Hoe men elders lacht
De „Charleston baby".
(Passing Show.)
i
Hij: „Ik moet je wat zeggen maar ik weet niet goed
hoe ik beginnen zal."
Zij: „Zou 't je misschien op weg helpen als ik „ja" zei?"
(Passing Show.)
Agent: „Man schreeuw toch niet zoo! Ik moet meneer
eerst den weg naar het museum uitduiden."
(Londen Opinion),
Echtgenoot van beroemde schrijfster: „Schiet je al op
met je novelle, lieve?"
Beroemde schrijfster: „De schurk heeft juist de heldin
ontvoerd."
Echtgenoot: „Zou je dan niet even een knoop aan m'n
vest kunnen zetten, in afwachting dat ze weer bevrijd
wordt?" (Passing Show.)
Zij: „Waarom ter wereld heb je je baard laten staan?"
Hij: „Omdat je altijd smaalde, dat ik met m'n gladde
gezicht er uitzag als een vrouw."
Zij: „Ik apprecieer je bedoeling, beste jongen, maar nu
zie je er uit als een vrouw met een baard
(Londen Opinion).
Klant (tot juwelier, die 't gekochte inpakt): „M'n vrouw
zal er van opkijken, denkt u niet?"
Juwelier: „H'm ja meneer ik vrees 't ook
want ziet u, ze had gisteren iets veel duurders uitgezocht."
(Londen Opinion).
