[llWittl VLUtlttttfl
4
ONS ZEELAND
uigae de iinksche groep van smijten met het geld der
gemeente. Hij achtte het volkomen overbodig om
10.000 extra uit te geven voor nieuwbouw. B. en W.
wezen echter op de mogelijkheid, dat straks het ver
plichte zevende leerjaar zal worden ingevoerd. Dan
komt er een tekort aan ruimte en moet er toch ook
bijgebouwd worden. Bovendien is het zoo erg niet,
als er een lokaal der Openbare School leeg komt te
staan, want er is dringend gebrek aan een vergader
lokaliteit.
Zooals gezegd, is het voorstel tot nieuwbouw, en
wel met 5 tegen 2 stemmen, aangenomen. Men ziet
nu met groote belangstelling tegemoet, wat Gedepu
teerde Staten in dezen zullen doen, Zullen zij het
Raadsbesluit goedkeuren?
De moderne tijd doet veel schoonheid verloren gaan.
Hoe lang zullen we het bovenstaande markt-
taireeltje nog kunnen waarnemen?
In de jaarvergaderingen der afdeelingen van het
Groene Kruis wordt dezen winter op verzoek van
het Bestuur der Gewestelijke Organisatie, aan de orde
gesteld het onderwerp: „schoolartsen".
Zoo behandelde te Westkapelle de bekende Rönt-
gen-arts dr. Orbaan uit Middelburg, dit onderwerp.
In den breede toonde de spreker aan het groote nut
voor het kind, ook voor zijn later leven, van het insti
tuut der schoolartsen. Het is van veel beteekenis, als
het kind vóór zijn intrede in de school en verder op
geregelde tijden door een medicus wordt onderzocht.
De ouders zien zoo licht oogenschijnlijk kleine of
slecht waarneembare groote afwijkingen over het
hoofd. Maar de schoolarts, als hij zijn taak serieus
opvat, ziet ze en kan de ouders met het resultaat van
zijn onderzoek op de hoogte stellen.
Inderdaad is dit onderwerp van groot belang. Maar
het zal mij verbazend medevallen, als medici en
Groene Kruis de plattelandsbevolking en speciaal de
dorpsgemeenteraden van het nut van den schoolarts
kunnen overtuigen!
X
De autobuskwestie is hier de wereld nog niet uit.
Niet dat we hier zooveel autobussen rijk zijn. De
diensten MiddelburgVlissingen hebben elkaar een
paar jaar geleden dood weten te concurreeren. Van
Middelburg op Goes rijdt een aantal autobussen, maar
verder hebben we hier niet veel meer dan de diensten
MiddelburgZoutelande, MiddelburgVeere en Mid
delburgDomburg. Alleen op dit laatste traject is
sprake van een vinnige concurrentie en wel tusschen
,,De Nieuwe Onderneming" en de „Stoomtram Wal
cheren". Toen de aanvragen om concessie bij Ged.
Staten in behandeling waren, is door beide onderne
mingen luide eigen lof gezongen. Maar nu de uitspraak
van Ged. Staten bekend is geworden (beide diensten
kregen concessie, omdat Ged. Staten meenden, dat het
drukke vervoer op de lijn MiddelburgDomburg twee
diensten wettigde) is blijkbaar ,,De Nieuwe Onder
neming' daarover niet best te spreken. Ze wil graag
alleen zijn. En het schijnt wel, dat ze het gemeente
bestuur van Domburg aan haar kant heeft, want dit
college besloot van de beslissing van Ged. Staten in
hooger beroep te gaan.
Mij is wel eens gezegd, dat aan de autobussen van
„De Nieuwe Onderneming" te Domburg meer facili
teiten worden verleend dan aan die van de Stoomtram
Maatschappij. Als dit waar is, is dit zeker niet in den
haak. Er is toch hier slechts sprake van twee parti
culiere diensten, waarbij elke bevoorrechting uitge
sloten dient te zijn.
X
Ten slotte een praatje over sport, of, beter gezegd,
over de uitwassen der sport. Het is in Middelburg op
den voorlaatsten Zondag weer gebleken, dat de be
langen der sport niet door al haar beoefenaars gediend
worden.
Een troepje voetballers van een Tilburgsche club,
moest dien Zondag in Middelburg spelen. Maar dat
scheen niet te kunnen zonder dat flink aan Bacchus
werd geofferd en van een uitbundigheid blijk gegeven,
die de rustige burgers in erge mate hinderde.
Als men dergelijke kerels ziet en hoort, wordt het
wel wat moeilijk, om nog langer te gelooven aan den
veredelenden invloed, die er van de sport uitgaat.
De A.
■M i
De lente, over land, boer en arbei
der; een aanwinst voor Sluis; Phi
lippine in consternatie; over
onszelf.
De lente is daar! Zonneke doet haar uiterste best.
Musch en merel hebben luidruchtig gespot met de
luttele" nukken van Maartmaand en bespotten thans,
op voorhand, zoo zotteling-weg, de eventueele grillen
van April. De Zeeuwsch-Vlaamsche boer, in den
klaren morgen staande op z n akker, waar de kostbare
greenheid allerwege te voorschijn springt, smakt met
de tong tegen het verhemelte als proefde hij iets heel
delicaats in de versche lucht en mompelt daarbij, met
