GEB!!* BOER,
ONS ZEELAND
13
post van negen uur, was dit briefje gekomen, koud,
nuchter en zakelijk.
Zonder haar te hooren, hadden ze haar ontslagen
Een bitter lachje speelde om haar mond. Dat was
wel het laatste, wat ze van den jongen meneer van
der Does verwacht had Reeds direct toen hij zijn
intrede op het kantoor had gedaan, had hij op haar
een sympathieken indruk gemaakt, zij vond hem het
type van een eerlijken, ridderlijken jongen, iemand, die
streng, doch rechtvaardig moest zijn. En hoe had ze
zich in hem vergist. Zonder vorm van proces was ze
op straat gezet, alleen op grond van lasterpraatjes
van Daande's Want dat deze haar ontslag had be
werkstel igd, stond voor Gerda vast! En meer nog, dan
het verlies van haar betrekking, hoe vreeselijk dat ook
voer haar was, schrijnde in haar hart het besef, dat
haar held, de jonge van der Does, van zijn voetstuk
gevallen was, dat hij was als alle anderen, heulend
met de grooten, minachtend de kleinen....
En een traan rolde op haar gevouwen handen, toen
ze aan haar moedertje dacht, die ver van haar van
daan in een klein provinciestadje woonde, die afhing,
van wat Gerda haar iedere maand stuurde. Slechts
één maand salaris zou ze nog ontvangen, en dan.
Maar ze besloot voorloopig niets aan haar moedertje
te schrijven. Links en rechts zou ze solliciteeren, mis
schien had ze geluk En ook met St. Nicolaas zou
haar moedertje niets missen. Haar pakje zou ze
krijgen, al moest ze er zelf honger voor lijden.
Juist had de middagpakketpost op den vijfden
December voor Gerda een pakje gebracht een
pakje, dat haar moeder ondanks alles ieder jaar zond,
en dat dit jaar, behalve een hartelijk, liefdevol briefje,
een paar eigengebreide handschoenen en wat borst
plaat bevatte toen er opnieuw gebeld werd, en
Gerda nog juist gelegenheid had de tranen van ont
roering, die de woorden van haar moeder bij haar te
voorschijn hadden geroepen, weg te vegen, eer haar
hospita binnentrad en haar een brief toereikte, welke
een loopjongen gebracht had.
Onmiddellijk zag Gerda, dat de brief van de firma
van der Does Zoon afkomstig was. Haar hart bonsde
haar in de keel, toen zij het epistel openbrak. Zou.
zou men van gedachten veranderd zijn Gretig las
zij het korte briefje, doch het gaf geen antwoord op
haar vraag. Het bevatte alleen het verzoek, zich nog
even op het kantoor te willen vervoegen.
Haastig schoot Gerda haar mantel aan en zette haar
coquet, klein hoedje op. En zij legde den weg, waar
ze anders twintig minuten over deed, thans binnen
het kwartier af.
Hijgend trad zij het gebouw binnen en men zei haar,
dat de jongste chef haar wachtte. Toen zij met klop
pend hart het privé-kantoor binnentrad, zag ze al
dadelijk, dat het mis was Het ernstige, sombere ge
zicht van den heer van der Does Jr. wees erop, dat
haar een onaangename boodschap wachtte. Met wan
hoop in het hart trad zij nader en bleef toen aarzelend
staan.
Van der Does nam haar een oogenblik scherp op.
Dan, op een geopend boek wijzend, dat voor hem lag,
sprak hij met een scherpe intonatie in zijn stem
„Juffrouw Konings, ik heb een zeer ernstige grief
tegen U In deze boeken, welke steeds door U zijn
bijgehouden, is geknoeid! Bij de maandelijksche con
trole is dat gebleken. Er zijn cijfers veranderd en
eenige posten zijn niet ingeboekt Wat hebt U ter
uwer verontschuMiging aan te voeren?"
Doodsbleek en trillend op haar beenen keek Gerda
hem aan. Dan wierp zij een schichtigen blik in het
boek en zij zag hoe eenige getallen veranderd waren,
doch evens, dat dit niet door haar was gedaan En
als een flits ging het door haar hoofd, dat dit een laffe
wraakneming van Daandels moest zijn. Sprakeloos
stond ze daar, niet bij machte haar vermoeden te uiten.
Er verscheen een lachje op het gelaat van den jon
gen van der Does, een fijn glim'achje, en Gerda vroeg
zich verwonderd af, hoe zij dat glimlachje ooit sym-
Wijnkooperij
Opgericht 1795
VLAARDINGEN.
Oeneraal-vertegenwoor
digers van
Carré Perseval, Epernay
Edmond Dupuy Co.,
Cognac.
Red. Hackle Whisky,
Glasgow.
D. Leiden Ltd., Keulen.
Hofleveranciers van
Z. M. Koning Willem III
Zijne Keizerlijke, Konink
lijke Hoogheid Keizer
Frans Jozef
Z. M. den Koning van
Engeland
Leveranciers van
Z. K. H. den Prins van
Wales
Z. K. H. den Hertog van
York
Z. H. den Hertog van
Wellington
Z. H. den Hertog van
Manchester
The House of Lords, etc.
pathiek had kunnen vinden. Het was een beleedigend,
kleineerend lachje, en ze haatte hem op dit oogenblik.
„Ik kan uw zwijgen slechts op één wijze uitleggen,
mejuffrouw',, vervolgde zijn ijskoude stem. „En ik ken
slechts één straf voor een dergelijk vergrijp." Met een
ruk stond hij op, en met een paar stappen stond hij
voor de sidderende Gerda. „Die straf is de volgende.
Luistert u goed U wordt mijn vrouwAlleen in
dat geval kunnen de falsificaties getolereerd worden!"
Toen, het beteuterd gezicht van Gerda tusschen zijn
handen nemend, en haar zachte lipjes kussend, fluis
terde hij „Klein, dom gansje, dacht je, dat ik niet
al lang gemerkt had, dat je van me hield. Al van den
eersten dag. Die cijfers veranderde ik! En ik wachtte
tot vandaag, omdat ik. Sint Nicolaas den besten
dag voor verrassingen vind
Het draaide Gerda voor de oogen. Doch twee krach
tige armen zorgden ervoor, dat ze veilig optwee
even stevige knieën terecht kwam
Muscat Frontii
