H Üi Ee Direkteur Swinkels in het Middelburgse arbeidsbureau (Foto El sa West land) ook. Ik ben ervoor om al die 16 punten wel te laten meewegen in de uiteindelijke beslissing om de bemiddeling stop te zetten. Maar alleen als je stopt met bemiddelen, stuur je een kennisgeving.' Swinkels verklaart zijn opstelling met: 'Onze belangrijkste klanten zijn werkgevers en werknemers. Dus moeten we van hun behoeften uitgaan. Maar als het arbeids bureau het imago heeft, dat alles er wordt doorgebriefd wat de werkeloze er verteld, dan houden ze dingen achter, die we eigenlijk zouden moeten weten om goed te kunnen bemiddelen. Als iemand uit angst voor strafkorting ons niet vertelt, dat hij eigenlijk absoluut geen zin heeft in een bepaalde baan, die we hem aanbieden, en we-sturen hem bij een werkgever op het dak, dan is die daar niet gelukkig mee en de werknemer dus ook niet.' Uitzendbureaus Nu heeft Nieuw Zeeland nog niet zolang geleden onthuld, dat dankzij het kennisge- vingsbeleid van het GAB te Terneuzen, mensen, die werk weigerden voor een uitzendbureau, een strafkorting opliepen. Opvallend is, dat uit het Walcherse jaarverslag blijkt, dat noch Middelburg, noch Vlissingen daarvoor kennisgevingen hebben verstuurd. Swinkels: 'Je kunt uitzendarbeid passend verklaren voor een bepaalde klant. De vraag is of je daar veel mee opschiet. Als iemand dat niet ziet zitten, is niemand er mee gediend om hem te gaan dwingen. Wij vinden dat verwijzing naar een uitzendbureau moet gebeuren op basis van vrijwilligheid. Wij proberen sommige mensen er wel toe te motiveren. Bijvoorbeeld als ze pas een cursus hebben gevolgd en ze moeten ervaring in dat vak opdoen. Er zijn ook andere manieren om mensen te motiveren dan via een strafkor ting.' Tjeu Strous, voorzitter van de FNV- Zeeland is het daar volkomen mee eens. Hij is er van overtuigd, dat de problemen, waarmee het (ideeële) uitzendbureau Start in Zeeuws-Vlaanderen te maken heeft (zie artikel NZ dec '85)grotendeels te wijten zijn aan het beleid van het arbeidsbureau in Terneuzen, dat kennisgevingen verstuurde als mensen weigerden bij Start te (blijven) werken, vaak omdat het een duidelijke verslechtering van hun positie betekende. Frisse wind Strous is ook weinig gelukkig met de manier, waarop Vlissingen z'n contröle- funktie in de praktijk brengt: 'Een arbeidsbureau moet klant-vriendelijk zijn. De mensen moeten denken: daar wordt ik geholpen.En niet: daar moet ik op mijn woorden passen. Ik ben blij, dat Swinkels in Middelburg een frisse wind door dat verkalkte apparaat laat waaien. Overigens was het beleid in Middelburg altijd al beter dan in Vlissingen en Terneuzen.' Strous heeft nog een treffend voorbeeld over hoe de meeste werklozen het arbeids bureau ervaren: 'Een tijdje geleden hield de direkteur van het arbeidsbureau Tholen een enquête onder zijn werklozen met de vraag, of ze belangstelling hadden om tijdens hun werkloosheid bepaalde aktiviteiten te ver richten. Nou, dat werd een geweldige mislukking. Waarom? Omdat die mensen dachten: als ik 'ja' zeg, ben ik meteen 'nat', dan ben ik verdacht. De mensen zijn bang voor het arbeidsbu reau, dat is allang duidelijk en het wordt tijd, dat daar verbetering in komt. Het bureau moet mensen aan een baan helpen en niet als verklikker opereren. Ik ben blij, dat de SER dat ook inziet en een duidelijk advies in die richting heeft uitgebracht. Natuurlijk moeten arbeidsbureaus wel informatie verstrekken, maar alleen als ze er om gevraagd wordt door bijvoorbeeld de Sociale Dienst. Uit eigener beweging moeten ze alleen een kennisgeving verstu ren als iemand op verwijtbare factoren niet bemiddelbaar is.' Stortvloed De heer Van Luyk, die bij