ZEEUWEN kent ge Uw eigen Provincie VEREENIGINGSNIEUWS. De Zuid=Bevelanders in Zeist. Wij zullen de proef eens - op de som nemen - Over 2 weken begint in „ONSZEELAND" de Zeeuwsche Toren- Prijsvraag, waaraan al onze a'oonné's kunnen deelnemen GEEFT U DAAROM NOG HEDEN ALS ABONNÉ OP 14 ONS ZEELAND Ziehier dan Anneke's verhaal, dat onderbroken werd door perioden van zwijgen, die steeds langer werden en die voortdurend moeilijker te overwinnen waren, totdat „het" eruit was. Toen ik Ate voor 't eerst zag ik was toen negentien, raakte ik meteen zoo allerverschrikke lijkst verliefd op hem, maar ik durfde het natuurlijk niet te laten merken. Hij zag ook niets, kun je be grijpen. Hij was zoo groot en zoo flink en zoo sterk en hij bemoeide zich heelemaal niet met meisjes. Het waren z'n vrienden, nu ja, met rokken aan, maar dat was dan voor hem ook het eerige verschil.... En toen vatte ik een krankzinnig plan op. Heele nachten lag ik dien tijd wakker. al maar aan Ate te denken, aan z'n vriendelijke blauwe oogen en z'n stevigen handdruk, z'n leeuwenkop en z'n stoere body ik ging er slecht uitzien en kreeg toen eens een boek over ziekten en hun genezing in handen. en toen las ik daarin de verschijnselen van blindedarm ontsteking. en ik prentte deze goed in m'n hoofd enne.enne. Schuw keek Anneke onder haar lange wimpers naar haar oudere vriendin, die, eerst stom verwonderd, lang zamerhand begreep. Maar geen zweem van veroor deeling las zij in Wietske's oogen: slechts oneindige teederheid voor zooveel liefde en zooveel jeugdige dwaasheid. M'n kind, hoe heb je het kunnen doen! was het eenige wat Wietske zeide. Eenigen tijd later vertelde Anneke nog: Toen alles gebeurd was, kon ik me niet meer uitstaan. Ik verafschuwde mezelf en poogde Ate van me af te stooten met alle kracht die in me was; ik voelde mij onwaardig, een bedriegster. maar daar moet je nu net zoo'n koppige Fries voor hebben; toen moest ik met hem trouwen natuurlijk! En ik ben toch zoo zielsgelukkig met m'n stoeren grooten man. Onlangs trokken ,,de Zuid-Bevelanders" naar Zeist voor het geven van een Bevelandschen avond. Opgewacht door den wakkeren voorzitter van V. V. V. Zeist, den heer Figi, en zijn niet minder actieve mede bestuurders de heeren Mr. Claringbould, Dr. Holm en Dr. van Zanten, arriveerden de Zeeuwen om 5 uur te Utrecht, om direct per tram, waarin een wagen voor hen ge reserveerd was, door te reizen naar de „Stichtsche Lust- waranda". Reeds bij de ontvangst bleek, hoe alles in de puntjes was verzorgd. Trouwens ook uit het verdere verloop van het bezoek viel op te merken, dat de organisatie van 't een en ander in uitstekende handen was. In Zeist aangekomen, stonden de families, waar de leden van het gezelschap tijdelijk hun tenten zouden op slaan, deze reeds op te wachten. Van het eerste oogen- blik af, getroffen door de allerhartelijkste ontvangst, ge voelden de zangeressen en zangers zich thuis. Het con tact tusschen Utrecht en Zeeland, of liever tussehen Zeist en Goes was er al, voordat één nummer van het pro gramma gegeven was. Een mooie concertzaal, een tooneel met alle comfort, een volle zaal, wat kan men meer wenschen! En daar hebben de „Zuid-Bevelanders" gezongen en verteld van Zeeland, hebben gedemonstreerd, wat in Beveland leefde en leeft, hebben aandacht gevraagd en belangstelling gewekt voor de landen aan de Schelde- boorden, kortom hebben een brok Bevelandsch leven gebracht in het hart van ons land. En V. V. V., en publiek, en burgerij, ze hebben ge luisterd en genoten. Na afloop der uitvoering vereenigden de bestuursleden van V. V. V. Zeist met hun dames en de Bevelandsche boerinnetjes en boeren zich aan een schitterend souper. Hierbij was ook tegenwoordig de Burgemeester van Zeist, Mr. C. J. Baron Tuyl van Serooskerke, beschermheer van „Vreemdelingenverkeer" en warm voorstander en pleit bezorger daarvan. Den anderen morgen stonden om 10 uur de auto's ge reed en werd een prachtige rit gedaan door Zeist en omgeving: Soest, Soesterberg, Amersfoort, Doorn, Drie bergen, Rijzenburg, enz. In Driebergen wachtte het gezelschap nog een bijzonder aardige verrassing. De heer en mevrouw Rademaeker Schorer, die daar wonen en Ambachtsheer en Ambachtsvrouw van Kloe- tinge zijn, noodigden het gezelschap met het Bestuur van V. V. V. Zeist uit op hun buitenplaats, aan een lunch.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1927 | | pagina 14