Hotel „VALKHOF" Nijmegen, Telefoon 2422
Café-Restaurant
Ruime Reant gelegen Kamers. Electrisch licht
Badkamers Vergaderzaal Twee Biljarts
Vraagt Prospectus! W. LENTING
De Bevelandsche Week
4
ONS ZEELAND
Clublocaal der Zeeuwsche Vereeniging Nijmegen
Als de tijd, dat de eene helft van Nederland de
andere helft examineert, voorbij is en de vacantie-
maand Augustus is aangebroken, vertoont de bevol
king van Noord- en Zuid-Beveland een geheel ander
aspect dan in de overige elf maanden van het jaar.
De permanente bewoners zijn aangevuld met de ,,tijde-
lijken", bestaande uit Bevelanders die elders studee-
ren en in de ouderlijke omgeving huiselijkheid en ont
spanning komen zoeken, en uit vreemdelingen. De
,,tijdelijken" kan men zonder eenige moeite van de
„permanenten" onderscheiden, de vacantiestemming
eenerzijds, de vreemde omgeving anderzijds beïnvloedt
de gedragingen der eersten. Het meest opvallend zijn
de vreemdelingen, buitenlanders of bewoners van an
dere provincies. Als men op of in een vervoermiddel
uit de hand etende dames en heeren treft, die hun
aandacht verdeelen tusschen de maagvulling en de
niet te consumeeren rest der wereld hetgeen met
gymnastische hals- en hoofdbewegingen gepaard gaat
kan men er een goed ding onder verwedden, dat
men met den vreemdeling te doen heeft, wien in diverse
streken van ons land om het luidst het „welkom
wordt toegeroepen. Ondanks enkele bezwaren uit
aesthetische overweging (waarom laat het buitenland
ook altijd het minst geslaagde gedeelte der schepping
op ons los?) zal iedere bewoner der Bevelandsche
gouwen zijn goedkeuring aan de verwelkoming van het
vreemde element kunnen hechten. Vreemdelingenbe-
zoekkomt Zeeland en zijn bevolking immers ten goede!
Meestal tenminste. Er zijn echter ook vreemdelingen,
die halen in plaats van brengen, en op hen is het
bovenstaande niet van toepassing.
In de afgeloopen week had Zuid-Beveland het
twijfelachtige genoegen de aandacht te trekken van
twee touristen, geboortig in het Brabantsche. De hee
ren legden een weinig te raden latende sympathie voor
het Bevelandsche rijwiel aan den dag. Gebruik makend
van den gouden trouw van de Zuid-Bevelanders en
onder bescherming van de donkere nachtelijke luchten
zagen zij kans een vijftiental trapfietsen, zonder voor
kennis of toestemming van de eigenaars van Zeeland
naar Noord-Brabant over te brengen. Eerst na een
klopjacht op groote schaal gelukte het de politie aan
de ongewenschte uitwisseling van vriendelijkheden
tusschen de twee Zuidelijke provincies een einde te
maken.
In deze week van duistere transacties tusschen Zee
land en Noord- Brabant had over en weer een meer
officieele onderhandeling plaats over een grenswijzi
ging tusschen de gemeenten Rilland-Bath en Woens-
drecht, welke wijziging tevens een herziening der pro
vinciale grens inhoudt. Vroeger liep deze grens door
het water, en niemand maakte zich er druk over. Na
de bedijking echter ontstonden interprovinciale pol
ders, hetgeen administratieve moeilijkheden opleverde.
Het ligt thans in de bedoeling de polders bij Zeeland
te voegen, waardoor onze provincie weer circa 100
H.A. grooter zal worden. Eer het evenwel zoover
zijn zal, zullen de gemeenteraden der betrokken plaat
sen elkaar nog wel eens dwars zitten, want gemeente
raadsleden plegen er doorgaans andere meeningen op
na te houden dan de rest der menschheid. Wie zich
daarvoor interesseert leze er de uitgebreide raadsver-
slagen in de Bevelandsche bladen eens op na. Dezer
dagen hebben we mateloos kunnen genieten. Het leek
wel of de vergadergolf op ons eiland was neergestreken.
Geen gemeente zoo klein of de raad voelde het als een
plicht te vergaderen voordat de nieuwe week haar in
trede zou hebben gedaan. En hoe is er soms vergaderd.
In Kapelle, het aardige dorp, dat men het laatst van
buitensporigheden zou verdenken, ging het, laten we
schrijven „buitengewoon geanimeerd" toe, naar aan
leiding van een verzoek der christelijke school om ver
goeding voor aangeschafte en nog aan te schaffen leer
middelen. Ondanks het feit, dat de op eigen gezag door
het schoolbestuur aangeschafte leermiddelen later de
goedkeuring der autoriteiten hebben weggedragen, kon
den diverse afgevaardigden uit Kapelle het eigendun
kelijke gedrag van het schoolbestuur niet verduwen.
Als men weet, dat de Kapellenaar van zijn hart geen
smoorkuil maakt, kan men zich het geanimeerde
karakter der vergadering eenigszins voorstellen.
In Ierseke heeft een der vroede vaderen een poging
gewaagd de politie-verordening aan te vullen met een
artikel, waarbij het verboden zou zijn ijzeren hekken
met scherpe punten in de gemeente op te stellen. Het
betrekkelijke voorstel ontstond naar aanleiding van
eenige ongelukken, die op de Ierseksche hekken plaats
vonden. De meerderheid van den raad bleek echter
niets voor den ijzer-snoei te voelen.
De laatste gemeente, die thans hier herdacht dient
te worden is het dorpje 's-Heer Hendrikskinderen,
waar men de vacantie-maand benut heeft om een
schoolstrijd in te luiden. De raad besloot de deuren
der openbare school te vernagelen, en een christelijke
school te stichten naar de leer der christelijk-histo-
rischen. Dit was de christelijk-evangelischen niet naar
den zin. „De C. H. een eigen school, dan wij ook een.
En als dat niet gaat, dan zullen we onze kinderen in
andere gemeenten laten onderwijzen".
Sedert deze wapenkreet gehoord is, zijn de ge
moederen in het stille plaatsje in beroering.
