Belangrijke Zeeuwsche Industriën.
N.V. Stoomwasscherij „De Zon" te Goes.
12
ONS ZEELAND
ze de vremde man mè stilletjes mosten laeten doen,
want ie sliep noe lekker en zou wè gauw bie z'n posi
tieven kommen. En ie zou 's aevens nog wel terug
kommen.
Drie uren lank zatten Merien en Sanne stille bie
mekaeren, noe en dan is nae de groene bestiegerdienen
loerende, wir achter een luud aesem-aelen bewees
dat de man rustig sliep.
Teen, nae die drie uren, schoven de bestiegerdienen
open en 'en slaeperig gezicht kwam nï buuten kieken.
Merien en Sanne keken onbewegelik toe. De vremde
vreef z'n oagen 'es uut, keek nog 'es rond en zei toen
'eel verwonderd: Where am I?"
W-w-wat zegt meneer?" stamelde Sanne, die 'n
bitje van de schrik bekommen was, „me kunnen meneer
nie verstaen."
De vreemde man keek nog a verwonderder, veroal
teen ie de kleeren zag die de dokter en de velle-
wachter 'em an etrokken oan, en 'en stortvloed van
lengelsch maekte, dat Merien en Sanne mie open mond
zatten.
„Meneer is zeker 'en Iengelsman?" vroeg den erder,
toen juust de dokter wee binnenkwam.
Het kleine durpdoktertje kon 'n mondjevol lengelsch
en ie kon dan uut 't verhael begriepen, dat de drenke-
lieng 'n Iengelsman was. die glad van Schouwen was
kommen zwemmen, mae die onderweg zó duuzelig en
zó beroerd eworren was, dat 'et gin aêrtje eschollen
oa, of ie was verdronken.
Toen vertelde 'm de dokter, dat Merien en den
erder z'n gezicht glom van blieschap en z'n ond
em ered oan en dat ie ier op Zuud-Beveland was,
En je kon zien op de man z'n gezicht, dat 'en d'r
van ontroerd was en ie zei wat, mè 'en brokke kwam
in z'n kele en ie zakte snikkend achterover op 't bed.
En Merien smaekte 't genoegen van een mensch ered
te aên noe pas goed en ie most telkens mie z'n neus
doek in z'n oagen vrieven.
Nog 'n dag was de Iengelsman in 't kleine erders-
uusje ebleven en toen was ie d'r vandeur egaen, pra
tend in zien taele, dat ze d'r niks van verstoengen, mè
Sanne en Merien oan 'em mè vriendelik toe elachen
en nog wè drie keer achteran ezwaaid.
En 'en week naedien was er 'en postwissel ekommen
van Lord So and So en 'en briefje was d'r bie dat de
200 pond, die d'r op stoengen, voe den edelmoedigen
redder waeren. En ok stoeng d'r nog, da de rieke Lord,
want dat was de drenkelienk, Moor wou koapen voe
'k weet niet oe vee, mè di waeren Merien en Sanne
het over eens: „Moor was van ulder en de keunik
zelf kon 'em nog nie kriegen."
En a laeter Merien dan wee an den diek zat en
Moor lag nessen de perreplu, dan docht ie nog es
terug an den goeien Iengelsman en dan zei ie aoltied
tegen den ond: „Moor, Moor, ze willen olie schatten
van de wereld voe joe geven, mae di geven me je
nog nie voe, wel? De baas oort bie Moor en Moor
bie den baas. En al was die Iengelsman een beste
man, di jie 't vee beter zou aên as bie mien en Sanne,
je bluuf bie ons, is 't nie waer, Moor?" En Moor
spitste z'n mooie oaren en ie keek even d'n ouwen
erder an of ie zeggen wou: „Ikke wel, baas!"
FERDI.
Onder de waarlijk goede wasscherijen, d. w.z. onder
die wasscherijen, die zich als hoofddoel hebben gesteld
prima werk te leveren tegen billijken prijs, mag zon
der eenigen twijfel gerangschikt worden de Stoom
wasscherij „de Zon" te Goes.
Deze wasscherij, die in 1912 werd opgericht, kwam
op 1 Juli 1916 onder leiding van haren tegenwoordigen
Directeur, den Heer G. Geysen, die zijn bedrijf in
korte spanne tijds tot een flinke hoogte wist op te
voeren.
Intusschen zal hier ook de verwantschap, die er
bestaat tusschen deze wasscherij en de zoo gunstig
bekend staande wasscherij ,,de Zoom" der Firma P. J.
Asselbergs te Bergen-op-Zoom, er het hare wel toe
hebben bijgedragen om te komen tot dat groote succes
waarop „de Zon" op den dag van heden mag bogen.
En vergeten wij ook niet, dat „de Zon" tijdens de
oorlogsjaren steeds in de bizonder gelukkige omstan
digheid heeft mogen verkeeren, dat zij haar uitnemend
waschproces niet behoefde te wijzigen, hetgeen als van
zelf moest spreken uit elke wasch door haar afgeleverd
en wat dan ook bij velen een zeer aangenamen en blij-
venden indruk teweeg heeft gebracht.
„Men heeft mij wel eens gevraagd," aldus de Heer
Geysen, „waarom ik toch zoo weinig adverteerde, en
waarom ik, meer in 't algemeen gesproken, zoo weinig
gebruik maakte van reclame. En ik kan daar alleen
op antwoorden, dat ik meen, dat de allerbeste reclame,
die een zaak maken kan, gelegen is in de aflevering
van een prima product, en ons werk mag gezien
worden,"
„De Zon" heeft hare cliënten niet alleen in Goes
en tallooze omliggende plaatsen in Zeeland, maar ook
het grootste gedeelte harer cliëntèle, dat zich metter
woon in andere provincies van ons land ging vestigen,
bleef „de Zon" trouw.
Momenteel verzendt „de Zon" dan ook geregeld
naar verschillende plaatsen buiten hare provincie, zoo
als Utrecht, Amsterdam, Roosendaal, Breda, Ooster
hout enz. en breidt zich het aantal harer cliënten met
den dag uit.
De hierbij gereproduceerde foto's geven eenig denk
beeld van de Goesche wasscherij, die ook op de dit
jaar te houden ,,Nijtengo"-tentoonstelling, 1926 Juni,
