BICCEIMR*
„Ons Zeeland" verhalen
Het Blinde Darmpje
ONS ZEELAND
11
anders van plan geweest, maar enfin, er komt nog
wel eens 'n spreker.
31 Maart. Laatste dag der maand; eerste dag der
schoonmaak; eerste beter als het laatste. Salaris af
gestaan, schoonmaak behouden. Barricades van huis
raad. Staat van be'eg afgekondigd. Val van de eene
hinderlaag in de andere. Ik hoor geen goed woord
meer. Begin nu te begrijpen dat zelfs Spaansche furie
afdeinsde voor Kenau van Hasselaar. Kinderen heb
ben geen leven. Ik beklaag ze. Ook ik word opge
jaagd als 'n stuk wild; door niemand beklaagd; veel
eigen schuld. De toestand van nerveuse hoogspanning,
vooral kritiek geworden door tragisch verhaal van
onze noodhulp, 'n Collega van haar, weduwe, geen
man, veel kinderen, weinig inkomsten, na lang zoeken
werkhuis gevonden en alda.are, met ladder en al, even
wicht verloren. Kleine hersenen licht gekrenkt en
ruggegraat 'n tikje beleedigd. Verpleging op kosten
van werkgever; loon gaat door. IJselijk! Gewaar
schuwde vrouw telt voor twaalf. Liesbeth is de trap
gaan boenen en ik loop als 'n vlieg met handen tegen
't plafond. Weet niet of al die voorzorgen zullen hel
pen. Heb als maar sombere voorgevoelens over die
werkster. Geloof bepaalt, dat ze op de een of andere
manier de hals nog bij ons breekt; ze ziet zóó bleek!
1 April. Ben onder de wol gebleven vandaag. Kon
me niet schelen wat Liesbeth zei. Geloof maar, dat ik
weet wat 1 April beteekent; heb leergeld betaald ge
durende de jaren van mijn bestaan en Mierick van
Peuteren zegt terecht, dat leergeld eigenwaarde geeft.
Met de werkster is het goed afgeloopen. Op bleek
heid kan je ook al niet meer aan, in deze dagen van
poudre de riz.
2 April. Hoorde heden, dat van Karnebeek een
opvolger heeft gekregen; dat is een steen van mijn
hart. Per saldo weet ik van 't buitenland alleen, hoe
goedkoop het er in den inflatie-tijd was. Vanavond
weer naar een politieke vergadering geweest. Enthou
siast redenaar. Wel iets te lang gesproken over gees
telijke waarden en aesthetisch voedsel. Om 't laatste
moest Krimp van Duimen lachen. ,,Je kunt het niet
prakken", zei-ie. De spreker bleek 'n menschenken-
ner; wist kwaliteiten van zijn auditorium te waardee-
ren; voortdurend keek hij naar mij. Ik zal dien man
stemmen!
3 April. Gister bananen gekocht om heden Lies
beth te verrassen. Vanmorgen om geluiddempende
eigenschappen, Jossie op zoon vrucht getracteerd.
Liesbeth over de schil gevallen. Verrassing achter
gehouden.
4 April. Een dag geweest om nooit te vergeten.
Beppie kwam met haar rapport van school en toonde
dat aan Liesbeth en mij. 't Was zeer slecht; veel
„eenen". Bijschrift van onderwijzer leerde, dat ze
veel aanleg had om ,,te blijven zittten" wegens on
rustig karakter. Hoe kon dat nu. De leerkracht deed
'n warm beroep op ons. Beppie kón wel natuur
lijk maar ze wilde niet. Liesbeth luisterde eerst
naar dat beroep. Had met het kind te doen. Begreep
het verkeerde van dat medelijden en vroeg toen 't
stil was, op barschen toon, wat de schuldige dacht
te doen.
Daar holt me dat kind, met rapport in haar hand,
't huis uit, recht op den vijver aan. Vermoedde
tragedie. M'n hart stond stil en m'n vrouw vloog naar
buiten. Was niet noodig geweest. Beppie verdronk
alleen haar rapport en zong luidkeels: „Alle eendjes
zwemmen in 't water, falde-ralde-rire."
5 April. Naar politieke vergadering geweest. Door
wrocht betoog over waterwegen en staatkundige stel
sels. Een man voor me knikte steeds instemmend. Ik
deed dat ook af en toe; 't is bemoedigend voor den
spreker. Ditmaal niet goed geweest; speech te lang.
De man voor me snorkte en de zaal werd rumoerig.
Een kerel interrompeerde voortdurend, „levertraan",
en toen de voorzitter vroeg, wat hij ermee bedoelde,
zei-ie, dat 't zoo goed voor klieren was. Op 't laatst
wat 't alleen hilariteit en moest de bijeenkomst ge
schorst worden. Was bewogen met lot van den rede
naar; ik zal hem stemmen voor troostprijs.
door
SIBOLD S. SMEDING.
(Met vier penteekeningen van Toon van Dalen.)
Ate Draaisma en Henk Eygelmans studeerden bei
den te Leiden. Ate voor dokter, Henk was jurist. De
eerste kwam uit Sneek, waar zijn zuster Wietske bij
de oudelui achterbleef. Als gevolg van een Kerstmis
in Friesland doorgebracht, geraakten Henk en Wietske
verloofd.
die heeHjjkvan
ffeu.rensmaak.ea
wcbgoedkoop is
K.OFFIE„DE PAUW"
