Vlissingen
zoveel parlementairder is dan de anderen:
waardoor de keus voorde volgende verkiezin
gen een stuk eenvoudiger is geworden.'
Leon: 'Dat PV het goed deed in de
Vlissingse gemeenteraad kwam dan ook
niet alleen doordat Riet het goed deed. Dat
komt ook omdat vooral de onafhankelijken
in de steunfraktie hard werkten.dat ze goed
materiaal aanleverden en voor diskussie
zorgden.'
Bertus: In de eerste twee jaar heeft Riet
door haar inbreng in de raad PV duidelijk in
de publiciteit gebracht. PV kwam met
initiatieven, het ging gewoon goed. Maar na
die eerste periode is haar aversie tegen de
politiek groter geworden. Ook het gebrek
aan achterban in de PPR wreekte zich.'
Peter: 'Het is misgegaan, toen wij als
onafhankelijken 'n keer hebben zitten
5
