DAG m ONS ZEELAND 9 I. tij/ Een klok in de Brouwershavensche kerk uit 1604, afkomstig uit den vroegeren toren en geschonken door Jan van Borsselen. bescheiden speld of ander ornament in diamant, een kleine fijne voile, die even maar de oogen overscha duwd en zwart suède handschoenen Wanneer hier bij nog zwart zijden kousen met satijnen of suède schoentjes gedragen worden, dan is een volmaakte harmonie èn distinctie verkregen. De handschoen, die men dit seizoen prefereert als middagdracht, is de lange zwarte mousquetaire van suède, die de hand zulk een bizondere gratie verleent. Een platte tasch van antiloopleer in zwart of grijs behoort bij de middag-dracht, des avonds, bij het dan sen of in het theater worden kleine, geplooide taschjes gedragen van zwarte zijde, bezaaid met paillettes in zwart of staal. Als ik u nu nog vertel, dat ,,le Gardenia" van Isabey als parfum overheerlijk is en „Vers le jour" van Worth een niet minder zalige geur is, dan weet u weer hoe de Parijsche vrouw zich kleedt en parfumeert. E. B. B APRit;/ 23 November. Vandaag de kamer gehouden. Was onprettig. Gister naar den toondag te Goes geweest en kijkje genomen in het vlooien-theater. Zeer inte ressant, maar ik had 'n onrustigen nacht. Heden me verdienstelijk gemaakt door het schrijven van een brief naar het Carnegie-heldenfonds, ten behoeve van den struischen, doortastenden jongeling uit Zaamslag, die een ijzeren hekje van de rails haalde, vóór de tram passeerde had hij gewacht totdat dit vehikel voorbij was, dan zou 't best mogelijk geweest zijn, dat er 'n spijltje van verbogen was geraakt. 24 November. Kreeg uitnoodiging voor spoed- eischende vergadering van „Onze Vloot". Breeduitstra beweerde, dat de bijeenkomst was uitgeschreven om mij te royeeren als lid, als zijnde verdacht van anti militaristische neigingen. De onwaarschijnlijkheid lag duimen dik op dat praatje en 't bleek dan ook onge grond. Toch heb ik bij den aanvang der vergadering voor alle zekerheid, flink luid om een kogelfleschje geroepen aan den kellner. Majoor Heetemelk hield een rede over dreigende aftakeling bij de Marine. Zeer slecht te volgen. Begreep er alleen uit, dat men op 't punt staat om kruisers te schrappen en dat dit niet goed is. In de pauze aan een jonge luitenant gevraagd, waarom 't zoo gevaarlijk was, als ze die kruisers af schrapten. Die maakte het me spoedig duidelijk. In den loop der jaren zijn de kruisers zoo vaak geschil derd, dat er een dik verfpantser op zit, even hard als 't andere pantser wanneer ze nu plotseling aan 't schrappen gaan, verliest zoo'n schip de helft van zijn gevechtswaarde. Dat kon ik me indenken en daaiom heb ik op 't eind van de vergadering voorgesteld, dat men minister Lambooy zou verzoeken, bij wijze van compromis, iedere kruiser voor de helft te schrappen. Tot m'n groote verwondering barstte er een homerisch gelach los. 't Was heelemaal niet belachelijk. Mis schien is 't echter blijdschap om de goede oplossing geweest. 25 November. Wat moet je in een klein land toch voorzichtig zijn. Nog geen week geleden heb ik mijn slager een lesje gegeven in het suggestief adverteeien, of een collega van hem in Nijmegen is daarachter ge komen en paste het toe, door in een annonce te be weren, dat H. M. de Koningin, bij haar laatste bezoek aan die stad, voor zijn winkel haar auto had doen stoppen, (verrukt als zij was door het daar geëtaleerde spek), om daarna een deel van die vettigheid, waar mee een varken zich van zijn gunstigste zijde probeert te doen kennen, aan te koopen voor de winterprovisie van haar hofhouding. 't Liep storm om dit koninklijk goedgekeurde spek. De concurrentie woest. „S'agerscourant" tot onder zoek gedwongen en baron Van Geen heeft nu Vervolg op bladz. 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1927 | | pagina 9