ÜÜSSB1ANCHE
VIRGINIA
Dezen LOOZEN (losse) SCHOORSTEENMANTEL
C. DE PLAA &Zn., Electro Timmerfabriek
Veersche weg T 235, Middelburg
ONS ZEELAND
13
CIGARETTES
„Weg met zulke gedachten", mompelde hij, een
flinke teug uit zijn glas nemend.
Gaston staarde stil vcor zich uit, met groote oogen,
die niets zagen. Zijn gedachten waren bij Angèle, die
door den dokter was opgegeven, tenzij
„O! God!" barstte hij plotseling uit, ,,dat vervloekte
geld! Moet men dan alles koopen, zelfs zijn geluk?!"
René trachtte hem te kalmeeren: „Kalm, kerel, mis
schien is er nog wel iemand die je wat leenen wil
Ongeduldig viel Gaston hem in de rede: „Leenen?
De menschen zijn nog al gul! Al mijn vrienden en
kennissen heb ik gevraagd, maar ze hadden zelf plot
seling zoo veel zorgen!"
„Ha!" lachte hij schamper, „dacht je, dat ik nog
iemand vragen zal?" en toen plotseling woest: „Nog
liever steel ik het!"
Hij had die woorden uitgeschreeuwd en de gasten
aan de tafeltjes om hen heen keken verwonderd op.
Sommigen lachten, anderen schudden het hoofd.
Na veel moeite gelukte het René zijn vriend tot kalmte
te brengen en hem te bewegen met hem mee te gaan,
de straat op, dan zou hij wel rustiger worden in de
koele avondlucht.
Buiten liepen zij een tijd lang naast elkaar voort,
zonder een woord te zeggen. Ieder had zijn eigen
gedachten.
Alles van vroeger kwam Gaston weer voor den geest.
Hoe hij Angèle als meisje van nauwe'ijks twintig jaar
had leeren kennen, hoe hij haar had liefgekregen.
Toen waren zij getrouwd en ondanks hun schamel
inkomen hadden zij zich overgelukkig gevoeld, Toen
was plotseling die zware slag gekomen. Angèle
werd ziek, zwaar ziek, tuberculose zeiden de doc
toren, alleen verandering van klimaat kon haar
nog redden.
Toen had de zon van hun geluk zich verscholen
achter grauwzwarte wolken van zorg en verdriet.
Zij werd voortdurend zwakker, lang zou het niet
meer kunnen duren. herhaaldelijk had hij den dok
ter gevraagd of er nu niets aan te doen was en altijd
weer had hij datzelfde lakonieke antwoord gekregen:
„Verandering van klimaat.
Maar daarvoor had hij immers geen geld! Altijd
weer dat geld, dat vervloekte geld, waar alles om
draaide!
René brak het zwijgen:
„Gaston, kop op, jongen," zei hij, hem op den
schouder kloppend. „Ga nu naar huis, naar je vrouw.
Morgen loop ik nog even aan".
Gaston was alleen, alleen met zijn gedachten. Diep
in zijn jas gedoken, stapte hij door, naar huis....
Plotseling schrok hij op, langs den trottoirband
stopte een groote luxe-auto. Onwillekeurig bleef hij
even staan en zag hoe een heer, in dikken pels, uit
stapte en een portefeuille te voorschijn haalde.
Gaston was dichterbij gekomen en hoorde den heer
nog juist tot den chauffeur zeggen: „het adres staat
er op, Johan". De chauffeur stak den brief in den
zak en geruischloos gleed de auto weg. De heer stond
nog een oogenblik stil, zijn portefeuille in de hand,
blijkbaar in gedachten.
Gaston werd het eensklaps vreemd te moede. Het
duizelde hem, alles scheen hem ineens zoo klein,
alleen die dikke portefeuille was groot, groot en dik,
vol bankbiljetten! Geld! Ja, geld, moest hij hebben
voor Angèle. die kerel had toch genoeg!.
Bliksemsnel schoten al die gedachten door zijn
hoofd.... toen sprong hij op den man toe en sloeg
hem met één slag neer.... nu had hij geld, Angèle
was gered!
Plotseling hoorde hij stemmen, heel dichtbij, voelde
een hand op zijn schouder, begreep dat hij gearres
teerd was.
Willoos liet hij zich meenemen, hoorde nog hoe hem
smalend werd nageroepen: „dief!"
is zonder eenige kosten te plaatsen in Logeer-,
Slaapkamers, Tuinhuizen, enz. en wordt II geleverd
in prima eikenhout
in de was geboend vanaf f 14.-
ook in Prima Lakverf vanaf f 10.-
Aanbevelend,
Fabrikanten van Tuinmeubels, Zonneblinden,
Keukenkasten, Schoorsteenmantels, enz. enz.
