Hoe men
elders lacht
C'ude juffrouw: ,,Weet je zeker, conducteur, dat dit
mijn bus is?"
Een van de andere passagiers: „Nou, juffrouw, 't lijkt
er heel veel op. (Passing Show).
Wanhopig telefoon-abonné: „Mijn telefoon werkt al in
geen maand meer en u hebt niet de minste notitie van
mijn schriftelijke klacht genomen."
Ambtenaar: „Zeker wel! We belden u op om inlich
tingen, maar we kregen geen gehoor. (London Opinion).
Dame (op zoek naar gemeubileerde kamers): „Neen,
deze kunnen we niet nemen. Mijn echtgenoot is zoo ge
voelig op dat punt, hij zou de meubelen als een persoon
lijke beleediging beschouwen." (London Opinion).
Sollicitant voor de betrekking van particulier secreta
ris, die in de wachtkamer nog iemand ziet zitten: „Solli
citeert U ook naar t baantje om dat ouwe fossiel te leeren
hoe-i z'n zaken moet drijven?"
De ander: „Neen, ik ben het ouwe fossiel zelf."
(Passing Show).
lante: „Maar je verloofde heeft zoo n klein inkomen.
Hoe wil je daar van leven?"
Annette: „O, we zullen heel zuinig leven. Een heele
hoop dingen, die George niet dringend noodig heeft, schaf
fen we af. (London Opinion).
Shylock: „Lloe kan ik nou met hem optreden! Als ik
m n pond vleesch eisch, barst immers de heele zaal in
lachen uit! (Der Brummer, Berlijn).
