8
ONS ZEELAND
waar hun haat toch uit ontstond.
Weldra kon de baas iets grijpen.
blind van woede greep hij slecht
want hij viel. hij sloeg een flater
en kwam op een stoep terecht.
Nu was alles glad verloren,
kalmte, wagen, bloemkool, eer.
„Kiek Merien is!" riep een dienstmeid
en ze lachte luid en zeer.
Wapenstilstand werd gesloten
bij een handel-in-tabak,
want daar werd de hond gegrepen,
ingehaald door zijn kornak.
Waar de kat was heengevloden
bleef voorloopig onbekend,
mogelijk, dat hij wéér tachtig
stoepen verder was gerend.
WILLEM TELL II.
DE MODERNE DANS
door
SANTOS CASANI.
„The Teacher of Teachers."
Hoofdstuk IV.
HOE WORDT MEN EEN GOED
CHARLESTONNER
Het zou een groote fout zijn, te meenen, dat de
gemoderniseerde Charleston een stiefkind is. Integen
deel, de Char'eston wordt door meer menschen ge
leerd dan ©enige andere dans, en dat terecht, want
zooals hij tegenwoordig uitgevoerd wordt, is de Char
leston inderdaad een der aantrekkelijkste dansen.
Er was een tijd, dat de Charleston het uitsluitend
bezit der negers was, en een ieder, die weieens getuige
is geweest van het onstichtelijke schouwspel, dat wordt
opgeleverd door een neger, die een zijner eigen dan
sen interpreteert, zal gemakkelijk begrijpen, waarom
de Charleston in zijn origineels gedaante niet geduld
kon worden in de Europeesche danszalen.
De Charleston in gematigden vorm was echter een
succesvolle tooneeldans, een geliefd cabaretnummer,
maar dat slechts kon worden uitgevoerd door experts,
die aan de altijd nog vrij onstuimige bewegingen van
den Charleston door het gemak, waarmede zij hem
uitvoerden, een zekere mate van sierlijkheid wisten
te ver'eenen. Nog kalmer, werd de Charleston een
geschikte zoogenaamde demonstratie-dans" in de bal
zaal en daaruit is eindelijk de Charleston ontstaan,
zooals hij algemeen gedanst wordt en die zich in
korten tijd zoo'n ongelooflijke populariteit heeft ver
worven.
Zoo heeft de Charleston van tegenwoordig dus wei
nig meer gemeen met den origineelen onbeschaafden
negerdans, maar daarvoor hebben de dansleeraren dan
ook hard werk moeten verrichten, met als resultaat
de prachtige, rhythmisch vo'maakte, dans, die in de
laatste jaren aan het dansen in balzaal zoowel als
salon een groote attractie heeft verleend.
Onze moderne „Flat Charleston" laat geen plaats
voor de schoppende bewegingen van zijn voorgangers.
ATe overdrijving is verdwenen, de voeten worden plat
gehouden, en mogen bijna niet van den grond komen.
Een danser, die dezen regel veronachtzaamt, kenmerkt
zichzelf daardoor als ouderwetsch, en geen serieus
danser zal zich dit verwijt op den hals willen halen.
Het tempo van den tegenwoordigen Charleston is
precies hetzelfde als dat van den Fox-Trot: 48 maten
in een minuut. Het jachten der muziek, dat bij den
oorspronkelijken Charleston vereischt werd, is thans
niet meer noodig, maar wij hebben het rustige tempo
van den Fox-Trot er voor in de plaats gekregen.
Tegenwoordig worden de eerste en de derde tel van
elke maat geaccentueerd, en dit verleent den Charles
ton een zeer apart, kenmerkend, rhythme. Zijn figuren
zijn beperkt in aantal, maar geroutineerde dansers be
schikken over zes of zeven variaties, die alle zeer
bruikbaar ziin, en interessant om naar te zien.
Er ziin vijf regels voor den Charlestonner, vijf gou
den regels, wier al of niet in acht nemen het verschil
maken tusschen den stijl-Charlestonner en den knoei-
Charlestonner. Zij zijn niet lastig te onthouden en
eenmaal in het geheugen geprent, ook niet moeilijk in
acht te nemen.
De eerste regel is kort en krachtig Dans op de
zool van den voet. Het is logisch, dat het opgooien
der beenen daarbij onmogelijk wordt, en daarmede
tevens het ontstaan van elementen, die aan de popu
lariteit van den beschaafden Charleston slechts afbreuk
kunnen doen.
Regel twee is moeilijker in acht te nemen Druk
eiken tel van elke maat afzonderlijk uit. Elke maat
heeft vier tellen, en voor eiken tel bestaat er een
speciale beweging. Door het rhythme van den Char
leston is „pompen", d.i. de familiare vakterm voor het
willekeurig rekken en verkorten der maten, niet mo
gelijk, maar hoe dikwijls ziet men niet, dat de passen
geheel tegen de maat in verricht worden. Dit is een
slordigheid, die bij het dansen tot allen prijs vermeden
moet worden.
Regel drie Gedurende twee tellen van de maat
moet het lichaamsgewicht op het rechter-, en geduren
de de andere twee tellen op het linkerbeen rusten. Dit
is heel gemakkelijk te bereiken, b.v. door te oefenen
een, rechts, twee, links, drie, rechts, vier, links, en
als hij dit eenmaal beheerscht, is de would-be Char
lestonner op weg een goede dito te worden.
De vierde regel is een uitbreiding van de vorige
Het accent moet vallen op de eerste en de derde tel
van e'ke maat, We oeferen weer een-strek, twee-
buig, drie-strek, vier-buig. Het is werkelijk heel een
voudig en met een weinig oefening gemakkelijk te
leeren.
De laatste der gouden regels is een regel, die van
toepassing is op alle dansen, maar op den Charles
ton voor alles Niet overdrijven. Overdrijving is de
laatste toevlucht van den slechten danser, die zijn
gebrek aan techniek tracht te verbergen door de pas
sen te camoufleeren in overdreven bewegingen. Juist
de rhythmische beweging en de rustige onopvallende
passen maken den Charleston tot een der beste van
onze moderne dansen.
Volgende aflevering „Heerscht de Fox-Trot al
machtig
