OP WALCHEREN
ONS ZEELAND
3
Hopen we voor onze schippers, dat ze dezen keer
niet aan een doovemansdeur hebben geklopt, al zal
er nog heel wat water langs het Zijpe moeten vloeien,
vooraleer de voor storm beduchte schipper een veilige
ligplaats zal vinden in de vluchthaven aan den
Stoofpolder!
Als van zelf wordt onze aandacht weer gevraagd
voor het dorp aan den Slaakdam, dat nog lang in de
geschiedenis bekend zal staan, als de plaats, die met
Jonker van Sissingha uit het Groningsche kon wed
ijveren, maar dan met eten en drinken beide. Ook de
notulenvervalsching van de vergadering van B. en W.
ligt nog versch in het geheugen en mede het ontslag
van den burgervader, de hoofdpersoon in dit gemeente
drama. Maar evenals na den storm de zee niet dade
lijk rustig is, zoo schijnt de kalmte ook op genoemd
dorp niet direct teruggekeerd. Toen onlangs daar een
vergadering werd gehouden van de Groene Kruis af-
deeling, zijn nog eens harde noten gekraakt over den
voormaligen voorzitter, toen nog burgemeester.
Een lid merkte tijdens deze gezellige bijeenkomst
o.m. op, dat er veel te veel artikelen zijn aangekocht;
er was te veel lust tot koopen. Een ander lid kon den
slechten toestand der financien niet begrijpen, daar er
over het vorig jaar een voordeelig saldo was. Nog
een ander lid beweerde, dat hij niet wist, dat de
vroegere voorzitter de kortingen in zijn zak stak, etc.
Niet zonder sarcasme betoogde een ander lid, dat
er „overboekingen in eigen zak" hadden plaats gehad,
terwijl een pas aangenomen lid verzekerde, dat hij zijn
contributie aan den toenmaligen voorzitter had afge
dragen, die het zelf evenwel vergeten scheen te heb
ben het aan den penningmeester te geven. De juist
heid hiervan kon evenwel niet vastgesteld worden.
Van het overige wel? Frissche toestanden voorwaar!
De allerlaatste spreker van dien avond sloeg misschien
de spijker op den kop, toen hij beweerde, dat nu de
vroegere spresident vertrokken was, het in de toe
komst wellicht beter zal gaan. M. d. P.
De opening van de nieuwe Kegelbaan in de So
ciëteit „Ons Genoegen" te Zierikzee, door de
Presidente van de Dames-Kegelclub.
Het Nederlandsch-Belgisch verdrag;
het Vlissingsche ziekenhuis; eenige
losse leiten.
Er zijn zoo van die dingen, welke de volksziel
schijnbaar onberoerd laten, maar die inderdaad niet
zonder indruk na te laten aan den mensch voorbij
gaan. Zij blijven in latenten toestand in de ziel en heb
ben slechts een geringe aanleiding noodig, om zich als
bestaande te manifesteeren. Tot die dingen behoort
ook de ontstemming verbittering ware misschien
juister door de Belgen gedurende de oorlogsjaren
hier gewekt; niet alleen door hun oppervlakkigheid van
leven, maar meer door de vrijmoedigheid, waarmee ze
ons van ons karig rantsoen afhielpen en hen, wie zij
onderdak, dekking en voedsel dankten, exploiteerden.
De stofopjagende annexionistische campagne tot slot
heeft vooral hier kwaad bloed gezet en de menschen
argwanend gemaakt. De actie tegen het Nederlandsch-
Belgisch tractaat, door den heer Umbgrove te Middel
burg in 't leven geroepen, heeft al die onaangename er
varingen weer gewekt en dankt aan dien argwaan zijn
succes. We zullen daar laten in hoe verre deze actie
gerechtvaardigd is en 't verdrag nadeelig voor ons zou
zijn, dat de actie inslaat is een feit en een aanwijzing,
dat de ontstemming dieper is geweest, dan werd
vermoed.
Van geheel ander karakter is de ontstemming, waar
van B. en W. van Vlissingen blijk geven. Zij hebben
zich tot de Kroon gewend met het verzoek voorziening
te vragen van de beschikking van Ged. Staten, waarbij
goedkeuring werd onthouden aan het raadsbesluit tot
wijziging der begrooting 1926, omvattende een leening
van 420.000 voor den bouw van het ziekenhuis. Zij
deden dat met een uitvoerige memorie, waarin zij het
docr Ged. Staten aangevoerde weerleggen en tegenover
het ongunstig financieel perspectief, door dezen aan
geduid, op den gunstigen toestand van ,,De Schelde"
en de plaatsing der marineopleiding wijzen, als een
teeken van toenemende welvaart.
Voor geheel Walcheren, niet in 't minst voor het
vreemdelingenverkeer, is van belang de voorgenomen
likwidatie van de „Nedpan". Als onze neuzen in staat
waren tot juichen, dan zou dit bericht een orkaan van
dankbaarheid over ons eiland doen bulderen. Nu kun
nen we weer zonder heimelijken angst een zuidwesten
wind afwachten.
Een gelukkige beslissing door den Raad van Vlissin
gen moge vallen naar aanleiding van het voorstel van
B. en W. aldaar, om voor 3 jaar het Badpaviljoen ie
verhuren aan den Kunstkring ,,Het Zuiden". Wel zou
er misschien in plaats van 500.een huur van b.v.
900.kunnen verkregen worden; maar in 't belang