Vertellingen van Beziens waardige Zeeuwsche Steden DOMBURG EN OMGEVING ONS ZEELAND 5 Kasteel Weslhoven Foto L. SprOnk. Domburg Irt deze rubriek zullen we in ieder nummer beschrijvingen geven van bezienswaardige steden van onze mooie Provincie. We zijn overtuigd hiermede het belang van Zeeland te dienen, en sparen moeiten noch kosten deze vertellingen voorzien van Foto's aan onze abonnes voor te zetten. Wij zullen ernstig trachten in de toekomst iedere week te geven een zoo compleet mogelijk verhaal. We vragen hiervoor speciale aandacht, omdat in Zeeland steden en andere bezienswaardigheden zijn, die door onbekendheid onder de Zeeuwen zelf, meer bekendheid met eigen land zal bevorderen. RED. „Kinderen, wat zouden jullie er van zeggen", zeide mr. van Dam, terwijl hij plaats nam aan de gezellige theetafel in zijn huiskamer, ,,als wij in deze zomerva- cantie eens naar Zeeland gingen en speciaal naar Dom burg? Ik sprak vandaag neef Frits, die zooals je weet, nu student te Amsterdam is en die heeft mij zooveel verteld van zijn verblijf daar, dat ik grooten lust voel om dien kant eens uit te gaan. Ik ben nog nooit in Zeeland geweest en moeder, geloof ik, ook niet, dus dan zien wij allen iets heel nieuws. Maar weten jullie wel waar Domburg eigenlijk ligt?" ,,Ik wel Pa", zei Frans, ,,ik heb het al lang op de kaart van Nederland gehad: 't ligt dicht bij Middelburg en bij Vlissingen en aan zee." „Juist, mijn jongen, en om er maar dadelijk eens wat meer van te hooren, heb ik Frits gevraagd om Zondag bij ons te komen en zijn photo's mede te brengen. Frits deed wat hem gevraagd was, en nu zien wij de familie van Dam gezellig bij den haard zitten en zal neef aan het woord komen. „Oom! ik begin maar van Roosendaal af, hoor! Want dan duurt het niet lang meer of je stoomt Zeeland bin nen en dan treft het je dat alles er zoo vruchtbaar en welvarend uitziet. Steeds meer vertoonen zich aan de stations de Zeeuwsche boeren en boerinnen in hunne mooie schilderachtige kleeding. De Zeeuwen zijn een knap volk, zoowel de mannen als de vrouwen; de mooie donkere oogen die je veel ziet, zijn, zegt men, nog een eirfenisje van hunne over-over-over-grootouders, de Spanjaarden, die in de 16e eeuw zoolang in dit gedeelte van Zeeland hebben gewoond, en ook den naam Laura die men hier veel hoort is zeker nog uit dien tijd afkom stig. De kleeding der vrouwen geeft het meeste verschil te zien in de mutsen: in Noord- en Zuid-Beveland zijn die weer heel anders als op Walcheren.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1926 | | pagina 7