afwezigheid van de directeur namens het Gewestelijk Arbeidsbureau Terneuzen reageert, is op vallend gematigd. Het mag dan zo zijn, dat Terneuzen inderdaad kennisgevingen ver stuurde wegens het weigeren van werk bij het uitzendbureau Start, toch vindt Van u eeiïr yooï op PC HooéiJE y/V\J ObizB Sollicitatie?, C-Olit/C, II l U (705 m W£U 2 (^eSQLUQTtC^p. Luyk, dat zijn bureau qua opstelling 'ergens tussen Middelburg en Vlissingen inzit.' Dat mag ook blijken uit het aantal verstuurde kennisgevingen. Precies weet hij het niet, want ze zijn niet opgenomen in het hadd zetel de P parlc Zeel; twee moet winn maai Prins stoel intus jaarverslag, maar hij schat dat het aantal knop niet ver boven de 50 zal uitkomen. Dat geldt dan voor de Kanaalzone, maar in Oostburg en Hulst wordt dezelfde strategie gevoerd. Van Luyk: 'Sinds de werkeloosheid is toegenomen is de diskussie over de controle ook gekomen. Dat gebeurt ook in Zeeuws- Vlaanderen. Kijk, als iemand werk wordt aangeboden, dat wij passend vinden en hij weigert dat, dan zullen we wel een kennisgeving versturen, maar we zijn er niet op uit om de uitkerende instanties te bombarderen met een stortvloed van kennisgevingen. Zo zijn wij niet bereid om allerlei zaken, die ons rechtstreeks of onrechtstreeks ter ore komen over mensen, die bij ons staan ingeschreven, meteen bij de Sociale Dienst te gaan melden. Als van ons verwacht wordt, dat we iemand aan werk proberen te helpen, dan moeten we een redelijke relatie met zo iemand op kunnen bouwen. Nou, dat bereik je niet als je alles over zo'n werkloze maar meteen doorbrieft naar de uitkerende instanties.' Van Luyk zegt 'persoonlijk' te hopen, dat de contröle-taak in de nieuwe wet minder benadrukt wordt: 'We moeten toe naar een situatie, waarin het arbeidsbureau minder controleert en meer bemiddelt.' Eind stoel Aktief In Goes ligt de stemming toch iets anders. Daar krijgen we de heer Maas te spreken: 'Bij ons', zo meldt hij, 'liggen de interpreta tieverschillen tussen Goes en de bureaus in Zierikzee en Tholen niet zo scherp als tussen Middelburg en Vlissingen.' NZ: 'Maar welk beleid voert Goes dan?' Maas: 'Ik laat me niet verleiden tot een standpunt in de kwestie Middelburg- Vlissingen.' NZ: 'Maar voert Goes een aktieve of een passieve controlerende functie?' Maas: 'Je mag wel zeggen: meer aktief. Als wij zaken constateren, wordt er ook meteen aktie ondernomen. En dat kan leiden tot een kennisgeving.' We herinneren de heer Maas aan de nieuwe wet, die veel meer in de richting van de passieve controle gaat. Anticipeert Goes daar niet op? Maas:'Nee, want voor mij is het nog maar de vraag of die wet er ook komt en hoé hij er komt. Daar gaan we in ons beleid dus zeker niet op vooruit lopen.' Het juiste aantal kennisgevingen, dat verleden jaar door Goes, Zierikzee en Tholen is verstuurd, moet even worden nagezocht, want het staat niet in het jaarverslag. Of we zo vriendelijk willen zijn nog even te bellen, vraagt de heer Maas. Natuurlijk zijn we dat. Maar helaas, twee dagen later blijkt plotseling dat het aantal kennisgevingen strikt geheim is en ook blijven zal. Met andere woorden: de situatie in Vlissingen mag dan vervelend zijn, daar weten werklozen in elk geval waar ze aan toe zijn. in de rest van midden en noord- Zeeland kunnen de arbeidsbureaus om méér dan een reden gewantrouwd worden. Kees Slager De z dat 1 dooi Klav meet haar haar te st Voorl aandi zetel Vlissi: metee twee groot: Dat n meer Zeela, wen. socia< Voor zaak van F 'Toen menst zitten, melde eigen die tij Partij Maar stoele disco- Zierik kat he verm; divers allemi argun blijkt terecl waare der E de tie

Tijdschriftenbank Zeeland

Nieuw Zeeland | 1986 | | pagina 4