Voor de Zeeuwsche Vereenigingen
12
ONS ZEELAND
is zeker, men maakt er thans alleen klompen van
popelenhout.
Teneinde zich eenig idee te vormen van den arbeid,
voor het maken der klompen vereischt, volsta de mede-
deeling, dat een handig werkman per dag niet meer
dan 12 paar klompen kan vervaardigen (evenwel zon
der de fijnere afwerking),
Aangaande de concurrentie in het vak dient nog te
worden opgemerkt, dat Duitschland sinds den oorlog
zich met ijver op het klompenmakersbedrijf heeft toe
gelegd. en van groot afnemer, groot producent is ge
worden. Volgens onzen zegsman kunnen de Duitsche
klompen echter in degelijkheid en vorm niet met de
onze concurreeren, een bron van geruststelling, welke
echter wel eens kon opdrogen. Immers ook voor
Duitschland geldt het spreekwoord: Al doende leert
men. Oogenblikkelijke vrees schijnt er evenwel niet te
bestaan.
Het vak kan nooit in 't groot met machines worden
beoefend, maar zal handwerk blijven, waarbij een
juiste pasvorm de waarde van 't product bepaalt.
Daarom zal de knapste werkman elke concurrentie ten
spijt, het veld behouden. Hopen wij, dat de Zeeuwsche
werkman in dezen vreedzamen kamp den prijs dei-
overwinning zal wegdragen.
REDACTIE.
VEREENIGING „ZEELANDIA" 's-GRAVENHAGE.
Op het op den 2en Pinksterdag 1.1. te Wassenaar ge
houden Nationaal Concours voor muziek en zang, behaal
de het koor der vereeniging ,,Zeelandiain de 4e afdee-
ling, den 2en prijs met 41 punten. Het was de eerste maal
dat het koor zich aan een wedstrijd durfde wagen. Wegens
de groote deelname kon slechts 1 nummer worden gezon
gen en dat nummer was het Zeeuwsche Vlagge-
1 i e d, dat de lezers kunnen vinden in no. 12 van ,,Ons
Zeeland". Het uitstapje naar Wassenaar, dat zoo rijk aan
natuurschoon is, werd door prachtig weer begunstigd.
Eenige bestuurs en and'ere, niet bij het koor behoorende,
leden maakten den tocht mede. Gezamenlijk bracht men
alzoo een gezelligen dag door. Hierboven geven wij het
koor en eenige bestuursleden in beeld.
Op de huishoudelijke vergadering op 28 Mei in de
Oranje Sociëteit gehouden, werd door den voorzitter huldte
gebracht aan het zangkoor der Vereeniging, hetwelk onder
de leiding van haar bekwamen directeur de heer J.
Swenne, een tweeden prijs behaalde, op de zangerswed
strijd op dien 2en Pinksterdag te Wassenaar gehouden. Ge
zongen werd het „Zeeuwsche Vlaggelied", gecomponeerd
door den heer C. A. Swenne. Woorden van den heer J.
Sinke, lid der Vereeniging.
Tevens werd, namens de leden der Vereeniging, aan dien
heer Ritter, penningmeester, als bewijs van erkentelijk
heid voor de vele bewezen diensten, een bureau-ministre
aangeboden. Mej. de Vries, bestuurslid Vereeniging „Zee-
landia" Amsterdam, vereerde den heer Ritter met een
korfje bloemen. Met een hartelijke toespraak werdi het
geschenk door den heer Ritter aanvaard. Verder kwam
een herziening van het huish. regl. tot stand en werden
candidaten gesteld voor twee, volgens reglement, aftre
dende bestuursleden, de heeren De Regt en De Zeeuw.
Beide heeren stelden zich herkiesbaar.
ZEELANDIA AMSTERDAM.
Echte Zeeuwen kunnen nu eenmaal niet buiten hun
Pinkster drie, die op verschillende manieren wordt ge
vierd. Zoo gaat het bij ons in Amsterdam ook, steeds werd
in Zeelandia dezen dag op waardige doch aangename wijze
in eere gehouden, maar tot ons groot leedwezen, waren
wij genoodzaakt, deze traditioneelen dag te verschuiven
tot Donderdag 17 Juni a.s. Wij hopen dan met onze leden
en donateurs(trices) des avonds ten 8 uur in Maison Boer
aan het le Wetering plantsoen samen te komen, om op
echt Zeeuwsche wijze te vieren wat ons eertijds geboden
werd', in ons onvergetelijk Zeeland.
Het bestuur zal trachten te maken, dat het uitstel niet
zal zijn: een mosterd na den maaltijd.
Leden en donateurs(trices) worden tevens herinnerd aan
de hen dezer dagen toegezonden circulaire en verzocht
van den inhoud degelijk nota te nemen.
Amsterdam, Juni 1926, Javastraat 60 I.
De le Secretaris, J. J. CLAASSEN.
VORUUTGANG BIE DE POST.
In de tied van de mobelesatie wieren onze Joenges
van wied en zied bie mekoare eroepe om as het most
het vaderland te elpen verdedige. Noe spreekt et van
eiges dat Lein van de meulen, van een dier durpen op
Walcheren ok mee most. Lein a net as zooveel aare
Joenges ok een meisje en bie het afscheid was z'n
Jakemien tot traene toe bewoge, mae 't most ezeid wor-
ren, Lein deurstond as een flienke soldaat de leste
oogenblikken van et saemenzien.
Nae verloop van 4 weken ontvieng Jakemien toen ze
jaerig was een postwissel van 'n Rieksdaelder. Lein a
dus zoo as ie schreef idl'er nie vergeten en noe most ze
d'r zeivers mae wat voor koopen. As de wind gaet ze
naer 't postkantoor, waer ze van de ambtenaer, een oar-
dige joenge veint, het geld kriegt.
Getroffen deur het knappe smoeltje van Jakemien zeit
ie, mae noe ei-je nog nie alles ontvangen, want er staet
ook nog op den wissel „ik stuur je ier bie nog twaelf
kussen", zal ik die noe ook mae uutbetaelen. Bèl jae, zeit
ze, as Lein dat schrieft dan mot dat maer gedaen
worren ok.
