euwnhvim™ ONS ZEELAND 5 alleen te Vlissingen het voortbestaan onzer nationale mailroute bedreigd en kan er de officieele gerustheid nog maar niet deelen. En waarlijk geen wonder, want zoo lang de „Zeeland" bestaat, zijn er machtige in vloeden werkzaam geweest, om de ontwikkeling dezer nationale onderneming te fnuiken. En toch Vlissingen verdient beter. Vlissingen met zijn bij alle winden gemakkelijke en veilige reede en zijn voortreffelijke havenwerken. Dat men er voors hands nog niet genegen is, den strijd om 't bestaan niet met alle macht te strijden, bewijst wel het besluit der Steenkolenhandelaarsvereeniging te Rotterdam om aan de buitenhaven een bunkerstation op te richten. Bravo! De tanden op elkaar! X Weer anders is de emotie, gewekt door het gemeen teraadslid Berger, naar aanleiding van het besluit van den waarnemenden burgemeester om de opvoering van de Potemkin-film te verbieden. In de Vlissingsche Courant van den 13en wijdt het „Twintigste Raadslid" aan de raadszitting, waarin de heer Berger den bur gemeester daarover interpelleerde, meer fan een ko lom druks en laakt hij den toon, waarin de heer B. zich uitte. Waarschijnlijk tengevolge van die onver kwikkelijke scherpte bleek de raad niet bereid de mo tie van afkeuring, door den interpellant ingediend, te steunen. Deze verwierf slechts 5 stemmen, die der sociaal-democraten. Door dit gering succes schijnt de heer B. zijn équilibre geheel te hebben verloren. Hij richtte oogenblikkelijk een vereeniging op, Art. 188, met het doel: „het opvoeren van tooneelstukken en films, met hoogen moreelen en artistieken inhoud, die door den burgemeester verboden worden". Zietdaar de klap op de vuurpijl! En nu het nuchtere uiteinde: In overleg met den Officier van Justitie te Middel burg is tegen de oprichters van de te Vlissingen gevormde vereeniging „Artikel 188" door den Com missaris van Politie proces-verbaal opgemaakt, als zijn de dit een verboden vereeniging. Zoo heeft dan deze Berg (er) een muis gebaard.... met een staartje. J. V. Een actieve vereeniging van zui gelingen; sociale wan-toestanden; een dag werken voor f 1.75; de bie ten-campagne; bietenvervoerders voor den Kantonrechter. Ik wil aan de r.k, vereeniging voor Zuigelingen bescherming, waarover ik reeds eerder schreef, den lof niet onthouden, die ze toekomt. In een zestal plaatsen (Boschkapelle, Stoppeldijk, Groenendijk, Hengstdijk, Lamswaarde en Ossenisse) werden cur sussen gegeven z.g.n. moeder-cursussen, die zeer druk bezocht waren. Het kleinst aantal cursisten was 22 (Hengstdijk), het grootst 144 (Groenendijk). Nu zijn weer nieuwe cursussen begonnen te Terneuzen, Axel en Zuiddorpe. Ook hier was flinke belangstel ling. In Zuiddorpe werd door een moeder een kleuter meegebracht, omdat zij anders niet kon komen! Uit de hiervoor genoemde getallen blijkt wel, dat er onder de bevolking een ernstig streven wordt gevonden, om aan de vele misstanden en verkeerde gewoonten die veelal aan onkunde moeten worden toegeschreven een einde te maken. Dit geeft hoop, dat eindelijk het vrij hooge cijfer der kindersterfte in deze streek eens zal dalen. De r.k. zuigelingen-bescherming gaat in deze streek nu zelf beginnen met de opleiding van bakers en wil „goede" bakers afleveren, vrouwen, die nuttig zijn voor de maatschappij en die het waarachtig welzijn van moeder en kind bevorderen. X Dat vooral onder de arbeidersbevolking de opvoe ding der kleinen niet is, zooals die behoort te zijn, heeft ook wel voor een deel zijn oorzaak in de vaak treurige sociale omstandigheden, waarin deze groep burgers verkeert. Zij, die niet het geheele jaar door vast werk hebben, verkeeren wel in de moeilijkste positie. Ge zoudt er van schrikken, als ge hoordet, welke een jaar inkomen vele losse arbeiders hier hebben. Maar ook de loonen der vaste arbeiders zijn sterk aan den lagen kant. Dat illustreert wel duidelijk een bericht uit Aardenburg. Door verschillende landbouwers was in een verga dering aldaar besloten de dagloonen der arbeiders dezen winter te brengen van 2.op 1.50. Stel u voor, een verlaging van 25 pet. op een loon, dat reeds zoo laag is! En dat tegen den winter met zijn grootere uitgaven aan kleeding en brandstof! De werk gevers gaan zeker van 't standpunt uit: er wordt min der uren gewerkt, dus vraagt het lichaam ook minder voedsel en dus.... minder loon! De burgemeester van Aardenburg een burger vader blijkbaar in den echten zin des woords vond zulk een verlaging toch wel al te kras. Hij riep de boeren in vergadering bijeen en wist hen onder den indruk te brengen dat een dagloon van 1.50 voor een gezin toch ongehoord is. Dit moet tot allerlei funeste gevolgen en toestanden lijden. Na breedvoe rige gedachtenwisseling werd door de werkgevers be sloten de loonen te bepalen op 1.75 der dag ge durende de wintermaanden en voor zwaarder werk op 2.—. 't Is me nog een raadsel, hoe een gezin met zulk een inkomen kan rondkomen! Extraatjes vallen er nu ook niet te maken, want de bieten-campagne is vrijwel achter den rug. Van meevallertjes was ook nu weinig sprake, want het geklaag over den slechten gang van zaken in de suiker cultuur had tot gevolg, dat ook op de loonen zooveel mogelijk werd beknibbeld. En dat kon gemakkelijk, daar er op de arbeidsmarkt zooveel meer aanbod dan vraag was! X

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1926 | | pagina 5