HET JOURNAAL
VAN PHILEMON ZIJDEWIND
10
ONS ZEELAND
Groote lus-strikken op de heup, rokken van achte
ren langer dan van voren, franjes, stijljurken, volants,
bloemtak-garneeringen op schouder, afhangend als een
suivez-moi, schouderbandjes van strass, boléro's, zie
daar, mijne dames, wat me het meest opviel.
In een volgend nummer hoop ik u nog eenige mo
dellen te beschrijven. E. B. B.
(Gecondenseerd extract)
7 September. Warm dagje. Strooien hoed opge
zocht. Vond dien op den zolder. Er zaten muizen
nesten met nooddeuren in. Komt van den natten
zomer. Enfin, bij een strandhotel- en pensionhouder
vergeleken, bof ik nog; die hebben muizennesten in
hun hoofd. Met Breeduitstra een straatje om gewan
deld. Altijd interessant nieuws weet die man. Ver
telde me in vertrouwen, dat de Fratellini's een geluks
telegram gezonden hebben aan Beelaerts van Blokland
te Genève. Slechts twee privaatlessen van het trio
genoten en nu reeds zoo'n succes op de Volkenbonds
vergadering. Eert meesters zoowel als leerling. Moe
hebben ze zich geapplaudiseerd, die diplomaten en
gezanten, toen onze minister in zijn voordracht droog
weg zij, dat Staten de verplichting hebben, om de be
loften, in hun verdragen aangegaan, na te komen.
Humor van 't hoogste gehalte, 't Meest werd nog be
wonderd de komische kracht van de overweldigende,
strakke ernst, waarmee deze opvatting-om-te-schate-
teren uitgesproken werd. 't Ging zelfs zoo natuurlijk,
dat de Engelsche deputatie, het serieus opnam en er
een beleediging van Engeland in hoorde. Goed zoo
Beelaerts! Hollands naam moet weerklinken. In
Bologna verbeterden onze rivierwatermeisjes 't zwem-
record en het zwamrecord onze gemeenteraadsche
spraakwatermanneti, is onaantastbaar.
Breeduitstra's stem beefde van aandoening.
„Nu nog, zei ik, ,,een vlucht over den Atlantischen
Oceaan."
Breeduitstra drukte me bewogen de hand. ,,Ja,"
riep hij enthousiast, „en dan op z'n Duitsch; met mu
ziek, speechen en lauwerkransen in Scheveningen op
stijgen en bij de Noordzee terugkeeren, wegens 'n
smerig luchtje, dat de Bildt profeteert."
In plechtige stilte zijn we huiswaarts gekeerd.
8 September. Ben donateur geworden van de ver-
eeniging tot propageering van malaria-bestrijding door
de bevolking. Had er eerst niet veel ooren naar. Wat
zal het nu geven. Kan 'n handjevol leeken tegen 'n
georganiseerd doktoren-korps op? Maar Jhr. Verboen-
deren hield vol; hij werkt op provisie, zegt Breed
uitstra; ik geloof het niet „eendracht maakt macht"
beklemtoonde hij; „heeft het Serooskerksche muziek
korps, dat onder deze schoone spreuk strijdt, dan op
het Vlissingsche concours niet den achtsten prijs ge
wonnen
Dat argument sloeg door.
9 September. Las in mijn courant dat het ministerie
van Arbeid een schitterende vondst heeft gedaan. De
veiligheidswet zal uitgebreid worden tot de burger
huizen. Onder iedere trap moet 'n vangnet hangen;
verbandkisten dienen in ieder vertrek aanwezig te zijn
evenals reddingsboeien en opvouwbare booten nabij de
waterleidingkraan. Om al wat draait en bewegen kan,
zullen rasterwerken aangebracht worden op kosten der
bewoners, enz. Voor de controle denkt men een 10.000
beambten noodig te hebben, wat het werkloosheids
vraagstuk weer een flink eind oplost. Krimp van Dui
men leek er wel giftig om. Die beweerde, dat de ge-
heele geschiedenis uitgevonden was door een referen
daris met een talrijke familie, die op een noodlottigen
dag een slag van de wandkoffiemolen had gekregen
en nu malende was aan de kruiwagen-manie.
10 Septemer. Van Wyho gehoord, dat heden, vóór
350 jaar terug, Vader Cats in Brouwershaven het
levenslicht zag. Toen natuurlijk nog 'n klein knaapje,
later zoo'n groot dichter. Wonderlijk, al ligt het voor
de hand, dat er met zoo'n geboorteplaats- en zoo'n
familienaam, wel iets spiritueels uit iemand groeien
moet. Maakte plannen om terstond naar Brouwers
haven af te reizen, doch Wybo zei, dat dit laatste
een germanisme was, terwijl Liesbeth overhelde tot de
aanduining: idioterie. Ben daarop naar de openbare
leeszaal gewandeld om zijn complete werken te halen.
De juffrouw lachte me uit, daar ik geen handwagen
meegenomen had. Wilde toch iets doen; heb een
Catsie gekocht.
11 September. Jhr. Verboendere vroeg me vandaag
of ik werkend lid van „Malaria-bestrijding door de
bevolking" wilde worden of kunstlievend deelgenoot.
De laatsten betaalden meer en moesten bacillen ver
zamelingen aanleggen. Dat was me te duur en te
gevaarlijk. Ben werkend lid geworden en ontving toen
een keurig schildje met 't opschrift:
„Ziet ge muggen, lang van poot,
Aarzelt niet, maar sla ze dood."
12 September, 't Werkend lidmaatschap van den
malaria-bond is ook niet zonder gevaar. Je kunt nog
beter op tijgers jagen. Wat breekbaar in onze kamer
was is gesneuveld; de kinderen zitten in het kolenhok;
ik trok me terug in mijn appartementen; Liesbeth heeft
t mooie schildje in den vuilnisbak gedopeerd en de
muggen-Iang-van-poot leven nog.
13 September, 'n Ongeluksdag! Jossie is bij den
buurman-waar-we-goed-mee-zijn, aan het Lindberghje
spelen gegaan en kwam schreeuwende thuis. Hij had
van den tuinmuur, via een plank met groene zeep,
glijvluchten gemaakt. Pantalon bedorven, doch daar
schreide hij niet om; wel wegens de splinters. Later
kwam buurman. Niet om te informeeren naar den
patiënt. Schadevergoeding! Jossie had zijn zoontje
aangeraden, om met de stevigste paraplu, een para
chute-sprong uit den pereboom te maken. Zoon en
paraplu waren er leelijk aan toe. 't Steenen varken
van Jossie geslacht.
De worm wringt zich in bochten, als hij getrapt
wordt; de mensch wringt zich in bochten om trappen
te voorkomen.
