KtffER5 EU PltDElS
De Zeeland=boot.
10
ONS ZEELAND
De Axelsche spookgeschiedenis heeft al een heel
prozaïsch einde gehad. Al die sensationeele verhalen
schijnen ontstaan te zijn door het gedoe van een
grappenmaker, die op Oudejaarsavond op den weg
danste en allerlei koddigheden verkocht.
Wel jammer voor hen, die bij hun conversatie wel
behoefte hebben aan enkele griezelige spookverhalen.
Z. V.
Er voer eens een stoomboot vol pracht en vol praal
geregeld van Vlissingen uit,
zij voer door de Wielingen en het Kanaal
en blies dan vol trots op de fluit.
Zij voer langs het duinende Belgische strand
en vlak langs de krijtrotsen heen;
het Vlissingsche volk wees met trots op haar, want
de boot en haar stad die zijn één.
Toen zijn er veel groote meneeren geweest,
zeer anti-die-route gestemd,
die waren voor hun dividendjes bevreesd,
gedachten de rok en het hemd.
Ze zeiden: „Die zeeweg blijft niet meer bestaan."
De boot hief bedroefd in haar want
het sein van „Vaarwel" als een afscheid gedaan
aan Wielingen, rotsen en strand.
En Vlissingen slaakte een droevige klacht
wacht bang en ook lijdzaam maar af",
het vreest zoo, dat héél zijne stoombootdienst wacht
op 't algeheel-opheffings-graf.
Nóg fluit daar de stoomboot, trotsch vaart zij als ooit
het Vlissingsche havenhoofd uit;
de Hoogpolitiek zij gesmeekt dat zij nooit
haar afscheid aan Vlissingen fluit!
WILLEM TELL II.
Natuurlijk had ik griep! Stel u voor, dat ik t niet
zou hebben! Ik wil geen uitzonderingsmensch zijn.
Ik heb geniesd en gerild en ik had hoofdpijn en pijn
in al m'n ledematen en de thermometer wees op 39.9.
gn hoewel ik ze wees op het besmettingsgevaar,
kwamen ze toch bij m'n bed zitten, de lieve, goede
vriendinnen. En ze brachten druiven en mandarijntjes
en caramels en hoest-balletjes en eau de cologne en
bloemen en ikO, ondankbare, keek ze met lod
derige oogen aan en dacht:
,,Ik wou dat jullie ophoepelden!' Maar ik zei het
niet, want mèn neemt je, wanneer je den treurigen
moed hebt zooiets te zeggen, het hoogelijk kwalijk.
Dus zweeg ik.
Ik gaf ze korte antwoorden op hun vragen, sloot
af en toe vermoeid m'n oogen en ze schenen dan toch
op te letten, dat hun bezoek me vermoeide.
Maar ze gingen niet weg. Weineen, ze hadden er
nu hun middag voor genomen en ze bleven gezellig
bij elkaar zitten, beschouwden mij verder als lucht
en gingen de nieuwtjes van den dag bepraten.
En 't waren er vele.
Want Til, weet je wel, dat leuke vrouwtje van
notaris Kwas er van door met den vioolleeraar
van d'r dochtertje.
En heb je gezien, dat Kitty V. dr haren verft?
En de man van Annie L. moet fraude in zaken
hebben gepleegd. Geen wonder ook, van z'n salaris
kon ie geen bontmantels en juweelen voor haar koopen.
M'n "hoofd deed zoo zeer en 't was of er lood op
m'n oogleden lag.
Vreeselijk om aan te hooren al dat gekwebbel over
menschen die me niets interesseerden. Hoe konden
ze! Deed ik daar anders ook aan mee?
Plotseling, met iets van den humor, dien ik heusch
heb als ik me fit voel, riep ik:
„Lievelingen! Jullie hebt vergeten het bordje op te
hangen!"
Waarop ze allen in lachen uitbarsten en ophielden
met roddelen".
Kent u die uitdrukking, dames?
Ik geloof, dat het een tooneelterm is, ik heb het
tenminste veel door actrices hooren zeggen en.
doen!
Roddelen kwaadspreken.
Spreekt u het eens uit, met een flinken druk op de
eerste letter:rrroddelen! 't gaat zoo lekker over de
tong!!! en daarom vind ik het zoo'n karakteristieke
uitdrukking.
Maar nu het verband met het bordje waar ik het
over had.
't Was op een van de jours van een mijner vrien
dinnen, toen we met ons allen zoo knusjes bezig wa
ren verschillende sekse-genooten af te maken
Ik had me even afgezonderd en was naar het bu
reautje van m'n gastvrouw geloopen, had daar, zonder
dat de anderen er iets van merkten en stuk karton ge
nomen,het beplakt met wit papier, er iets op geschre
ven, een gaatje in geprikt en er een touwtje door-
getrokken.
Toen ik thee ging schenken 't was mijn beurt
hing ik het bordje boven de theetafel.
De gastvrouw ontdekte het 't eerste.
„Wat staat daar!" riep ze verbaasd.
En alle hoofden bij elkaar spelden ze:
No roddeling allowed
't Had wel succes, en ze snapten 'm onmiddellijk.
We hebben toen allemaal zoo'n bordje gemaakt en
't werd opgehangen als er teveel gerrodeld werd.
