B9G6ELAA R*
ONS ZEELAND
13
station. uitgeleide doen. populair beambte.
we zien hem noode vetrekken. bonjour." Weg was
hij. Ik stond stil. Greep me aan lantaarnpaal vast. 't
Duizelde me „Allemaal naar 't station en toch niet
gaarne zijn vertrek zien." Zijn zij gek. of ben ik
het? Na Hofmann druppels en lange rustpoos tot be
daren gekomen. Herinnerde me nu een dergelijk ge
val, dat me eens in Bommersklonte overkwam. Groot
dorp, klein kerkje. Stond er naar te kijken en vroeg
'n voorbijganger opheldering. Die sprak paradoxaal-
wonderspreukig: „Als ze er allemaal ingaan, gaan ze
er allemaal niet in, maar nu ze er niet allemaal ingaan,
gaan ze er wel allemaal in". Toen kwam me dat te
staan op zes weken zenuwensanatoriumverpleging. Ben
er vandaag beter door gero1d. M'n hersenen worden
bepaald sterker, sinds ik appels eet.
3 Maart. Heden winterjas weer opgezocht voor de
ochtendwandeling. Wegen hier schandelijk verwaar
loosd. Trapte 'n paar maal op 'n plas en zakte er
door; zal ingezonden stuk schrijven. Breeduitstra mag
dan beweren, dat je in alle kleinere plaatsen in de
gaten loopt: 't kan toch nergens zoo erg zijn als hier.
4 Maart. Heden weer demi-saison. Kapper vertelde
me, dat we hier 'n grillig klimaat hadden. Neem 't op
zijn woord aan; ook van hem vernomen, dat er in
België taalstrijd was en dat ze in China stakingen den
kop indrukken, door stakers den kop af te rukken.
Radicaal, radicaal.... en censequent.
Eerst dachten ze, dat het vergif in de staarten zat,
knipten ze af; en nu ze vermoeden, dat het in 't hoofd
schuilt, wordt ook dat deel van 't lichaam gescheiden;
rare Chineezen. Overigens nog overal bloederigheid;
arm pacifisme; laat ons paraat blijven. Zal die con
clusie ten berde brengen op a.s. burgerwachtvergade
ring. Leuke avonden altijd. Uitgezonderd vorigen keer.
Toen bier gemorst op m'n rok en verloren met pan
doeren. Geloof dat Breeduitstra valsch speelt. Ze
moesten hem royeeren. Laatst toen we het allemaal
gloeiend eens waren, dat wij de Burgerwacht nog geen
eervolle begrafenis mochten geven, riep hij alleen:
„lijkenlucht!"
5 Maart. Op de soos heeft Krimp van Duimen ge
toast op de Zeeuwsch-Vlaamsche gemeente, waar ge
meentebestuur en veldwachter, ter gelegenheid uitbe
taling presentie-gelden, zich in gezellige reünie ver-
zaamden en als symbool van eenheid zich allen te goed
deden aan dezelfde spijzen en dranken. Innemende
menschen. Dr. Doorloop vroeg of het in Aardenburg
geweest was. „Daar eten ze elkaar op", schreeuwde
Breeduitstra met een banaler woord voor „eten". Mr.
Mierick vond het gewaagd om zoo kort op Philipland-
sche geval, zoo'n maaltijd te arrangeeren. Ook voor
beeld om in één avond op te maken, waar 'n jaar voor
gewerkt was, niet stichtend en dat vol-voeren van
veldwachter is eigenlijk voedsel geven aan praatjes
over poging tot omkoopen. Onzin! Je kunt overal
wel argwaan uit zuigen.
6 Maart. Opgeschrikt door tijding dat gemeente
archivaris, die als verzorger van drie oude zusters,
eere-lid van Heemschut is, een lichten aanval van
«DeMoriaan
Roosendaal
'EDA AMTWERPEfjJ;
'.C*/
n^iY-w"~iTiir^-/
beroerte heeft gekregen, omdat de stadhuis-bode hem
niet voorzichtig genoeg verteld heeft, dat te Nieuw
en St. Joosland een stoepsteen is gevonden, die een
onderschrift bleek te hebben. Onverantwoord! Dat ge
drag van die bode tenminste. Heel ons gewest is vol
van gemelde vondst.
Jhr. Verboendere had vernomen, naar hij zei, dat
het een oude molensteen was; hij vermoedde van een
molen afkomstig. Wie weet of ze bij dieper graven
den molen niet vinden. Zou best mee willen helpen,
al is Liesbeth dan ook bang, dat ik er een klap van
zou kunnen krijgen.
7 Maart. Kregen rekening van dokter Doorloop.
Liesbeth vond die veel te hoog. Was er wel bang voor!
Waren van 't najaar alen onder behandeling geweest
wegens bladderende neuzen en vervellende handen,
ontstaan door uitwendig gebruik van zeep-met-
cadeaux. Eerst de zeep, toen de dokter, later het
cadeau en nu de nota. Maak me sterk dat we voor
dat geld wel tien spinazie-hakborden hadden kunnen
koopen. Kan best zijn, dat ik 't Liesbeth nog eens
onder 't oog breng. Hoewel: „vrouwen zijn vrouwen.
en vrede is mannelijk", zou mijn vader zeggen. In
ieder geval zijn we beter af dan de familie Puck
Grootes, die den geheelen winter premie-cacao heb
ben gebruikt en nu aan steenpuisten en aderverkalkin
gen laboreeren en bovendien de zedelijke kwelling
doorstaan, dat zij misschien medegewerkt hebben,
iemand dakloos te maken.
8 Maart. Heb rekening aan dr. Doorloop betaald.
Niet overteld wat Liesbeth gezegd heeft, wel ter sprake
gebracht het geval der familie PuckGrootes. Dr.
Doorloop ontkende ten stelligste dat premie-cacao oor
zaak van genoemde verschijnselen was. Die kwalen
zaten in de familie; kwestie van erfelijke belasting;
een der voorvaderen heeft in bouwmaterialen gehan
deld. Kan waar zijn; ik denk er 't mijne van.
