8
ONS ZEELAND
jJHK»
Door de motorrijdersvereeniging „Non Sunday", is 1
een ster-rit naar Apeldoorn gehouden. Slechts één
Zeeuw nam aan deze rit deel, de heer C. de
Leeuw uit Kruiningen.
lichaam vrij is en rechtop. Parade-effecten zijn abso
luut onnoodig. Het meisje mag niet den minsten druk
uitoefenen op den rechterschouder of -arm van haar
danseur dit maakt zuiver evenwicht, en daardoor
gelijkmatig dansen onmogebjk. Indien men maar een
maal de juiste methode van houding te pakken heeft,
is het haast niet denkbaar, dat men uit den pas raakt
of, wat even erg is, gaat sleepen.
De beenen worden recht gehouden bij de moderne
dansen, niet stijf, maar ook vooral niet „bungelend"
om een gemeenzamen, maar raken term te gebruiken.
Te stijve beenen beduidt een gebrek aan soepelheid en
dit is het fataalste, wat den danser van tegenwoordig
kan overkomen. De hielen moeten vlak bij elkaar ge
houden worden, zoowel in vooruit- als achteruitgaande
beweging, zoodat de verschillende passen een geache
veerd karakter krijgen.
U zult wel weten, dat zij, die op de hielen plegen
te loopen, vaak betiteld worden als ganzen-marcheer-
ders. Als U eens een gans gadeslaat op weg naar
een vijver, dan zult U bemerken, hoe juist deze be
naming is. Een ganzenpas te hebben is voor een dan
ser minstens even fataal als een. houten been voor
een voetballer.
Bij een correcten gang en de juiste wijze van vast
houden, heeft een danser zijn partner bijna pal tegen
over zich en hij stuurt d.w.z. geeft de aanduiding
van de richting, waarin hij wenscht te gaan door
een lichte beweging van zijn lichaam, die te verge
lijken is met de wijze, waarop men een fiets bestuurt.
Hij duwt of sleept zijn dame niet, en ook mag hij haar
niet leiden, door zijn rechterarm te gebruiken. Het
gracieuse dansen bestaat voor het grootste deel hierin,
dat het meisje haar partner volgt, zonder dat deze
©enige uiterlijke beweging behoeft te maken buiten de
danspassen. Niets staat leelijker dan slecht sturen,
en geen danser, dien naam waardig, zal zijn stijl be-
derven door slordigheid in dit opzicht.
Ik ben nu gekomen tot een punt, dat van zeer groot
belang is voor beide partners. Noch „hij", noch „zij" 1
mag egoïstische zijn ten opzichte van de ander. Het
is verkeerd van den man, fantasie-passen te willen
maken tot ongenoegen van het meisje, dat ze mis
schien niet kent, en evenmin moet laatstgenoemde
figuren beproeven, die haar partner onbekend kunnen
zijn. Dat is één vorm van zelfzuchtigheid. Een andere
evenzeer verderfelijke, waarvoor „hij" speciaal ver
antwoordelijk gesteld moet worden, is dwars tegen an
dere paren in te gaan dansen, louter uit een zucht om
op te vallen. Laat ik in dit verband herinneren aan
een spreekwoord, dat nergens zoo goed van toepas
sing is, als in de danszaal: Wat gij niet wilt, dat U
geschiedt, doe dat ook aan een ander niet!
Volgende aflevering: „De Wals herleeft".
Heel veel heb ik u weer te vertellen van wat de mode
ons brengt, want naast de modellen, die ik voor u
cpgeteekerd heb, en die me getoond werden door het
groote Amsterdamsche buis, heb ik nu een reeks van
Fransche modellen te beschrijven, die ik in het Amstel
Hotel zag op een show van een groote Brusselsche
firma,
Het waren creaties van Lanvin, Chanel, Madeleine
et Madeleine. Eigenaardig is het, zulke verschillende
modellen bijeen te zien, gewezen te worden op dat
wat de verschillende Fransche huizen kenmerkt.
„C'est tout a fait Chanel", zegt Madame D„ de chef
van het huis, als ze me een robe laat zien van zwarte
ci êpe satin, dood simpel, maar van een onberispelijke
coupe, die als eenige garneering op de ondermouw vijf
in dof goud geborduurde banden heeft in den vorm
yan oen modernen schakel-armband. De rechtermouw
is glad.
Gedurfd! geraffineerd en apart!
Dus de vrouwen dragen het.
Een avondjurkje „jeune fille van Jeanne Lanvin
was heusch als een zoete droom.
Van witte crêpe satin was de onder-robe waar als
een zucht een feeënkleedje van witte crêpe Georgette
over heen viel, omrand met entre-deux van witte kraal
tjes, witte en zilveren pareltjes.
De knal-roode robe van crêpe Georgette, gecreëerd
door Madeleine et Madeleine, was eigenlijk "één dra
perie, die zich modelleerde om het lichaam. Rechts,
komend van uit den schouder en lang afhangend een
Grieksche draperie, links, in de taille een losse strik,
alles van dezelfde stof.
Een roode avondmantel van velours circé, bestemd
om bij deze robe gedragen te worden, had een breeden
kraag van zilver vos en was gevoerd met brokaat in
mosgroen en zilver.
Een schitterende tailleur van mosgroene velours de
soie was langs het geheele jaquette gegarneerd met
een tamelijk breeden rand van hermelijn.
Een mooie zwarte astrakan mantel met mouwen die
van de elleboog tot den pols in een ballon-vorm liepen,
had aan den omgeslagen en breed vallenden kraag een
