OP WALCHEREN ONS ZEELAND 3 Hopen we voor onze schippers, dat ze dezen keer niet aan een doovemansdeur hebben geklopt, al zal er nog heel wat water langs het Zijpe moeten vloeien, vooraleer de voor storm beduchte schipper een veilige ligplaats zal vinden in de vluchthaven aan den Stoofpolder! Als van zelf wordt onze aandacht weer gevraagd voor het dorp aan den Slaakdam, dat nog lang in de geschiedenis bekend zal staan, als de plaats, die met Jonker van Sissingha uit het Groningsche kon wed ijveren, maar dan met eten en drinken beide. Ook de notulenvervalsching van de vergadering van B. en W. ligt nog versch in het geheugen en mede het ontslag van den burgervader, de hoofdpersoon in dit gemeente drama. Maar evenals na den storm de zee niet dade lijk rustig is, zoo schijnt de kalmte ook op genoemd dorp niet direct teruggekeerd. Toen onlangs daar een vergadering werd gehouden van de Groene Kruis af- deeling, zijn nog eens harde noten gekraakt over den voormaligen voorzitter, toen nog burgemeester. Een lid merkte tijdens deze gezellige bijeenkomst o.m. op, dat er veel te veel artikelen zijn aangekocht; er was te veel lust tot koopen. Een ander lid kon den slechten toestand der financien niet begrijpen, daar er over het vorig jaar een voordeelig saldo was. Nog een ander lid beweerde, dat hij niet wist, dat de vroegere voorzitter de kortingen in zijn zak stak, etc. Niet zonder sarcasme betoogde een ander lid, dat er „overboekingen in eigen zak" hadden plaats gehad, terwijl een pas aangenomen lid verzekerde, dat hij zijn contributie aan den toenmaligen voorzitter had afge dragen, die het zelf evenwel vergeten scheen te heb ben het aan den penningmeester te geven. De juist heid hiervan kon evenwel niet vastgesteld worden. Van het overige wel? Frissche toestanden voorwaar! De allerlaatste spreker van dien avond sloeg misschien de spijker op den kop, toen hij beweerde, dat nu de vroegere spresident vertrokken was, het in de toe komst wellicht beter zal gaan. M. d. P. De opening van de nieuwe Kegelbaan in de So ciëteit „Ons Genoegen" te Zierikzee, door de Presidente van de Dames-Kegelclub. Het Nederlandsch-Belgisch verdrag; het Vlissingsche ziekenhuis; eenige losse leiten. Er zijn zoo van die dingen, welke de volksziel schijnbaar onberoerd laten, maar die inderdaad niet zonder indruk na te laten aan den mensch voorbij gaan. Zij blijven in latenten toestand in de ziel en heb ben slechts een geringe aanleiding noodig, om zich als bestaande te manifesteeren. Tot die dingen behoort ook de ontstemming verbittering ware misschien juister door de Belgen gedurende de oorlogsjaren hier gewekt; niet alleen door hun oppervlakkigheid van leven, maar meer door de vrijmoedigheid, waarmee ze ons van ons karig rantsoen afhielpen en hen, wie zij onderdak, dekking en voedsel dankten, exploiteerden. De stofopjagende annexionistische campagne tot slot heeft vooral hier kwaad bloed gezet en de menschen argwanend gemaakt. De actie tegen het Nederlandsch- Belgisch tractaat, door den heer Umbgrove te Middel burg in 't leven geroepen, heeft al die onaangename er varingen weer gewekt en dankt aan dien argwaan zijn succes. We zullen daar laten in hoe verre deze actie gerechtvaardigd is en 't verdrag nadeelig voor ons zou zijn, dat de actie inslaat is een feit en een aanwijzing, dat de ontstemming dieper is geweest, dan werd vermoed. Van geheel ander karakter is de ontstemming, waar van B. en W. van Vlissingen blijk geven. Zij hebben zich tot de Kroon gewend met het verzoek voorziening te vragen van de beschikking van Ged. Staten, waarbij goedkeuring werd onthouden aan het raadsbesluit tot wijziging der begrooting 1926, omvattende een leening van 420.000 voor den bouw van het ziekenhuis. Zij deden dat met een uitvoerige memorie, waarin zij het docr Ged. Staten aangevoerde weerleggen en tegenover het ongunstig financieel perspectief, door dezen aan geduid, op den gunstigen toestand van ,,De Schelde" en de plaatsing der marineopleiding wijzen, als een teeken van toenemende welvaart. Voor geheel Walcheren, niet in 't minst voor het vreemdelingenverkeer, is van belang de voorgenomen likwidatie van de „Nedpan". Als onze neuzen in staat waren tot juichen, dan zou dit bericht een orkaan van dankbaarheid over ons eiland doen bulderen. Nu kun nen we weer zonder heimelijken angst een zuidwesten wind afwachten. Een gelukkige beslissing door den Raad van Vlissin gen moge vallen naar aanleiding van het voorstel van B. en W. aldaar, om voor 3 jaar het Badpaviljoen ie verhuren aan den Kunstkring ,,Het Zuiden". Wel zou er misschien in plaats van 500.een huur van b.v. 900.kunnen verkregen worden; maar in 't belang

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1926 | | pagina 3