Melk, al of niet gepasteuriseerd
Coöperatieve Melkinrichting en Zuivelfabriek
„WALCHEREN"
Singel Tel. 83 MIDDELBURG Wal Telef. 120
VLISSINGENAagje Dekenstraat, Tel. 66
ROOMBOTER
<&CHES
Grootste en meest moderne inrichting in Zeeland Nieuwe Fabriek totaal bebouwd oppervlakte van 2200 M2
14
ONS ZEELAND
voorzien van het Rijkscontrölemerk
wordt ook per postpakket verzonden
MltlDElBW
Gedeponeerd Fabrieksmerk
gcêd was en dirrom vroeg zie dan ok: „Schilt er wat
an, Piet bure? Je ziet er zo bleêksjes uut,"
„Och Jane," zei Pier, „wat za 'k je di noe is op
zén; zo derekt iets an schillen noe wè nie oar, mè
'k di zö net ies g'oard, wir 'k toch wè 'n bitje van
eschrckken bin. Ei jie 't a g'oard van juldere Kees
mie Kaatje?"
„Noe," zei Jane, „di sti ik niks van te kieken oar
Piet, want zo gek as die tweë den lesten tied bin en
zö arig a zulder doên, 'k nog nooit eziên. Ier onder
oans gezeid, Piet, was 't wè is 'n bitje anstoatelik."
Zie kon dan ok nie begriepen wi Kees z'n essens
zatten om mie zö'n jong zot dienk te gin trouwen,
't Was toch algemeên bekend op 't durp, dat Kaatje
zowat mie ielk mannemensch de gek ieuw. Zie begreep
d'r broer Kees nie, kiek.
Dat brocht Pier toet bezinnege. Wat zei Jane di?
Zie lachte mie ielk mannemensch?. Dus. Ja
netuurlik, dan a zie 't mie um ok edin. Zie je wè,
dir a je 't wee, dan aa ie toch wè gliek mie te dienken,
dat Kaatje net zo min te vertrouwen was, as 'n aar
vrommensch.
Mè, zie mo noe nie dienken da 'k zö oud en wies
geworren bin, om deur zo'n jonk dienk uutgelachen
te worren oar. O is 'n bitje.
En mie deze gedachten in z'n oad is ie zo eelemille
ongemerkt wat korter bie Jane gin zitten. Deze schoof
d'r stoel ok wat ni zien kant en jawel oar, 't ies was
gebroken, 't oage woord kwam er uut.
„Jane," zö begon 'n, „Jane, wat 'k edocht as t er
ier noe 'n are vrouwe op d' oeve komt, dan zu' jie
ier op den duur te vee wezen en dat het dan net dat
akelike zotte dienk mö zien, die joe ier za verdrieven
en ier den bis za gin spelen, kiek Jane, dat kan ik
nie over m'n arte kriegen en ik zou je dan ok willen
vriggen: Jane, as jie d'r zin in aa om bie mien op
d' oeve te kommen, dan was jie di wee je eigen bis
en wulder konden di dan simmen nog 'n gelokkig
leven ên. Wil je dat, Jane?"
„Och," zei Jane, „wat za 'k joe dir noe op zên,
Piet, zö varre 'k di noe nog zoo net nie over nïge-
docht, mè 't is net zoas jie zeit: As oanze Kees gi
trouwen, wirrom zou ik het dan nie doên."
De stoel van Piet komt ongemerkt aal mè korter
bie die van Jane en net op het mement, dat de musse
van Jane gevêr lopt om verfrommeld te worren, kie
ken Kees en Kaatje deur 'n garretje van de deure.
Voerzichtig doe Kees de deure 'n bitje vadder open
en roept tegen ulder: „Voerzichtig 'n bitje julder dir
oar." Kaatje netuurlik wee mè an 't lachen.
„Is dat noe wee a zö belachelik, Kaatje," zei Pier,
„of docht jie soms dat er anders gin mênschen in
de wereld bin as jie en Kees die gern willen trouwen?
't Za dan toch zeker voe oans gin kinderwerk mi zien,
zoas voe joe. Jie most eest mè is geleerd ên om goeie
beuter te kêrnen."
„Oar is," zei Kees, „gin ruzie mikken van digge
oar; 'k za de flessche mè is illen en dan drienken
wulder d'r 'n goeien borrel op en a gauw vieren wulder
ier op d' oeve een trouwfeêste, zoas t er in gin jêrren
in eêl de buurte eên gewist is,"
En zö is 't gebeurd ok.
En as je toen die twi pêrtjes ni 't gemeentuus
zag riën, was Kees en Kaatje vee knapper as d' are
tweê; mè.... as je eênige jêrren litter bien ulder
op d' oeve kwam, dan was 't in d'r uusouwen net
aarsom.
Bie Pier Flupse en Jane goeng ales zö geregeld
as d' ouwe Zeeuwsche angklokke en 't was t er zö
schoane, da je er wè pap van de vloer kon eten, mè
bie Kees en Kaatje was 't net aarsom. Di was 't een
vule boêl. Kaatje d'r kuultjes in eur kikken wïrren
glad wig, d'r gegichel oarde je nooit mi, dir ze toet
over d'r oaren in de zurrege zat, want zie ei noe acht
kleine guust, die alemille bie mekaren onder 'n groate
waschtobbe kunnen.
Zö noe en dan komt de lange Pier nog wè is bie
ulder op versite en dan kan ie nie g'loaven, dat dat
zelfde vrommensch ok nog in zien oad gespeeld eit.
A t 'n dan tuus komt, zeit 'n wè is tegen z'n vrouwe:
„Wi jie wè g'loaven Jane, dat 'k pien in m'n oad
van dat leven bie Kees. 'k Wete werentig nie oe de
