HET VISSERSDORP
door Elsa Westland
De fotograaf en het
Zeeuwse landschap
Hoe schilderachtig armoe kan zijn, bewezen de Zeeuwse vissersdorpen in de dertiger jaren.
Yerseke bijvoorbeeld, ooit een plaatsje, waar 'goudzoekers' bij horden op afkwamen omdat er
in de oesters zoveel te verdienen was. Maar ook te verliezen. Dat bleek pas later. In de jaren
dertig was het armoe troef in Yerseke, ook onder de mosselvissers, die toen nog zelf hun
mossels naar Antwerpen en zelfs Brussel brachten en met een paar armzalige frankskes
terugkwamen.
In de smalle straatjes van de Schotte en het Polen werd armoe geleden. Kinderen en
vrouwen moesten bijverdienen in de loodsen en in 'de pannen' langs de waterkant. Geld voor
het opkalefaten van de oude hoogaarzen was er zelden. Maar de fotograaf, die er
rondwandelde kon z'n hart ophalen, want Yerseke was een van de schilderachtigste plaatsjes
van de delta.
Nu is dat allemaal anders. De oude haven is nu een parkeerterrein,meestal gevuld met
glimmende mercedessen en bmw's, de hoogaarzen zijn uitgegroeid tot stalen zeekastelen en het
gezellige hoekje, waar de oude vissers samenschoolden is verdwenen. 'Je moet nu een taxi
nemen om bij de nieuwe haven te komen. Het is twintig minuten lopen van het dorp', klaagt
een oude visser. Dus: wèg markante visserskoppen tegen een achtergrond van net- en
touwwerk.
Maar armoe is er niet meer. Rij over de Zanddijk en aanschouw de patserige landhuizen der
oesterboeren, bekijk hun glimmende mercedessen, bewonder het moderne dorpshuis op de
plaats waar eens de krakkemikkige mosselloodsjes stonden.
Eén ouderwets vissertje is nog overgebleven. In brons gegoten staat hij met z'n mandje op de
punt van de nieuwe haven uit te kijken over de Oosterschelde.
12
Ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de stichting Het Zeeuws Landschap heeft
Nieuw Zeeland aan een aantal fotografen gevraagd om via een fotoreportage te laten zien wat
er allemaal in die halve eeuw veranderd is in het Zeeuwse landschap. In deze vierde aflevering
aandacht voor het vissersdorp Yerseke. Elk eiland had vroeger zijn eigen vissersdorp(en), die
meestal nogal afweken van de andere, de boerendorpen. Maar zonder uitzondering waren ze
schilderachtig. Elsa Westland ging in Yerseke kijken, wat daar nog van over is.
