Goed voe de Peeën.
Van eigen bodem
Zeeland en de Goedroensage
10
ONS ZEELAND
En ielken Zondagmirreg,
Zo tegen drieë,
Nog net voor 't koffiedrunken,
Dan koj' ze zieë;
Dan gungen ze wee loapen
D'r ouwe gank,
Dat deeën ze a jaeren,
Vee jaeren lank,
Som deur 'et kerkepadje
Ni Pier z'n peeën,
Dan wee 'es deur 't Biezeweegje,
En overoal eên;
Dan praatten ze te saemen
D'r ouwe sleur,
't Was juun en 't was petaten
Geregeld deur.
En noe was 't, volgens ulder,
Verschrikkelik,
Noe droagde 'et vier weken
Al an 'n stik;
't Was dag in dag uut mè
'n Groat gezucht,
En steeds kwam d'r gin vuultje
Nog an de lucht.
En noe, den lesten Zondag,
Twi wien lank,
Toen was 't in 't ouwe ploegje
Geklaeg van blank;
Merien ao mie z'n peeën
Geweldig pech,
En Pier z'n land was ard, man!
Nae as de weg.
Kees kreeg z'n bruune boanen
Nie in de grond,
En Klaes Klaes was d'n wiesten,
Die ieuw z'n mond;
Die keek, twint d'andre klaegden
's Achterom,
En 'n onweersbuu die jaegde
Ze noe gauw vrom.
En was de ploeg ok klesnat,
Nooit ontevreên!
Ze dochten blieë: zö'n buutje
Goed voe de peeën!
FERD1
door
A. M. WESSELS DOUW.
De Goedroen Sage het Middeneeuwsch Hoog-
duitsch Heldendicht, dat evenals het Nibelungenlied
tot de grootste letterkundige producten behoort is
oen der spannendste tafereelen uit de Middeleeuwen.
In het bizonder trekt dit Heldendicht ons Zeeuwen
aan, omdat een der belangrijkste fragmenten uit dit
drama, zich in Zeeland heeft afgespeeld, op het
Zeeuwsche eiland Wulpen, welk eiland in het jaar
1000 de tijd der Goedroen Sage reeds be
kend was.
Nu zoekt men het eiland tevergeefsch. Waar vroe
ger Wulpen, zich als een groote uitgestrektheid lands,
ver boven de zeespiegel verhief, waar eenmaal een tal
rijke en nijvere bevolking leefde en werkte; daar varen
nu de grootste en diepst geladen schepen.
Reeds lang is het door de zee verzwolgen 1 No
vember 1570 ging het ten onder maar de plaats
waar Wulpen eenmaal gelegen heeft, was en zal blij
ven een plaats van zeer groote beteekenis voor ons
Zeeuwsche Volk.
Wulpen was toenmaals gelegen ten Noorden van
het eiland Cadzand, daar waar nu de Wielingen zijn.
Eerst was het met Cadzand verbonden, doch de zeer
sterke stroom maakte er scheiding tusschen. Het was
een langwerpig eiland, dat van het Oosten naar het
Westen de grootste afmeting had. Het was 3 uur in
de lengte en 1 uur in de breedte gaans. Het was van
duinen voorzien en werd door de wateren der Wielin
gen bespoeld,
Zocals ik opmerkte was Wulpen met het land van
Cadzand verbonden. De Evangelie-predikers trokken
te voet, niet door poelen of moerassen, maar droog
voets naar Wulpen, om dit te kerstenen. Het was geen
onbelangrijk Zeeuwsch ei'and en bezat een zeer goede
haven. In 1040 kwam een Deensch opperhoofd, Osgod,
met 29 schepen in de Wulpensche haven aan, om zijn
vrouw af te halen die in Vlaanderen woonde. In 1190
was het echter een eiland geworden.
Verschillende bloeiende dorpen en kerken verrezen
op het eiland, welke onder het patronaatschap van de
St. Bavo van Gent ressorteerden.
Dat in 1096, in een tijd dat de kerken nog zoo
schaars waren en dus op aanzienlijke afstand van
elkaar lagen, reeds in een officieel stuk gesproken
wordt over de kerken van het eiland Wulpen een
brief van den Bisschop van Doornik, Radboud, van
14 September 1096, in het archief van Aardenburg
bewaard, bevestigd dit onomstootelijk bewijst dat
het toen een groote uitgestrektheid bezat met een tal
rijke bevolking.
Ook is het uit de archieven bekend, dat na de moord
op Karei den Goede, de graaf van Vlaanderen, een der
gearresteerde medeplichtigen Beukin Coterellus, een
touw wist te bemachtigen, zich langs dit touw naar
beneden liet glijden uit den toren waar hij gevangen
zat vluchtte, en zich schuil hield op Wulpen.
Op deze voor Zeeland historische plaats, speelde
zich dan ook af een fragment uit de schoone Goedroen
Sage. We willen deze Sage in verband met Wulpen
iets nader tot ons Zeeuwen brengen.
De Heldenzang Goedroen bestaat uit drie deelen.
In het eerste deel, dat met het tweede de inleiding
of voorspel van het geheele gedicht vormt wordt de ge
schiedenis geschilderd van Hagen, den Koning van
Eyerenland men houdt hiervoor het eiland Texel en
omgeving die met Hilde, een Indische prinses huwt.
Het tweede deel bevat de geschiedenis van hun doch
ter Hilde, die na veel voorvallen huwt met Hetel, den
Koning der Hegelingen, Met dit huwelijk begint het
derde deel.
