m
CM
lI
ONS ZEELAND
A's we Zondag, Maandag, Dinsdag het Rembrandt-
plein passeerden, zagen we altijd weer drommen men-
schen bij het standbeeld staan, turend en wijzend naar
den grond, waar niets te zien viel.
Hoe eigenaardig is dit toch in den mensch, het a'lijd
weer willen zien van een onheilsplek Wat hopen ze
te zien Bloed Omwoelde aarde Ik en weet het
niet, maar 't treft me altijd weer, dien hang naar het
sensationeele.
Nu staan de couranten vol (als u dit leest, wordt
er al niet meer over geschreven, we leven zoo snel!)
van herinneringen aan Jean Louis en ook aan Jenny
Gilliams.
En vandaag loopt heel Amsterdam uit om de uit
vaart te zien van den geliefden en zijn vrouw, zooals
ze gaan zullen door de stad heen.
De muziek zal droef opklinken en de slippendragers
zullen herkend worden en de kransen en bloemtuilen
zullen ontelbaar zijn en Amsterdam zal tranen plen
gen om die daar weggebracht worden, door vele, vele
vrienden en bewonderaars.
Maar gisteren werd zonder eenig uiter'ijk vertoon
weggebracht Tjakko Kuiper, den man, die raak door
het hart schoot, pang pang pang Pisuisse, Jennny
en toen zichzelf.
Drie moorden heeft hij op z'n geweten en met den
laatsten heeft hij zn eigen jonge leven afgesneden.
En hij is toch óók een moeders kind
Arme moeder Kuiper Ik heb aan u gedacht, toen
ik las, dat uw jongen begraven was.
't Is uw jongen en mischien weet u alleen wat er
vooraf is gegaan aan dit vreeselijk gebeuren. Wellicht
hebt u al maanden tevoren op het verwrongen gelaat
van uw kind het leed en de haat gelezen, die in hem
woe'den. De strijd, de drang, om te komen tot dit
vreeselijke.
We worden een wereldstad en daarmee gaat ge
paard, véél leed, veel zondig gebeuren.
Moeder Kuiper, ook is mijn hart begaan met u.
E. B. B.
flPKH,/
30 November. Onze predikant op visite gehad. Hij
was zeer klaagzaam. Er werd teveel beslag gelegd
op zijn vrijen tijd, door gemeentenaren, die meer om
een praatje, dan om zijn hulp verlegen waren. Hij
wist geen raad. 'n Nijdigen hond aanschaffen leek hem
tegen den goeden vorm een vergadering voorwenden
vond hij oneerlijk de dienstbode laten verzekeren,
dat er iemand is, zou een poging beteekenen om dat
meisje nog beter te leeren jokken en feitelijk een
goedkeuring dezer ondeugd zijn.
Het eenigste wat er overschoot, zou een gekruide
verwensching zijn doch dit is in fragranten strijd met
de christelijke beginselen.
„Als de vrouw maar flink is," brieschte Liesbeth.
Inderdaad Voor mij bestaan des dominees moei
lijkheden niet.
Kwam vanavond te laat op de vergadering van W.
I. K. De regent van Cheribon is overleden en ik had
thuis ziin naam moeten voorlezen uit de krant.
Dinsdag 6 December vierde het echtpaar De LaatGoeree te
Kloetinge hun 50-jarige bruiloft.
1 December. Vandaag bezoek gehad van mijn neef
Felix Bladergroen. Dat is het literaire genie onzer
familie en van zijn roem straalt veel op ons af. Toen
de redactie van de „Nieuwe Gids" gezamenlijk de
griep had, heeft er eens een schets van hem in dat
tijdschrift gestaan. Van dien datum af, dateert zijn
vermaardheid. Tegenwoordig schrijft hij niet meer
heeft het veel te druk. Zit in alle huldigings- en eere
comité s, die er voor levende en doode artisten wor
den opgericht. Momenteel werkt hij als 'n paard in
de commissie, die zich ten doel stelt om Heyermans
„in de kou te zetten, zooals de vakterm voor het
plaatsen van een standbeeld schijnt te wezen. Lies
beth voelde veel voor dezen arbeid. Heyermans is
voor haar geen vergetene. lederen keer, dat ze de
visch te duur vindt, denkt ze aan hem. Neef was
prachtige ervaringen rijk. 't Interessantste geval was
Annie van Ees. Twee jaar had hij werk gehad, met
het verzorgen van haar afscheid-tournee nu zij weer
begonnen is met tooneelspel, zal men dit ook niet on
opgemerkt voorbij laten gaan en dan moet er lang
zamerhand gedacht worden aan haar laatste voorstel
lingen want mevrouw Theo Mann, die daaraan pas
met haar 70 ste jaar begon, was al in de tachtig, toen
ze er eindelijk mee klaar was.
Wybo 't huis ingestormd met de tijding, dat Alje-
chin schaakkampioen 1927 is. De laatste maanden heb
ben ze hem en Capablanca telkens wakker gemaakt
onder den wedstrijd, opdat de overwinnaar nog iets
aan zijn titel had.
2 December. Krimp van Duimen is weer hersteld
van zijn val. Kleine wandeling met hem gemaakt, 's
Jonge, 's jonge, wat loopt die maar slecht En t is
net zooals Breeduitstra zegt wanneer je het op dien
leeftijd nog niet kan, dan, leer je 't nooit. Krimp heeft
tijdens zijn huisarrest de wereld-politiek bijgehouden.
Er was groote beroering in Genève op de ontwape
ningsconferentie geweest. Alle afgevaardigden zijn
woest geworden op de Russische delegatie en alle
buitenlandsche bladen, deelen in de verontwaardiging.
„Hebben ze dan op grootere krijgstoerusting aange
drongen? vroeg ik. „Wel neen," riep Krimp, „die
onbeschaamde kerels drongen op ontwapening aan!"
Ik was in mijn verbazing bijna ons café voorbij ge-
loopen, maar Krimp greep me gelukkig. Ja! wel wan
delt de mensch in raadselen.
3 December. Kleine oneenigheid thuis. Kolenhan
delaar twee mud anthraciet gebracht den geheelen
moi^m^mjjlenjkouden zolder met de keukenweeg-
