EIW5CH VLMflDCKEh
6
ONS ZEELAND
Het onderwerp, dat aan de orde
van den dag is; de opmerkelijke
rede van den burgemeester van
Terneuzen; over de toekomst van
den tuinbouw en over een 49-jarig
jubileum.
Alweer over de bestrijding der werkloosheid. Niet,
omdat ik dit vraagstuk telkens naar voren wil schui
ven, maar omdat het hier aan de orde van den dag is.
We hebben hier een speciale commissie voor dit
doel, n.l. de commissie voor de werkverruiming in
Zeeuwsch-Vlaanderen. Deze heeft thans aan eenige
gemeentebesturen verzocht door steun aan de vlas
industrie te verleenen de werkloosheid te helpen ver
minderen.
De vlasindustrie kwam hier vóór den oorlog niet in
belangrijke mate voor, maar in de oorlogsjaren, zoo
van 19151919, viel er in de vlasserijen grof geld te
verdienen ook de smokkelhandel in vlasproducten
bloeide zoodat de zwingel-inrichtingen, etc in groo-
ten getale verrezen. Deze industrie scheen voor
Zeeuwsch-Vlaanderen veel te beloven, maar na den
oorlog, toen de winsten verminderden en er slechte
jaren met vrij groot verlies volgden, bleken deze jonge
ondernemingen nog te weinig weerstandsvermogen te
bezitten en moesten het, de een voor en de ander na,
tegen de economische misère afleggen. Zonder steun
zal deze nijverheid er wel weer niet boven op komen,
maar aangezien de werkloosheid zoo groot en het aan
tal arbeidskrachten in een vlasserij vrij belangrijk is,
wilde bovengenoemde commissie een poging wagen.
Ze klopte bij enkele gemeentebesturen aan en dat van
Axel was wel bereid tot medewerking. Een Raadslid
werd aangewezen, dat in die commissie namens het ge
meentebestuur zal zitting hebben.
Dat gaat dus den goeden kant uit.
Hetzelfde kan gezegd worden van de besluiten van
de gemeenteraden van Hoek en Terneuzen, die weer
in een geheel anderen vorm hun medewerking verleen
den, teneinde het aantal werkloozen te verminderen.
Daar zijn in die gemeenten, zooals wellicht in meer
dere plaatsen, personen, die wel naar Canada willen
emigreeren, maar die niet over voldoende contanten
beschikken, om hun voornemen tot uitvoering te kun
nen brengen. Eenig geld hebben emigranten toch altijd
noodig, niet alleen voor de reis, maar ook voor de
levensbehoeften in den allereersten tijd na aankomst
in Canada.
Welnu, de gemeenteraden van Hoek en Terneuzen
besloten aan enkele serieuze personen, van wie men
op goede gronden mag verwachten, dat zij in Canada
slagen zullen, een voorschot te verleenen voor een
zeker bedrag, dat deze emigranten noodig hebben (on
geveer 130.per persoon). Een besluit, dat zeker
toejuiching verdient. Alleen had de gemeenteraad van
Hoek de onkieschheid om de diverse personen in het
openbaar te bespreken. Wat voor zin heeft het, zou
ik willen vragen, om de doopceel van die menschen,
alleen, omdat ze emigreeren willen, in 't openbaar te
lichten?
De gemeenteraad van Oostburg hield een dergelijk
voorstel tot voorschot-verleening nog aan, omdat de
leden er nog niet zoo zeker van waren, dat voorschot
met interest zouden worden terugontvangen.
X
Een opmerkelijke Nieuwjaarsrede wil ik nu even
bespreken. De Burgemeester van Terneuzen wilde
zich in de Raadsvergadering van 3 Februari niet, zoo
als in Nieuwjaarsredevoeringen zoo dikwijls gebeurt,
verdiepen in het verleden, doch wilde liever enkele
perspectieven openen over de toekomst van het ste
deke. Hij raadde de verschillende politieke partijen
aan, deze punten van zijn program eens te bespreken
met de eventueele candidaten voor het Raadslid
maatschap.
De Neuzensche Burgemeester noemde o.a. op: uit
breiding van los- en laadplaatsen voor de binnenvaart,
verplaatsing van de vluchthaven, verbinding van het
daar liggend eiland met den vasten wal, uitbreiding
van los-, laad- en opslagplaatsen langs de beide ka
naaloevers tot Sas van Gent (waarvoor samenwerking
met het bestuur dezer gemeente noodig zal zijn) en
het meest gedurfde komt achteraan gedeelte
lijke overbrenging van het eindpunt der Maatschappij
„Zeeland uit Vlissingen naar Neuzen, teneinde een
directe en snelle verbinding te krijgen tusschen Brus
sel en Londen via Terneuzen.
Vooral het laatste plan opent inderdaad ongedachte
perspectieven voor het kleine Terneuzen. Een tus-
schenstation in het internationaal verkeer tusschen
Brussel en Londen! Moge er inderdaad, maar dan
niet alleen in de politieke partij-instanties te Neuzen,
ever gepraat worden!
X
Enkele maanden geleden schreef ik in deze rubriek
over de toekomst van den tuinbouw in West-Zeeuwsch-
Vlaanderen. Ik betoogde toen, dat men er in de eer
ste plaats op bedacht zal moeten zijn, te zorgen voor
het snel vervoeren van fruit en groenten naar Vlissin
gen, opdat ze in zoo versch mogelijken toestand daar
ter veiling arriveeren. Het kan natuurlijk ook zijn,
dat men zich voor den afzet der tuinbouwproducten
wenden zal tot België, maar daarvan is mij niets
bekend.
Nu hield dezer dagen te Hoek dus in Oostelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen de tuinbouwvereeniging hare
eerste algemeene vergadering. Uit de opgaven ter
vergadering bleek, dat er alleen in die gemeente thans
reeds 15 gemet land voor tuinbouw is ingericht, wat
zeer zeker al een belangrijke oppervlakte is.
De vergadering besloot te onderhandelen met de
