ONS ZEELAND
4
De heer A. Hubregtse te Ellemeet, was
1 Sept, 25 jaren in dienst der posterijen.
De dag ging niet onopgemerkt voor den
jubilaris voorbij.
Vlissingen; een woekeraar; de ge
rekte kwestie; Walchersche lees
ten; wie gaat vliegen?
De Vlissingsche burgemeester heeft in de laatste ver
gadering, die de oude gemeenteraad hield, een overzicht
van het wel en wee der stad in de laatste vier jaren
gegeven. Hij meende, dat de gevolgen van den wereld
oorlog voor Vlissingen zijn geliquideerd en dat nu een
periode van rustigen vooruitgang voor de deur staat.
De werkzaamheden voor de havenverbetering worden
krachtig voortgezet. Een bunkerstation der steenkolen
Handelsvereeniging is geopend. De bevolking der stad is
nu weer iets stijgende. De verkeerswegen worden veel
verbeterd. Een belangrijke verbindingsweg tusschen de
nieuwe buitenhaven en den rijksweg te Nieuw en St.
Joosland is toegezegd. Het badbedrijf gaat geleidelijk
vooruit. Er wordt veel gebouwd. De torpedo- en onder
zeedienst ging verloren, de matrozenopleiding kwam er
voor in de plaats. De infanterie vertrok, de kustartillerie
verving ze. De nieuwe R. H. B. S. werd in gebruik ge
nomen. Het Belgisch Loodswezen bleef voor Vlissingen
behouden. De Nedpam is in anderen vorm herleefd. Bij
den reinigingsdienst is autotractie ingevoerd.
Een nieuwe aanlegplaats voor de provinciale booten is
bijna gereed. Alleen de Maatschappij Zeeland blijft een
zorgenkind. Zoo moet er altijd iets aan het geluk ont
breken
De burgemeester had in dit verband ook nog wel mogen
wijzen op de vrij hooge en zelfs nu nog een weinig ver
hoogde gemeentelijke belastingen. Hij liep daarover wel
wat luchtigjes heen. Wel herinnerde hij er aan, dat de
ziekenhuiskwestie nog altijd hangende is en wacht op een
beslissing in hoogste instantie,
Vlissingen heeft dit mag gerust hier getuigd wor
den -een burgemeester, die hart voor zijn stad heeft,
die er zich met voorbeeldige toewijding aan geeft.
De complimenteuze woorden namens de wethouders en
de raadsleden tot hem gericht, waren dan ook wel
verdiend.
X
Zijn er jongelui, die nog dezen of anders in den volgen-
Het Bestuur van „Vlissingen Vooruit".
den zomer te Vrouwenpolder in de duinen bij Oranjezon
willen kampeeren, dan moeten ze oppassen niet in relatie
te treden met zekeren A. D., die blijkbaar gaarne aan
kampeerclubs groenten en aardappelen tegen woeker
prijzen levert.
Ongelukkigerwijze kreeg een club meisjes uit Rotterdam
ook relatie met hen. En tot welke gevolgen dat leidde,
bleek tijdens de zitting der Middelburgsche Rechtbank
van 30 Augustus j.l.
Toen de leidster van het kamp er erg in kreeg, dat
de gevraagde prijzen veel te hoog waren, zei ze D. de
klandizie op. Deze is toen met bedreigingen begonnen.
Met een sikkel in de hand voor haar staande, dreigde
hij het kampgebouw te zullen vernielen, wanneer men
hem de levering en het bagagevervoer niet gunde.
Geen wonder, dat de Officier van Justitie tegen dit
heerschap 14 dagen gevangenisstraf eischte. 't Is te hopen,
dat zulk een straf afschrikwekkend moge werken en
dat het kampeeren in het mooie Walcheren er niet
onder lijdt.
X
De abattoir-kwestie neemt in Middelburg en Vlissingen
geen groote afmetingen aan. Eigenlijk kan niet eens van
een kwestie gesproken worden.
Een commissie van deskundigen had uitgemaakt, dat
een gemeenschappelijk abattoir voor Vlissingen en Mid
delburg mogelijk was. Ze wees tevens de meest geschikte
plaat aan, n.l. een terrein, dicht bij Middelburg, op 't ge
bied van Koudekerke, thans in gebruik als volkstuintjes.
De gemeenteraad van Middelburg ging daarmee accoord,
maar wie verwacht zou hebben, dat Vlissingen met ge
wichtige bezwaren zou komen aandragen, heeft het mis
gehad.
Er was slechts één enkel raadslid, dat bezwaren op
perde. Volgens den heer Polderman had men de slagers,
de menschen van de practijk, om advies moeten vragen
en niet de theoretici. Het was beter geweest in Vlissingen
een eenvoudige slachtplaats te bouwen.
Maar de burgemeester wees er zeer terecht op, dat
de beide gemeenteraden zich vooraf verbonden hadden,
zich bij een arbitrale uitspraak neer te leggen. Natuurlijk
komen de definitieve plannen nog in de beide raden, maar
een principieele weigering geven kan niet meer.
Er zal dus straks wel een gemeenschappelijk abattoir
voor Vlissingen en Middelburg komen. Kan dit voorbeeld
ook niet worden nagevolgd, om de ziekenhuis-kwestie,
die nog altijd hangt, op die manier uit de wereld te
helpen?
