6
ONS ZEELAND
Behendigheid, kracht en gratie.
Een groot, in t midden met lommerrijk geboomte
bezet, plein, omringd van oude gebouwen, torens en
poorten, het Middelburgsche Abdijplein, ziedaar de
kampplaats, waar de Walchersche boeren elkaar Don
derdag den 26sten dezer maand den eerepalm hebben
betwist. Te paard en gewapend met de lans, hebben
ze er naar voorvaderlijk gebruik „de ring gereden".
De talrijke bezoekers, ten deele van de Belgische bad
plaatsen afkomstig, voor een ander deel gevormd door
hen, die per „pleziertrein" van den Haag waren ge
komen, hebben er de jonge boeren kunnen zien, op
gaande in hun geliefde sport; ze hebben er een stukje
folklore genoten, dat niet gespeeld, maar geleefd is.
En zoo is deze, op t initiatief van Vreemdelingenver
keer opgezette en telkenjare herhaalde ringrijderij een
gebeurtenis geworden. Er is bij dit, aan de riddertijden
herinnerend, spel door de deelnemers groote behen
digheid en vaardigheid getoond, eigenschappen welke
men van die stoere jongens op hun forsche paarden
gezeten, niet zal hebben verwacht.
Het loon voor de, door hen betoonde, sportieve
deugden ontvingen zij uit de handen van den Voor
zitter van Vreemdelingenverkeer, die telkens met een
hartelijke toespraak de gelukkigen complimenteerde.
Volgens diens mededeelingen werd Willem de Kam
uit Oostkapelle winnaar en voorwaardelijk bezitter
van den wisselbeker van H. M. de Koningin.
Piet Brasser van Koudekerke, reeds bezitter van
den beker van H. M. de Koningin, thans erfelijk be
zitter van den beker van Dr. van Loon, en
J. Castel uit Souburg winnaar, voorwaardelijk be
zitter, van den beker van Middelburg.
De bijzondere prijs, door de Vereeniging bestemd
voor den winnaar uit de deelnemers beneden 18 jaar,
werd gewonnen door J. H. Janse uit Kleverskerke.
De overige winnaars, in rangorde der behaalde pun
ten, deden daarna, vaak voorgelicht door tegenwoor
dige of toekomstige wederhelft, hun keuze uit de prij
zen, door de Vereeniging en belangstellenden beschik
baar gesteld.
Deelnemers en aanstichters van dezen vreedzamen
wedstrijd kunnen met voldoening op den 2ósten van
Oogstmaand terugzien.
Met gelijksoortige gevoelens mochten de leden der
Gymnastiek- en Schermvereeniging „Medioburgum"
den dag herdenken, waarop voor 35 jaren door geest
driftige beoefenaars van het turnen hun vereeniging
werd opgericht. Tot de feestelijke viering van deze
gelukkige gebeurtenis vereenigden zich den 27sten
de leden van het Bestuur in 't Schuttershof tot het
houden eener receptie. Namens het gemeentebestuur,
het K.N,G,V.| Uit t VolkVoor 't Volk en Zuster
verenigingen op Walcheren werd het Bestuur gecom
plimenteerd en in de bloemen gezet.
Onzerzijds voegen we aan 't bij die gelegenheid
gesprokene een woord van warme waardeering toe
voor de kranige leiding, waardoor de heer Stomps, de
eerste leider, de Vereeniging en het Middelburgsch
publiek aan zich verplichtte en voor den heer Mazure,
die het aesthetisch element in de Vereeniging kracht
dadig bevorderde. De een: Kracht, de ander Gratie!
En deze beide vonden we vereenigd in het schitterend
uitgevoerde avond-programma, dat de feestelijkheid
bekroonde.
Men beweert wel eens, dat het vereenigingsleven
in Zeeland kwalijk wil tieren. „Medioburgum" weer
spreekt dit ten krachtigste.
Een vereeniging als deze, die den vuurproef 35 jaar
lang weerstond en op welk een wijze! mag op
meerdere kroonjaren (hopen?) neen, rekenen!
Want er zit pit in en ze wordt gedragen door
de algemeene sympathie. Van die sympathie mogen
zich leden en leiders verzekerd achten.
Schrijfmachinehandel (alle merken)
1 Copieer-lnrichting (Spoed-inrichting)
s 1 m Reparatie-Inrichting - Linten - Carbon
WOLVENSTRAAT 2-4 bij de Heerengracht 300, AMSTERDAM
TELEFOON 33400 D. J. KOOPMAN
Ik weet nietmaar
het komt me voor, dat het nu mijn beurt eens
is om een duit in 't zakje te doen over onze oude
zeden en gewoonten, die leelijk in de verdrukking
komen.
Ik zal niet, zooals anderen deden, pleiten voor den
tcoi van onze schilderachtige zusteren en broeders,
niet voor hun dansen en spelen. Ik zal me daar wel
voer wachten, want ik heb er geen kijk op. Ik heb
ook de pen niet opgenomen, bij wijze van handschoen,
voor de gebruiken en voorschriften bij gelegenheid van
allerlei gebeurtenissen. Want ik heb er geen notie
van.
Het is dit keer een onderdeel der oude vrijage, het
gebruik van de vrouwelijke beurs, dat mijn bezorgd
heid heeft gaande gemaakt....
Wat is er overgebleven van de goede gewoonte om
bij feestelijke gelegenheden de van zilverstukken uit
puilende beurzen der Zeeuwsche schoonen uit de wit-
katcenen zakken der meisjes te doen verhuizen in de
duistere broekzakken van ons mannen, waar ze zoo
scliede geborgen waren als in de Nederlandsche Bank,
zoolang er geen verteringen te betalen waren of aan-
kcopen van zoeternijen en verleidelijke dranken te
bestrijden? Laten we er maar eerlijk voor uitkomen:
zoo goed als niets. De tijd heeft het hoffelijke gebaar
der Zeeuwsche vrcuw in het graf geholpen. De vrouw
heeft de goede oude etiquette van het vrijen met voeten
getreden, ons, het sterke en bescheiden deel der schep
ping het recht ontfutseld, onzen zorgzamen blik over
haar financiën te laten gaan, ons de gelegenheid ont
zegd bij feesten door een zuinig beheer van der vrouw
contanten te toonen welke brillante kwaliteiten in ons
schuilen.
Deze vrouwelijke daad ter bescherming van de por-
temonnaie is een grove dwaasheid geweest, die alleen
in het brein van onmannelijken kan ontstaan.
Als enze meisjes nü van een kermis thuis komen,
kunnen zij de genietingen van den dag overdenken,