6
ONS ZEELAND
is zeker het rechtsgevoel van velen in Aardenburg,, maar
ook van buiten dit stadje, die aandachtig al het over deze
kwestie geschrevene lazen, bevredigd.
Zelfs een blad als de Standaard, dat gezwegen heeft,
zoolang Ged. Staten en Raad van State nog geen uit
spraak hadden gedaan, komt nu in een artikel, blijkbaar
van de hand van den heer H. Colijn, met een afkeuring
van hetgeen van R. K. zijde is misdreven. Het blad geeft
tevens den raad aan de A. R. Aardenburgsche kiezers,
om zich nóch aan A, noch aan B te verkoopen, maar ge
heel vrij te blijven.
Er wordt nu gestemd volgens de in April ingediende
candidatenlijsten. Vereenigen alle candidatenlijsten even
veel stemmen op zich als den eersten keer, dan is de
uitslag niet twijfelachtig, mits alle maatregelen ter voor
koming van fraude genomen worden. Aardenburg krijgt
dan voor vier jaren een Protestantsche meerderheid in
den Raad.
Opmerkelijk is, dat er nu (vanaf 6 September) geen
gemeenteraad in Aardenburg bestaat. De Burgemeester,
zonder wethouders en raad naast zich, kan zich nu Mus
solini in 't klein gevoelen.
X
Den eersten van deze maand is een dag, die in de ge
schiedenis van de fokkerij van het zware trekpaard in
Zeeuwsch-Vlaanderen niet spoedig vergeten zal worden.
Toen zijn n.l. de beroemde paarden uit den even be
roemden fokstal van Van Dixhoorn te Axel publiek ver
kocht. Er was voor dezen verkoop reusachtige belang
stelling, die echter niet kan goed maken het verlies, dat
de paardenfokkerij op dien dag geleden heeft.
In de laatste jaren der vorige eeuw, toen er op het ge
bied der paardenfokkerij nog pioniersarbeid te verrichten
viel, toen men eigenlijk nog zoo weinig belangstelling er
voor had, toen alle paarden, als ze geen in 't oog loopende
gebreken hadden, voor de boeren zoowat gelijk waren,
begon de heer Ph. J. van Dixhoorn in België acht beste
en uniforme merrieveulens te koopen, teneinde een goed-
belijnd, middelgroot trekpaard te fokken met zuiver been-
werk en goede gangen.
Van die acht paarden zijn er sommige beroemdge
worden. De grondslag is toen gelegd voor een paardenras
van het zware Belgische type, dat in binnen- en buiten
land bekend is geworden.
Teleurstellingen zijn de heer Van Dixhoorn niet be
spaard gebleven. Soms gingen de zaken goed en in 't
algemeen mag gezegd, dat, mede door zijn stal, de fok
kers veel meer dan vroeger hebben leeren zien, wat
nu eigenlijk een goed paard is. De economische omstan
digheden waren wel eens oorzaak, dat er malaise in de
fokkerij heerschte en verliezen niet uitbleven. Ze zijn
zelfs de reden., waarom de heer Van Dixhoorn zijn stoe
terij in Zeeland er aan geeft en in Vollenzeele (België) het
bedrijf voortzet.
Aan anderen, aan de jongere generatie, de taak, om de
fokkerij verder vooruit te brengen.
X
Hulst heeft vijf dagen feest gevierd ter eere van het
25-jarig bestaan van den kring Hulst van den Christ.
Boerenbond.
Daar was allereerst de landbouwtentoonstelling. Ze
werd geopend door den reizenden, sympathieken Minister
Kan. Z. Ex. sprak bijzonder complimenteuze woorden
aan 't adres van Zeeuwsch-Vlaanderen en de Zeeuwsch-
Vlamingen.
De minister noemde Zeeuwsch-Vlaanderen een land van
melk en honing. Het wekt gedachten op aan Egypte, een
geschenk van den Nijl.
En wat de Zeeuwsch-Vlamingen betreft, al waren ze
door stroomen, breeder dan Oceanen, van het overige deel
van ons land gescheiden, hun harten zouden even goed
Nederlandsch kloppen als nu!
Heel vriendelijk gezegd van den minister. Als nu in
Den Haag de harten ook zoo warm kloppen voor
Zeeuwsch-Vlaanderen, is de wederzijdsche verhouding
in orde
Wat de tentoonstelling betreft, ze liet heel duidelijk
zien, dat Zeeuwsch-Vlaanderen het land van den akker
bouw is. Op dit gebied waren vele en mooie inzendin
gen. Bijzonder in 't oog vallend waren die van ,,de Jonge
Boerenstand" te St. Jansteen en andere plaatsen.
Het is een verheugend teeken te zien, dat het onder
wijs aan de landbouwscholen en tal van cursussen bij de
jonge landbouwers rijke vruchten draagt. Van de proef
velden, door deze jonge boeren aangelegd, was veel in
gezonden.
De tuinbouw vormde ook een aardige afdeeling, die
bewees, dat er op dit gebied hier reeds meer tot stand
is gebracht, dan men zou vermoeden. Fraaie inzendingen
groenten en vruchten, bloemen, planten en heesters
waren te zien. Zelfs met het sorteeren en verpakken
van fruit naar de laatste eischen bleek men hier bekend
te zijn.
In het klooster van de paters Maristen was een buiten
gewoon interessante historische tentoonstelling onder
gebracht. Uit de afdeeling gebruiksvoorwerpen, en voor
werpen en geschriften betrekking hebbende op het gilde-
wezen bleek, dat er op dit gebied veel in Zeeuwsch-
Vlaanderen is en wordt bewaard.
Uit de afdeeling platen, kaarten, schilderijen, documen
ten en beelden kreeg men een indruk van den strijd,
die ook hier de eeuwen door tegen den waterwolf moest
worden gevoerd.
Jammer is het, dat zulk een verzameling niet bij elkaar
kan blijven. Na de sluiting der tentoonstelling gingen de
inzendingen weer her- en derwaarts, waardoor zulk een
overzicht van de geschiedenis van Oost-Zeeuwsch-Vlaan-
deren weer teloor ging.
Een ander deel van de Hulster feesten was de histo
rische optocht, voorstellende den intocht van Lodewijk
van Male, graaf van Vlaanderen, te Hulst op 16 Decem
ber 1350, alzoo afspelende in den tijd van de vrijmaking
der boeren.
Het heerlijke September weer werkte mee, om alles
schitterend te doen slagen. Honderden uit de omgeving
en ook uit België waren gekomen, om dit feest mee te
vieren. Het was ontzettend druk in het oude stadje
X
In Hoofdplaat kon de oude gemeenteraad het blijkbaar
niet al te best vinden met den burgemeester. Hij was
op de laatste vergadering niet aanwezig en kon dus ook
de Raadsleden aan 't eind der vierjarige periode niet
toespreken.
Maar dat was 't ergste niet. De Raad betreurde vooral
's burgemeesters absentie, omdat er nu niets komen kan
van behandeling van het havenplan.
De waarnemende burgemeester kon mededeelen, dat er
wel een plan was gemaakt, maar meer wist hij er niet
van. De secretaris verklaarde, dat de teekening niet op
het gemeentehuis was. ,,Dan heeft de burgemeester ze
in zijn zak", zei een der raadsleden.
Een ander raadslid vond, dat de raadsleden voor kwa
jongens werden gebruikt. Maar hoe men ook sputterde,
men kwam geen stap verder. Lachte de burgemeester
misschien in z'n vuistje? X. Y. Z.