Echte Zeeuwsche Boterbabbelaars
J. B. DIESCH'
Heeren Winkeliers vraagt prijsopgave en monsters
„Ons Zeeland" verhalen
De Egoïste
12
ONS ZEELAND
zullen dus vallen op Schelde of Noordzee en de mari
niers zullen ze uitdeelen."
Ik had nooit van zooiets gehoord en vroeg critisch:
,,Maar wat doen ze dan in België, waar ze geen oor
logsschepen hebben?"
,,In België hebben ze Waterloo," grinnikte de rak
ker, die zooals Breeduitstra zegt, zoo gevat wordt, als
een domme dief.
25 Augustus. Aan Breeduitstra gevraagd of hij met
me mee wilde naar de Middelburgsche ringrijderij.
„Scheer je weg," tierde die, „ga uit m'n oogen, of ik
vergrijp me aan je. Denk je dat ik naar zulke idioterie
sta te pierik-oogen. Praat me niet van ringsteken, of
ik wordt woest. Nog al 'n heele kunst. Zóó verblind
van liefde kan je niet wezen, of je hebt er dadelijk
een aan je vingers, 't Is bar en bar, dat zulke Enaks
kinderen zich daar nog in oefenen. Weet je niet welk
een verschrikkelijken vloek vader Cats op ringen ge
laden heeft?" Heb ontkennend geantwoord. „Luister
dan goed," voer hij voort, dan kan je het opzeggen,
zoodra je naar het ding blikt, dat aan je linkerhand
glinstert:
„Al draagt de aap een gouden ring,
Het blijft nochtans een leelijk ding."
De spreuk op mijn manchet genoteerd en alleen
naar ringrijderij geweest.
26 Augustus. Melk 'n cent duurder geworden. Ge
weten aan den Vlissingschen krijg. In dagen van oor
log loopen de prijzen altijd op. Liesbeth daar niet
mee tevreden. Ik moest den melkboer te lijf. Kwam
van een koude kermis thuis. Hij tikte aanhoudend
met z'n grooten rooden vinger op mijn borstzak en
schreeuwde: „Ja ziet u, meneertje, as wij eerst den
botanischen naam moeten leeren van den rommel dien
we verbouwen en dan de zoölogischen naam van de in
secten, die de zaak opvreten en vervolgens den chemi-
schen naam van de stoffen, die de insecten dooden,
dan snapt u toch zeker wel, dat er een is, die al die
geleerdheid betalen moet." Later bespeurd, dat ik die
uitverkorene was, al de sigaren in mijn koker waren
kapot.
27 Augustus. Met Wybo en Jossie naar 't Vlissing-
sche strand geweest. Ik in strandstoel en Jossie onder
Wybo's toezicht aan 't spelen. Duurde niet lang.
Wybo had 't land en Jossie 't water. Je kondt hem
wel wringen. Naar droger gedeelte ontboden. Toen
tranen. Om hem met zijn lot te verzoenen, ik om een
banaan uit. Zoeken bemoeilijkt door zand in 't oog.
Na half uur succes en terug. Werd in m'n gezicht uit
gelachen. 't Was namaak; er zat muziek in. Met z'n
allen leverancier opgezocht. Geld terug geëischt. Kon
'n pak slaag krijgen. Draag liever confectie. Wybo
schoot te hulp. Hooge woorden, 'n Heerschap met
niets anders aan dan een sigaar en 'n badpak, wilde
scheidsrechteren, maar Wybo die als voetballer weet,
hoe hij zulke varkens moet wasschen, riep: „Neem de
beenen, of ik schop je in zee terug, kwal!" Wegens
volksoploop afgedeinsd. Jossie nog getracteerd op
ezeltje-rijden. Vond dat heerlijk, maar was in minder
dan geen tijd aan 't vechten met den eigenaar. Hij
kon niet uitstaan, dat deze man de lieve dieren voor
ezel uitschold. Nobel kereltje! Toen de proviand op-
gepiknikt was, voldaan huiswaarts. Kwamen gebruind
boven water, daar de zon geschenen had vandaag.
Fotograven namen er kieken van, (van de zon n.l.)
28 Augustus. Telegram van tante Sjarlotje gehad.
„Beppie komt morgen terug. Bang voor den hond."
Groote verslagenheid. Zondag bedorven. Begrijpen
met ons allen er niets van. Thuis is ze nergens
bang voor.
29 Augustus. Beppie thuis gekomen. Weerzien niet
zoo vroolijk als afscheid; eenigszins gedrukt. Terstond
geïnformeerd naar haar raadselachtige vrees. Groote
verbazing. Vertelde haar wat tante geseind had. Ze
schaterlachte. „Tante was bang voor den hond, omdat
ik niet bang voor hem, maar hij bang voor mij werd."
30 Augustus, 't Lijkt de witte week wel! Op de
soos kregen we wéér 'n melkpraatje. Men verklaarde
den Zeeuwsch-Vlaamscben-waterleiding-tegenzin uit
het feit, dat 'de menschen daar bang waren, dat de
boeren hun melk in prijs zouden verhoogen, indien ze
het water zoo duur moesten betalen. Het nut der melk
werd n.l. door mr. Mierick ontkend. „In hooger regi
onen was ook de melk weg," spotte die flauw. Breed
uitstra bestreed hem heftig. De naam melkweg was
juist gekozen, omdat het daar overvloeide van die
vloeistof. „Waarom stuurt de K. L. M. dan haar avia-
teurs er niet op af?" wierp mr. Mierick tegen. „Kan
onmogelijk," bezwoer Breeduitstra, „de propellers zou
den vol met boter raken." Zoo is 't ook!
MET ÖOUD BEKROOND
Alleen echt met het merk J. D.
CHOCOLATERIE „IN DEN ZOETEN INVAL"
LANGE BURG C 110 MIDDELBURG
Bestellingen boven f 2.50 franco
door
ELSA KAISER.
Ze lag op haar knieën, haar tenger lijfje, in een
strak zwart satijn japonnetje, met groote gouden
sterren versierd, lief-verleidelijk.
Meestal lag ze zoo, op dikke zachte kussens, som
tijds zat ze op haar hurken, de mooie ronde blanke
armen om de knieën.
Haar geliefkoosde plek, haar geliefkoosde houding.
Het zwarte krullende haar, gebobbed, stond dik rond
haar ovaal, mat getint gezichtje. Ze had groote pein
zende grijze oogen, kuiltjes in haar wangen, mooie
slanke beenen, die iedereen en zijzelf graag zag. Ze
danste als een vlinder, haar frêle lichaampje geleek
een veertje, zoo rankte ze weg op meêsleepende maten
van zoete muziek.
