8
ONS ZEELAND
drijven en haar den lust voor een stevige lunch te
ontnemen. Weldra zagen we het zonlicht blinken op
het strand van de badplaats Felyxtowe en legden
weldra aan te Parkestone Quay, waar vele nieuws
gierigen de eerste aankomst van het Stoomschip der.
VlissingenHarwich lijn wilden bijwonen.
De club der Zuid-Bevelanders begroette hen van
af de boot met het ,,God save the King", waarnaar
men aandachtig luisterde. Verscheidene persfotografen
en filmoperateurs stonden gereed om het gezelschap
te vereeuwigen.
Nadat de visitatie had plaats gevonden, maakten we
een kleine wandeling door Parkestone, blij, weer eens
vasten grond onder de voeten te voelen, vooral zij, die
door het wieg'len op de Noordzeebaren minder prettige
oogentiikken hadden doorleefd. Waar de trein ons
eerst den anderen dag naar Londen zou voeren, werd
op de boot Oud en Nieuw in vroolijke stemming ge
vierd. Zoowel passagiers als bemanning gaven voor
drachten, aardigheden en zangstukjes ten beste, waar
na klokslag twaalf een algemeene opstand plaats had
en men elkaar hartelijk een gelukkig Nieuwjaar toe-
wenschte. De treinreis HarwichLonden, Liverpool-
street Station, nam ongeveer twee uur in beslag.
Wat trokken de vreemde costumes der dames en
heeren de aandacht der duizenden, die zich door de
drukke straten van de wereldstad bewogen. Een leger
van Pers- en andere fotografen hield hen telkens
staande, zelfs werd het verkeer op een der drukste
punten stop gezet, om gelegenheid te geven gekiekt
te worden.
Eindelijk arriveerde men in Bangor Hotel, J) waar
het gezelschap kon uitrusten en waar het zou verblij
ven. De „Underground" (een groot mollengat, zooals
een der Zeeuwen opmerkte) bracht ons naar het doel
van den tocht. Albert Hall! Wie dat reusachtige ge
bouw kent, kan zich den overweldigenden indruk voor
stellen, dien dit colosseum op de Zeeuwsche Boeren
en Boerinnen maakte. Een labyrinth van gangen voer
de naar de Arena, waar de demonstraties zouden
plaats vinden en waar op het enorme podium een eere
plaats voor de Dutchfrierds was opengehouden. Van
de ruim 10.000 zitplaatsen waren slechts weinige on
bezet. Naast het reusachtige concert-orgel waren de
amphitheaters aan beide zijden ingenomen door de plm.
1500 fcetoogers, die in allerlei schitterende kleuren wa
ren opgekomen om te doen zien, wat Albion weet te
bewaren en kan bieden, van hetgeen men in vroegere
eeuwen bij volks en nationale feesten aan spel en jolijt
wist ten beste te geven. De verschillende reien en
volksdansen kan men gevoegelijk in drie hoofdgroepen
verdeelen, n.l. de Sword-Morris en Country-dances.
Het is niet mogelijk om van al het gebodene een
beschrijving te geven, doch ik wil niet nalaten te noe
men de Ceremonial-Dance, een Horen-dans uit Abbots
Bromley, een rei, welke aldaar jaarlijks wordt uitge
voerd in het begin van September en waarvan de
horens en kroonsieraden in de kerk worden bewaard;
de Hobby Horse (Stokpaardjes) Processie uit Mine-
head en Somerset, welke jaarlijks op 1 Mei plaats vin
den tusschen licht en donker, en de „Korte Zwaard
Dans" gedemonstreerd door een groep mannen, die ge
durende 40 jaren steeds hebben geoefend en allen den
leeftijd van 65 jaar gepasseerd waren.
En nu onze landgenooten, Een donderend applaus
bij hun verschijning in de Arena. Welk een contrast
met de vorige executanten, de dames met haar witte
mutsen, de horentjes (stukken) van goud, de groote
bloedkoralen met gouden sloten om den hals, de bonte
doeken, de zwarte hoeden en dito kleeding der heeren,
allen op klompen om den klompendans uit te voeren op
een wijze die ieders bewondering wekte. Niet minder
grcot was het succes bij de uitvoering van de Peasant
Dance (Mo'endans).
Een vroolijke oude wijs begeleidde de sierlijke ryth-
mische bewegingen, die bij elke verandering in stand
in een anderen grondtoon werd gespeeld,
Direct daarna stelde het gezelschap zich op en zong
het mooie Engelsche lied „Good bye", dat met groot
bravour werd voorgedragen en de geweldige ruimte
ingalmde.
Aan het applaus kwam ook dan pas een einde, toen
het gezelschap, dat reeds zijn zitplaats had ingenomen,
opstond en met een buiging het enthousiaste publiek
dankte voor de vriendelijke bijvalsbetuigingen. We
gevoelden ons trotsch op ons Holland, dat inderdaad
zooveel schoons heeft aan te bieden, indien men, even
als onze Westelijke naburen den lust en den moed
heeft om na te gaan en op te sporen, wat aan traditie
dreigt verloren te gaan, voor dit en volgende ge
slachten. A.
Dit bij uitstek gunstig gelegen Hotel, in de nabij
heid van de City Westend en theaters, is een geheel
Nederlandseh Hotel.
Eigenaar (de heer W. J. Damman, uit Zwolle) en
Personeel zijn Nederlanders. De Hollandsche keuken
en dit is een belangrijk punt voor Nederlanders in
Engeland, heeft reeds lang vermaardheid verworven.
Terwijl 70 pCt. van de bezoekers in 1924 Neder
landers waren, steeg dit percentage in '25 tot 88. Ten
dienste van zakenmenschen en pleizierreizigers zijn
ervaren tolken en gidsen aan het Hotel verbonden.
Het juist adres is: Bangor-Hotel, 4/5 Toorington
Square, W. C. 1.
ONS KERSTNUMMER
had in alle b'aden schitterende beoordeelingen. „De Hol
landsche Ruvue" schreef:
„Dit Kerstnummer, met z'n vele platen, is een pracht
boek geworden, typografisch verzorgd als geen andere
Kerstuitgave, terwijl de inhoud afwisselend en onderhou
dend is, waarvoor een aantal bekende schrijvers en dich
ters gezorgd hebben."
Door onze oplage wat ruim te nemen zijn wij in staat
hen, dis zich nu als abonné opgeven, alsnog gratis een
Kerstnummer toe te zenden. Geeft U dus op alsi
abcnné cf spoort Uw kennissen daartoe aan. Ons
Kerstnummer is een boekdeel dat waarde heeft en houdt
en ons blad wilt U na kennismaking niet meer missen,
DE ADMINISTRATIE.
