^chIÉ^ Melk, al of niet gepasteuriseerd Coöperatieve Melkinrichting en Zuivelfabriek „WALCHEREN" Singel Tel. 83 MIDDELBURG Wal Telef. 120 VLISSINGENAagje Dekenstraat, Tel. 66 ROOMBOTER Grootste en meest moderne inrichting in Zeeland voorzien van het Rijkscontrölemerk wordt ook per postpakket verzonden Gedeponeerd Fabrieksmerk Nieuwe Fabriek totaal bebouwd oppervlakte van 2200 M2 Klaas mag is mie mien lachen, En praot ok wè is mie Lein. Maer Jan die goeng naer Maotje, En Piet naar Zwarte Kee En Klaas en Lein, die niemen Eur nichtjes noe wee mee!" Toen zé ik: ,,zeit, mooi Jansje, Mikt jie 't mie mien mae reê." Maer, ze goeng ard an 't lachen En riep: ,,bè jongen neê; Je draegt een baerd en een snorre Een jas en oogen oed, Jie mot maer een steedsche nemen, Ik bin voe joe nie goed!" En of ik a bleef julen, En proatten as Bruggeman, Ze zei: ,,bel neê, meneertje, D'r komt mie ons niks van." Toen gienig z' a wee an 't julen, D'r gitzwart oogjes rood En ze riep oaltied an mè: O, was ik toch mè dood. Mè kiek, di komt om 't oeksje, Die wewenaer Jan Snuuf, Die zei: „ik bin ard verlegen Om joe voe vrouwe, jonkwuuf. Ik mot zo wè begunnen, Want nae m'n vrouwes dóód Lopt eêl mien boeltje onder En amper krieg ik droög brood. De sloters van m'n spinne, Beroö en kamenet, Die krieg je en om te slaepen Krieg je een plumebed. Je riedt mie mien naer de kerke, Je zit nest mien bie 't raem En kriegt m'n paerd een kachel 1) Dan geef ik dat joe naem. Je kriegt een dubbel ure 2) Van vuuf en twintig pond, Och doe 't mè, lief mooi Jansje, De zaeken staen gezond." Toen keek ze is achterom d'r, Ze zag m' is even an, Bekeek mien baerd en snorre, En docht: „een knappe man, Je bint toch eêl wat mooier As d' ouwe, kreeple Snuuf, Mè, 'k wil gin eer 3) tot veint 4) èn, Nee, 'k worre vrouwe jonkwuuf." Jan Snuuf at goed ekeken: Ze was z'n rechterand, Wanneer as j' ok mocht kommen, De nuze 5) was an kant. Un baksje thee mie suuker Stoeng 's ochtends voe z'n bed. Z'n stute kust ie smèren Mie beuter of mie vet. En ad ie liever stroopie, Of jikkeminekaes, Dan ad ie 't mè voe zen, Want Snuuf bleef oaltied baes. Mè eensjes op een ochtend, Toen docht de kreeple Snuuf: „Kiek, as mooi Jansje m'en wou, Dan ad ik un bovenst wuuf. M'n knieën bin wè bochtig En stieve van 't rimmetiek, En 'k bin wè vuuf en zestig, Mè 'k bin toch nooit mi ziek. Ik za 't is an eur vraegen En zei ze, 'k za is zien, Dan koop ik bie den dokter Een beugel voe m'n knieën. Kiek, ik wier jonk en leutig, As ik dat nog is zag, En 'k ad dan, dat is zeker, Een goeien, ouwen dag. Ja kiek, dat zou wat geven, As 'k op m'n ouwe knieën, As ik zo bie den aerd zat, Nog kleine guus mocht zien. En as ze voader riepen, Merju, dat zou wat gee, Een beêst bin 'k, as ik gin tientje, In ieders spaerspot dee!" Zoö lag die man te dienken. Di kwam mooi Jansje net Mie 't baksje thee mie suker, En zette 't voe z'n bed, „Zeit, Jans, zeit oor eens even," Riep d' ouwe kreeple Snuuf, „Zeit, wil je bie me bluven, As meid nie, mè as wuuf?" Mooi Jansje kreeg een bleuskaek, Ze zag mien snorre en baerd, Mè ze docht: „die ouwe wewenaer, Die is toch vee meer waerd." „Noe meid," riep 't ouwe boertje, En wreef is an z'n knieën.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1926 | | pagina 12