ONS ZEELAND
GEÏLLUSTREERD weekblad
Tevens Officieel Orgaan voor de Zeeuwsche Vereenigingen in Nederland
Een Taak.
EERSTE JAARGANG
No. 31
28 AUGUSTUS 1926
Hoofdredacteur: ANTOINE v. D. BERG
Uitgave en druk van G. W. den Boer, Lange St. Pieterstraat F 33, Middelburg, Telefoon 150, Postrek. 74988.
- Aanvragen omtrent advertentiën in dit Weekblad richte men tot den Uitgever. - Stukken, bestemd voor
de Redactie, te zenden aan de Redactie, Groote Markt 4, Goes, stukken betreffende de Zeeuwsche Ver
eenigingen aan den Heer M. P. Cornelisse, Coltermanstraat 14 rood, Haarlem. - Losse nos. a ƒ0.15 op
aanvraag bij den Uitgever. - Abonnementsprijs 1.25 per kwartaal. - Advertentieprijs 0.35 per regel.
Bij contract lager tarief op aanvraag verkrijgbaar.
De opheffing van Zeeland's isolement is van recen-
ten datum, en zij is bovendien nog te onvolkomen om
te kunnen bewerkstelligen, dat reeds thans een ach
terstand van eeuwen werd ingehaald.
We zijn in menig opzicht nog achter. Men denke
aan de industrie, aan de kunst, aan den invloed van
de wetenschap op den landbouw, aan den handel, aan
den maatstaf welke wij de begrippen tijd en afstand
aanleggen
We hebben vele jaren, door omstandigheden daar
toe verleid, zoetjes gedoezeld, geen gelijken tred ge
houden met het Leven, ons rustig laten wiegen op de
ervaringen van hen, die voor ons leefden. Deze toe
stand heeft reeds gedeeltelijk opgehouden te bestaan,
en er zijn teekenen, die er op wijzen, dat hij vroeg
of laat geheel beëindigd zal zijn.
De moderne tijd heeft, zonder dat we hem noodden,
zich toegang tot onze provincie verschaft, waar hij zijn
werk voltooien zal, zooals hij dat elders eerder deed.
Het is goed zich hiervan rekenschap te geven, om
dat daardoor verrassingen voorkomen kunnen worden!
Een van deze verrassingen is de overrompeling door
het vreemde element, door de niet-Zeeuwen, die het
rythrne van den modernen tijd verstaan, en die weten,
dat ééns de polsslag van het Leven hier zal zijn
als overal.
Wij moeten zelve de hand op het roer leggen en
Zeeland brengen waar het noodwendig komen moet.
Ongetwijfeld zal men daarbij bijna altijd anders moe
ten handelen dan men tot dusver deed, en het is niet
buiten gesloten, dat men meer dan eens aan de traditie
en overlevering zal hebben te tornen, dat men ook
dikwijls de ooren zal moeten stoppen tegen de ver
wijten van hen, die een inbreuk in de al-oude zeden
en gewoonten als een onteerende schennis beschouwen.
Omdat zij bij het verleden leven en niet beseffen, dat
juist tegenstand „annexatie", dat is de dood van tra
ditie en zeden beteekent. Want het vreemde element
ontziet niet als het eigen.
We zullen goed doen te trachten onzen tijd te ver
staan en mede te werken om hem tegemoet te komen,
en we moeten nalaten een botte en koppige afwijzende
houding aan te nemen.
Terwille van Zeeland!
En al moge het eenigszins paradoxaal klinken: Ter-
wille van zijn tradities.
