mm*) EN PCEDEL5 De dertien klokken van Zierikzee. HET JOURNAAL VAN PHILEMON ZIJDEWIND 10 ONS ZEELAND ring, die hij z'n geheele leven met zich mee zal dragen. Hij had niet véél verwachtingen, maar zoo U heeft natuurlijk allen gelezen van de groote ramp, die het negenjarig kereltje Nico Lisser trof. De couranten stonden er immers vol van. Z'n ouders in één slag weggemaaid en ook het lieve vijfjarige zusje en hij, Nico, overgebleven met een geamputeerd beentje. Als je nu die regels eens overleest en je er in denkt, dan krijg je toch een wee gevoel op de plaats waar je tikkertje zit. Het geheele land heeft het meegevoeld, wat daar in één slag vernield werd door den ,,Gooischen moor denaar". En kwam er niet een schat van bloemen, fruit, speel goed voor Nico? Er was zelfs Vorstelijk bezoek. De lieve Koningin Moeder was bij zijn bedje. Haar goede moederlijke oogen, die zoo mild kunnen kijken, zullen Nico zeker goed gedaan hebben. O, kleine Nico, wat zal bij alle vreeselijke smart het leven je toch nog goed en mooi toelijken. Maar de dag zal komen, als je weg bent uit het ziekenhuis en je met je geamputeerde beentje in het volle leven terugkeert, dat je plotseling je gemis veel grooter gaat voelen, dat je naast al wat je mist aan liefde en koestering van je Ouders, aan gezelligheid in den omgang met vijfjarig zuske, aan je wilde jon gensspelen van gezonden knaap met twee sterke bee- nen, zal missen, zal zoeken, de warme sympathie van alle menschen, die je in die eerste weken zoo vertroe telden, de beloften die niet vervuld werden. En dan zal er ook in jouw hartje de groote ver bittering komen van den knaap, die evenals jij, bei z'n ouders moest missen.. Maar jouw ongeluk is groo ter. Want wat het voor een jongen van negen jaar moet zijn, om z'n geheele leven op één been voort te moeten gaan, is met geen pen te beschrijven. Ik hoop zoo innig voor jou, dat het mede-lijden lan ger duurt, dat ze zullen beseffen, allen, die zelf ge zonde, blije kinderen hebben, dat hier geen sympathie van eenige weken mag zijn en jij, arme, zwaarbeproef de kerel recht hebt op den steun, die je helpt om je jeugdjaren zonnig door te komen. Er worden zooveel vereenigingen gesticht, clubs ge vormd. Wie richt er een op, die zich ten doel stelt het medelijden met zwaar getroffenen te doen voort duren. Want ze zijn niet alleen geholpen door financieelen steun. Hartelijke woorden, kleine attenties, het bezorgen van gezellige vacantiedagen, verrassingen op feest dagen als Sint Nicolaas of Kerst, ziedaar, wat noodig is om hen het koesterende gevoel te geven, dat ze in hun groot leed niet alleen staan. E. B. B. Vergeetachtigheid is de moeder van de verzoening en. van de ondankbaarheid. De waarheid is naakt; om tegen haar te velde te kunnen trekken heeft de leugen een mantel noodig. E - r C >T-. Bijna viermaal honderd jaren hebben ze hun taak volbracht, altijd trouw en met z'n allen zongen ze bij dag en nacht, en toch, als ze konden spreken, zou men duidelijk verstaan: Heusch waar, achteraf bekeken, is het toch nog gauw gegaan. Als een rijtje oude mannen staan ze daar nu naast elkaar, de stadhuisbezoekers kijken er eerbiedig-zwijgend naar. Men brengt den artisten hulde, het orkest dat recipieert, simpel zijn de ceremonies, elke toespraak wordt geweerd. Weest gehuldigd, trouwe dertien, erven uit ons voorgeslacht, dank voor al de melodieën, die ge tot ons hebt gebracht. Bruidsmuziek hebt ge doen hooren met een lach en met een traan, droevig liet ge klaaggezangen door de bange uren gaan. Oorlog hebt ge droef bezongen, dooden hebt ge uitgeleid, vrede hebt ge uitgejubeld, nieuwe jaren ingewijd als we ze in die stadhuisgang zwijgend naast elkaar zien, hooren we ze confereeren (met wat fantasie misschien). Trouwe dertien, zeg ons even, wat ge thans wel constateert, heeft de menschheid in die eeuwen vrede bij- of afgeleerd? WILLEM TELL II. (Gecondenseerd extract) 17 Augustus. Vandaag Krimp van Duimen ontmoet. Hij stopte juist voor 'n straat waarin een kleedje ge klopt werd, omdat hij bang was dat-ie niezen moest, wat zoo slecht zou zijn voor z'n neus, die nog ge kromd is. Op kiesche wijze geïnformeerd naar zijn avontuur op de ferry-boot. Sherry-boot" verbeterde hij, 't Begin van het tochtje was zoo leuk geweest, verzekerde Krimp, maar 't was zijn ongeluk geworden, dat de ceremonie-meester 'n paar maal gezegd had: doe maar Vervolg op bladz. 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1927 | | pagina 10