6
ONS ZEELAND
de meeuwen bewonderen en 's nachts de lichtbundels
van de verre vuurtorens.
Wij worden niet teleurgesteld in onze verwachtin
gen en niet gedreven naar andere dingen, want op dat
uiterste plekje van Schouwen Ons Zeeland in
de ronding van zee en duin, daar is immers de schoon
heid, waarboven geen andere schoonheid gaat?
Deze heerlijke duinen van Westenschouwen zijn als
uit een wonderland, met blanke golvingen van licht,
een voorhal van de zee, waarheen effen de lichtende
vloeden glijden van de stranden.
Wij zijn hier gekomen zonder reisbureau, zonder
drang naar sensatie te beleven. De boer van de verste
hoeve leende ons zijn Zeeuwsche wagen en zijn Zeeuw-
sche trekkers. We hebben van dien boer boter en
aardappelen gekocht en hebben dit, zonder den kok
van Hotel of patissier, dooréén gebraden en als nage
recht de heerlijke frissche aardbeien van het duin ge
geten. Daarna gingen wij ter ruste in onze schamele
hut en wind en golven zongen ons een wiegelied, welks
rhytme ons den weg wees naar het land van den slaap.
Bij het ontwaken zagen we Westenschouwen in een
stralenden bloei, de bloei van den vollen zomer. Hier
zijn de velden van de Oost-Indische kers, gladiolen,
papaver in alle kleuren, gelijk donzige tapijten en we
voelen mee wat Emil van den Eijnde dichtte in zijn:
Ik minde het land
Waar gouden zonnestralen,
Waar bloem en plant
In geur en kleuren pralen.
Die geuren, die te Westenschouwen door den wind
in zee worden gedreven, zij spreiden zich uit tot aan
den voet der duinen, de vreugde van het land, weg-
jubelend in de verre eenzaamheid, schuchter verklin
kend in die immense toon, die er is op grenzen van land
en zee.
De Oost-Indische Kers, die hier zoo bloeit, kennen
wij alleen omdat wij er randjes in onzen tuin van
hebben, dus vragen wij, wat beteekenen al die uitge
strektheden?
Men zegt ons, dat straks het zaad zal verkocht wor
den naar Engeland, waar men de essence gebruikt
voor aromatische dranken. Doch nu, in den zomer,
tooveren zij een gouden gloed, die tot in den avond
lichten blijft aan den voet der duinen.
Met ons troepje verdwijnen wij in de duinen. Uren
en uren dolen wij over de blinkende glooiingen, door
ruige dalen, langs de golven van wit zand, deze uit
Panorama vanaf de Duinen te Westerschouwen.
(Achtergrond: De Schelde).
