m\m EN PCEDEb
Echte Zeeuwsche Boterbabbelaars
J. B. DIESCH'
Boschviooltjes.
6
besloten met de verloting van enkele voorwerpen onder
de cursisten. Reeds waren in den vooravond op deze
wijze een paar prijzen toegekend aan de ongehuwde
cursisten. Toen echter het lot zou beslissen wie onder
de gehuwde cursisten een prijs zou ontvangen.
deed de politie een inval. Op strengen toon stelde zij
aan Zuster Jansen eenige vragen, waarna de aanwe
zigen gelast werden het kerkgebouw te verlaten, ten
einde de „overtreedster" rustig te kunnen ..verhooren".
Zuster Jansen weigerde nadrukkelijk met de politie
dienaren (er waren er twee) alleen te blijven. Tenslotte
kwam het zoo ver, dat Zuster Jansen, als verdacht
van een ernstige overtreding der loterijwet, naar
de kazerne geleid werd. Tot groots verontwaardiging
van gansch Philippine.
Waar Zuster Jansen's gering vergrijp natuurlijk ge
heel te goeder trouw gebeurde, wordt het optreden
der betrokken marechaussée's ten zeerste gelaakt.
X
Naar wij uit een der Zeeuwsche bladen vernamen,
verkondigde onlangs het Vlaamsch-Nationalistisch
weekblad „Vlaanderen", dat op het oogenblik door de
agenten van het „Comité de politique nationale" gepro
beerd wordt, onder „voorspiegeling van allerlei voor
deden, economische en andere" (wegenverbetering)
ons, Zseuwsch-Vlamingen, te verlokken, zich te doen
hcoren als zijnde vóór samensmelting met België.
Een annexicnistische actie dus.
Daar het Zeeuwsche blad dit bericht echter niet erg
vertrouwde, verzocht het aan een zijner correspon-
derten, of iemand anders uit Zeeuwsch-Vlaanderen,
cm nadere inlichtingen er over.
Van uit Sas van Gent werd dit nieuws dan ook geest-
driftig-verontwaardigd gelogen straft.
Nu heben enkele niet-Zeeuwsch-Vlamingen in mijn
nabijheid hun verwondering uitgesproken over het feit,
dat slechts één Zesuwsch-Vlaamschs stem is opgestaan
tegen de bewering van het weekblad „Vlaanderen".
Verder verwijzend naar het annexatiejaar 1919 en onze
„zwijgende houding" ten opzichte van het verworpen
verdrag, vroegen zij mijhoe komen de Zeeuwsch-
Vlamingen de laatste zes, zeven jaren toch zoo stil,
zoo in-zich-zelf gekeerd?
Ik wil hen hier antwoorden.
Ik geloof, dat in het Zeeuwsch-Vlaanderen van heden
eerst bij allerhoogste spanning het moment van '19
herboren zou kunnen worden, het moment van .den
hartstochtelijk uitgestooten schreeuw: „Zeeuwsch-
Vlaanderen: Nederland!"
Want men vergete niet, dat tijdens de annexatie
beweging de donder der kanonnen ternauwernood had
opgehouden en de lucht over Europa toen nog als het
ware zwaar geladen hing met nerveusiteit. De geest
der oorlogsjaren had den Zesuwsch-Vlaamschen volks
aard lang niet onaangetast gelaten: onze oude kalmte
was weg.
Toen nu in '19 het Belgische annexisme begeerig de
handen uitstrekte naar ons, sprongen wij, opeens heftig
geprikkeld, als één man recht en kreten: „Blijf af!"
1919 is voorbij. We beleven 1927. We zijn weer ons
zelf geworden. Onze „stilte", „ons-in-zich-zelf-gekeerd-
ONS ZEELAND
zijn", dat is onze herwonnen kalmte. Maar al maken
onze kelen niet zoo spoedig gerucht meer, wij blijven
wat wij altijd geweest zijn: Nederlanders van het échte,
réchte ras. v. d. E.
Langs de lange Zeeuwsche dijken
waar de boerenwagens gaan,
staan ze, nederig-eenvoudig,
trekken onweerstaanbaar aan.
Eerste warme zonnestralen
spelen zacht er over heen,
doen de blauwe vlakken schijnen
als de mooiste edelsteen.
Boschviooltjes, blauwe waarheid,
welke ziel verstaat U niet?
Talloos zijn de lieve diensten,
die gij aan de menschen biedt.
Als het zilverwitte maanlicht
alles tot een sprookje maakt
en bij 'n tweetal jonge menschjes
lenteliefde stil ontwaakt,
is het blauwe boschbouquetje,
dat een bruidscorsage lijkt,
'n zwijgende bekentenis, die
op een meisjesmantel prijkt.
Kinders van de armste armen
héél van ginder uit de stad,
hebben aan die blauwe bundels
gratis verkoopwaar gehad.
Met den klerk naar zijn bureaustoel,
meisje naar haar atelier,
onderwijzer naar zijn klasse,
gaat zoo'n dijkjuweeltje mee.
Op de tafel naast het ziekbed
staat de eerste lentegroet,
die een licht'loos menschenleven
hevig weer verlangen doet.
Voor hen, wie het zwakke leven
nimmer meer een lente brengt
is dat geurend-blauwe tuiltje
iets dat Hoop op Leven schenkt.
WILLEM TELL II.
MET GOUD BEKROOND
Alleen echt met het merk J. D.
CHOCOLATERIE „IN DEN ZOETEN INVAL"
LANGE BURG C 110 MIDDELBURG
Bestellingen boven f 2.50 franco
Heeren Winkeliers vraagt prijsopgave en monsters
